Ο Μίκης και ο Σάκης. Τι σημαίνει <Άξιον Εστί;> σήμερα; Τι θα έλεγε ο Ελύτης αν ζούσε;

Του Νίκου Λακόπουλου

Ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Σάκης. Τι σημαίνει <Άξιον Εστί;>σήμερα; Τι θα έλεγε ο Ελύτης αν ζούσε;

  Η περίφημη Μεταπολίτευση δεν τέλειωσε ούτε το 81, ούτε το 89, ούτε όταν έσπασε το πόδι του παριστάνοντας τον ποδοσφαιριστή ο  νεώτερος Καραμανλής. Επέζησε από τον Δεκέμβρη του 2008 και τέλειωσε στην Νέα Σμύρνη, όπου κυριολεκτικά εκτελέστηκε το Άξιον Εστί από τον Σάκη Ρουβά, που έκανε ο άνθρωπος “ότι μπορούσε”.
Φοβάμαι πως όσοι σχίζουν τα ρούχα τους επειδή ο Ρουβάς τραγούδησε το Άξιον Εστί ή επειδή πήγε στην Επίδαυρο κι όσοι μισούν τα Παπαρίζου επειδή κουνάει τα πόδια της είναι εκείνοι που το να είσαι αριστερός το ταυτίζουν με τον να είσαι άσχημος και κακοφτιαχμένος- σαν τον Νίκο Ζαχαριάδη- και όχι γελαστός και χαρούμενος, όπως ο Νίκος Μπελογιάννης. Σα πουριτανοί καλόγεροι που έχουν όλη την ώρα το μυαλό τους το σεξ, αλλά σαν αμαρτία, σαν κάτι που επειδή δεν έχουν αυτοί θέλουν να απαγορεύσουν και στους άλλους.
Φυσικά πολύ καλά έκανε ο Μίκης που το επέτρεψε και είμαι βέβαιος πως ούτε ο Οδυσσέας Ελύτης θα το είχε εμποδίσει, αλλά μάλλον θα το είχε ενθαρρύνει. Το πρόβλημα δεν αφορά ούτε τις φωνητικές χορδές του Ρουβά, ούτε κάποιο βαθύτερο και «ιερό νόημα» που χάθηκε στη Νέα Σμύρνη. Το πρόβλημα που δεν είναι καν πολιτικό ή αισθητικό είναι πως εμείς κάναμε λάθος. Το Γελαστό Παιδί που σκότωσαν οι φασίστες κοντά στην Ροδαυγή ήταν τελικά κάποιος άλλος!
Αυτή η ιστορία δεν άρχισε τώρα φυσικά. Έπρεπε να καταλάβουμε πως κάτι δεν πήγαινε καλά από όταν ο Λούκυ Λουκ αποδείχτηκε δεξιός παρακρατικός κι ο Ντόναλντ Ντακ- όπως έλεγε το ομώνυμο βιβλίο- ένας απατεώνας ή από όταν φάνηκε πως ο Τεν-Τεν ήτανε ναζί καμουφλαρισμένος. Φαίνεται πως ο Ζορό όχι μόνο δεν ήταν αριστερός, αλλά δεν είχε πολιτική ιδεολογία. Αφού κι ο Σάββας Ξηρός μάλλον σκότωνε ίσως στο όνομα του Θεού και όχι της Επανάστασης του προλεταριάτου.
Όλα αυτά άρχισαν όταν ο «Μικρός Ήρως» από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την Αντίσταση βρέθηκε στην εξουσία με μια ‘Μπε Εμ Βε» και μερικά κοιλάκια παραπάνω». Όλα αυτά άρχισαν από τότε που όσοι υπερασπίζονται το «Άξιον Εστί» μη και το βεβηλώσει ο Σάκης Ρουβάς αισθάνθηκαν το πρόβλημα με τα «ιερά τραγούδια» είναι ότι δεν μπορεί να τραγουδάς και να καρφώνεις με το πηρούνι μια μπριζόλα. Όταν αριστεροί με σταμπωτές γραβάτες πέρασαν από το ρεμπέτικο στην Πέγκυ Ζήνα.
Τζάμπα τόσες διαδηλώσεις για τον Ιμπεριαλισμό. Τζάμπα τόσα χαμένα παπούτσια στις πορείες. Οι ιμπεριαλιστές είναι τελικά φίλοι μας και ο Κλίντον ζήτησε συγγνώμη για την παρεξήγηση. Δεν έχουμε πια πρόβλημα με το ΝΑΤΟ ούτε με τις «βάσεις του θανάτου». Παρεξήγηση. Ωραία λόγια, ωραία μουσική, αλλά τι τελικά σημαίνει «Άξιον Εστί;» Και πούναι το νόημα- όπως λέει ο Ελύτης- που σούπεσε απ΄ τα χέρια;
Βλάκες, μας εξαπάτησαν! Από την αρχή κανείς δεν ήταν μαζί μας.
Υ.Γ. Για κλείσιμο προτείνω αυτή την διασκευή στον «Αντώνη» του Μίκη Θεοδωράκη από τους Savage Republic , ένα πανκ συγκρότημα από το Λος Άντζελες, που θα βρείτε στο You Tube.