Ντόρα ή ποτέ!. Η ηττημένη του 2009 επιστρέφει…
Του Γ. Λακόπουλου
Πως θα ήταν η σημερινή ΝΔ αν τον Κ. Καραμανλή είχε διαδεχθεί η Ντόρα Μπακογιάννη και όχι ο Μεσσήνιος εχθρός της; Άλλη ερώτηση: πως θα ήταν η χώρα σήμερα με τη Ντόρα στο τιμόνι της ΝΔ το 2010, όταν ο Γ. Παπανδρέου έφερε το Μνημόνιο, δεδομένου ότι η Ντόρα το ψήφισε -κι έφαγε το κεφάλι της – ο Σαμαράς το καταψήφισε και στη συνέχεια… αλλά τι να τα λέμε τώρα.
Να πούμε καλύτερα μια ιστορία που γνωρίζουν λίγοι, αλλά αποκαλύπτει πόσο παράξενα παιχνίδια παίζει η μοίρα στην πολιτική και πως μια πολυθρόνα που είχε καπαρωθεί από την φουριόζα κόρη του Μητσοτάκη, την πήρε αυτός που είχε ανατρέψει την κυβέρνησή του.
Μόλις ανέλαβε δήμαρχος Αθηναίων η Ντόρα , είχε την ιδέα να ξηλώσει, ως κακόγουστο , ένα άγαλμα του μυθικού ήρωα της πόλης Θησέα. Που ήταν το πρόβλημα; Πουθενά. Απλώς το είχε εγκαταστήσει λίγο νωρίτερα στο Σύνταγμα ο προκάτοχός της Δημήτρης Αβραμόπουλος. Δεν της το συγχώρεσε ποτέ.
Όταν ήλθε η ώρα να διεκδικήσουν και οι δύο την κομματική ηγεσία, ο Αβραμόπουλος αποσύρθηκε και στο στυλ του προμήνυε ουδετερότητα. Προς τον Αντώνη Σαμαρά στράφηκε γιατί οι σχέσεις του με την Ντόρα είχαν μπει στο ψυγείο – για ένα άγαλμα που απομακρύνθηκε από τη θέση του αβασάνιστα. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό.
Πολλοί είπαν τότε, ότι το βασικό λάθος της Ντόρας ήταν ότι ενώ είχε το κόμμα στο τσεπάκι της σ ένα συνέδριο , δέχθηκε την πρόταση – του …Αβραμόπουλου! – για εκλογή από τη βάση , παρ ότι δεν το προέβλεπε το Καταστατικό. Έτσι ή αλλιώς, ένας διαγκωνισμός, που υπέβοσκε μεταξύ τους από την εποχή που η μια ήταν φυσική κόρη και ο άλλος πολιτικό τέκνο του Πρωθυπουργού , έλαβε τέλος. Έλαβε όμως;
Σε μια περίοδο που βοούν και οι πέτρες πέριξ της Συγγρού ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα μπορέσει να παραμείνει για πολύ ακόμη τη θέση του, η Ντόρα και ο Αβραμόπουλος είναι οι επικρατέστεροι για τη διαδοχή του.
Αν όμως ληφθεί υπόψη ότι ο σημερινός επίτροπος , ενισχυμένος με το κύρος του αξιώματός του, προσβλέπει περισσότερο σε απ ευθείας ανάληψη της πρωθυπουργίας σε μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας – την οποία όπως εξομολογείται, βλέπει να έρχεται- στο γήπεδο μένει η Ντόρα και κάτι λιμά. Εκτός αν η μοίρα της επιφυλάξει να αναμετρηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά το πρότυπο των αδελφών Μίλιμπαντ στην Αγγλία.
Πάντως η τύχη άρχισε να ξαναχαμογελάει στην <Ψηλή> της ΝΔ. Πόσες πιθανότητες έχει να πάρει τη ρεβάνς για την απροσδόκητη ήττα του 2009; Με τη σημερινή διάταξη δελφίνων πολλές. Αρκεί να μην παρασυρθεί σε κινήσεις υπερβάλουσας αυτοπεποίθησης σαν το 2009. Η να μην χειριστεί τα πράγματα όπως στην περίπτωση της Κομισιόν, όταν προσπάθησε να εκβιάσει το διορισμό της από τον μόνο άνθρωπο στον πλανήτη που δεν θα της έδινε ποτέ μια τέτοια θέση. Πάλι καλά που την πήρε ο Αβραμόπουλος και διέσωσε το κύρος της.
Εν πάση περιπτώσει η Ντόρα είναι πρόσωπο με πείσμα, έχει ιδιαίτερο πολιτικό εκτόπισμα και πολλά μέσα στη διαθεσή της για να πετύχει τελικά αυτό που θέλει , αν και συχνά της λείπει το σημαντικότερο: η στρατηγική- παραδοσιακή έλλειψη στο μητσοτακέικο άλλωστε. Καμιά φορά και το τακτ.
Ήδη την έπεσε άγαρμπα στον Σαμαρά από τα πρώτα 24ωρα του στραπατσαρίσματός του από τον Τσίπρα, παραβλέποντας ότι κατά παράδοση οι οπαδοί των κομμάτων χρειάζονται ένα διάστημα για να κλάψουν τον ηττημένο αρχηγό.. Εκτοτε δεν περνάει μέρα που να μην του θυμίζει ότι και πολύ έμεινε μετά τη ήττα . Τελευταία του έδωσε deadline: μόλις κλείσει τη συμφωνία με τους δανειστές η κυβέρνηση, αρχίζουν τα όργανα για τη διαδοχή στη ΝΔ.
Εν πάση περιπτώσει , με τον Καραμανλή – στον οποίο στρέφονται ούτως η άλλως τα βλέμματα στη ΝΔ- ουδέτερο παρατηρητή και τον Αβραμόπουλο με τον πήχη πιο ψηλά από αρχηγός της αντιπολίτευσης, διαμορφώνονται συνθήκες για ένα ιδιαίτερο ριμέικ του <πρασίνου> 2007-2012: ο Βενιζέλος έχασε από τον Παπανδρέου, αλλά τελικά πήρε τη θέση του.
Η κυρία σημαδεύει από δυσμενέστερη θέση, αλλά με πιο σταθερό χέρι αυτή τη φορά προς την ηγεσία ενός κόμματος στο οποίο η οικογένειά της έδωσε ήδη έναν Πρωθυπουργό. Άλλωστε δεν έχει και πολλά περιθώρια για καθυστερήσεις. Όπως έλεγε ο Φρανσουά Μιτεράν :<Όταν πρέπει να κάνεις κάτι, ο πιο κατάλληλος χρόνος είναι τώρα!>
