Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως Τσίπρας στο διπλάσιο

Του Ειδικού Συνεργάτη

 

Aν κατανείμουμε το 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε 800.000 πολίτες, τότε η αντιστοιχία για κάθε επιδοτούμενο είναι περίπου 1.100 ευρώ το χρόνο, δηλαδή λιγότερο από 100 ευρώ το μήνα! Φοβερό εισόδημα!

Εκσυγχρονισμός τέλος! Πίσω στη δοκιμασμένη συνταγή του Λαϊκισμού.

Αυτά σάλπισε με ένταση τις τελευταίες μέρες ο Κ. Μητσοτάκης, σ’ ένα κρεσέντο λαϊκισμού και παροχολογίας.

Τα όσα υποσχέθηκε θα κάνουν σε λίγο το «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του Τσίπρα, να μοιάζει κυριολεκτικά με πρόγραμμα πτωχοκομείου. Και δεν μπήκαμε ακόμη σε υποψία προεκλογικής περιόδου.

Μετά την μέχρι ενός σημείου κατανοητή (αλλά απροετοίμαστη) αλλαγή πολιτικής στο θέμα του «Μακεδονικού», που επήλθε από την πίεση των Βουλευτών της Ν.Δ στη Β. Ελλάδα, της Εκκλησίας, αλλά και των λαϊκών συγκεντρώσεων, ο Κ. Μητσοτάκης βρίσκεται πλέον στην αγκαλιά των πιο παρωχημένων και αντιδραστικών στοιχείων της παράταξής του.

Η άρνησή του να ψηφίσει η Ν.Δ τη ρύθμιση για την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, την οποία κοντράρισε η Ντόρα Μπακογιάννη και πιθανόν να τον οδηγήσει σε απόφαση ψήφου κατά συνείδηση των βουλευτών της ΝΔ, είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα της συντηρητικής του αναδίπλωσης.

Την εβδομάδα που μας πέρασε, θέλησε να δείξει το «κοινωνικό» του πρόσωπο και να αντικρούσει τις μόνιμες κατηγορίες του σκληρού νεοφιλελεύθερου, που του προσάπτουν, κυρίως, οι Καραμανλικοί βουλευτές.

Εξήγγειλε λοιπόν, ότι ως Πρωθυπουργός, θα καθιερώσει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για 800.000 Έλληνες, με συνολικό ετήσιο κόστος 1 δισεκατομμύριο ευρώ, αντί για τα 750 εκατομμύρια ευρώ που δίνει σήμερα ο Τσίπρας ως κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης.

Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για να έχει αποτέλεσμα προϋποθέτει σχέδιο  παραγωγικής ανάπτυξης και μηχανισμούς ελέγχου. Αλλιώς είναι μια επιδοματική πολιτική που βοηθά το κόμμα, αλλά όχι τη χώρα.

Βέβαια, αν κατανείμουμε το 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε 800.000 πολίτες, τότε η αντιστοιχία για κάθε επιδοτούμενο είναι περίπου 1.100 ευρώ το χρόνο, δηλαδή λιγότερο από 100 ευρώ το μήνα! Φοβερό εισόδημα!

Η επόμενη εξαγγελία του έγινε στην Καρδίτσα, όπου παρουσιάζοντας την οικονομική του πολιτική είπε ότι θα δημιουργήσει 600.000 νέες θέσεις εργασίας ! Ο Τσίπρας με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είχε υποσχεθεί τη δημιουργία 300.000 θέσεων.

Τα όσα υποσχέθηκε θα κάνουν σε λίγο το «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του Τσίπρα, να μοιάζει κυριολεκτικά με πρόγραμμα πτωχοκομείου. Και δεν μπήκαμε ακόμη σε υποψία προεκλογικής περιόδου.

Στην Καρδίτσα συναντήθηκε με κάποιους κτηνοτρόφους τους οποίους άκουσε να του παρουσιάζουν την, πράγματι, τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κλάδος τους, εξ αιτίας κυρίως της πολύ χαμηλής τιμής του γάλακτος που δίνουν οι εταιρίες, αλλά και της μεγάλης φοροασφαλιστικής τους επιβάρυνσης. Ο Κ. Μητσοτάκης, με μεγάλη άνεση, τους είπε ότι θα μειώσει τη φορολογία στους γεωργοκτηνοτρόφους από το 22% στο 9% . Η διαφορά με τον Τσίπρα είναι ότι εκείνος ανέβαινε στα τρακτέρ για υποσχεθεί στους αγρότες τα πάντα, ενώ ο Κ. Μητσοτάκης τα εξαγγέλει ευπρεπώς σε κυριλάτες συναντήσεις με εκπροσώπους τους.

Λίγες μέρες νωρίτερα, σε συνάντηση που είχε με δημοσίους υπαλλήλους, φρόντισε να τονίσει με κάθε τρόπο ότι απαρνείται μετά βδελυγμίας το υπουργικό παρελθόν του στην κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων και ότι, φυσικά, δεν θα απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος, όταν αυτός γίνει πρωθυπουργός.

Αν όλα αυτά, που είναι εξαγγελίες της τελευταίας εβδομάδας, τα αθροίσουμε με τις προηγούμενες, δήθεν φειδωλές, εξαγγελίες του για μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις, τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σε ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες, τη μείωση του ΕΝΦΙΑ, τότε είναι φανερό ότι ο Κ. Μητσοτάκης εξελίσσεται όχι σε Τσίπρα Νο 2, αλλά σε Τσίπρα Χ 2.

Δεν είναι τυχαίο ότι, εκμεταλλευόμενος την άσχημη για τον Τσίπρα εικόνα της επίσκεψής του στη Μυτιλήνη με τη συνοδεία ΜΑΤ και τις αντιδράσεις του κόσμου, ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται ως πολιτικός που κυκλοφορεί άνετα μέσα στον κόσμο. Ξεχνά, ότι μόλις τρία χρόνια πριν ήταν αυτός που δεν τολμούσε να ξεμυτίσει και να εμφανιστεί στον κόσμο και ήταν ο Τσίπρας που αλώνιζε τη χώρα με «λαϊκές συνελεύσεις» και που γίνονταν δεκτός με «ωσαννά».

Έχει ο καιρός γυρίσματα. Αυτό είναι αλήθεια. Όμως, κάποιος που επιχειρεί να αντιγράψει τον λαϊκισμό του Τσίπρα, χωρίς να είναι Τσίπρας, κινδυνεύει να έχει πολύ χειρότερη τύχη από αυτόν.