Ο Μητσοτάκης παρουσίασε αυτοπροσώπως γιατί πρέπει να φύγει: πρώτα συγγνώμη χωρίς ντροπή και μετά υποκρισία, αυτοέπαινος, παραπληροφόρηση και καμία παραίτηση.

Του Γ. Λακόπουλου

Το καλοκαίρι η πυρόσβεση πήγε καλά στην Εύβοια. Αλλά η Εύβοια κάηκε. Αν άργησε να σβήσει η φωτιά ήταν γιατί η θάλασσα ήταν μακριά. 

Τώρα πήγε καλά η πολιτική προστασία σε μια σε μια χιονόπτωση. Αλλά η Ελλάδα παρέλυσε. Αν κράτησε πολύ ήταν για τη φύση δεν εξήγησε εγκαίρως πόσο χιόνι ακριβώς θα πέσει. 

Κάπως έτσι ο Μητσοτάκης ήταν σωστός στο υπουργικό συμβούλιο. Αλλά η κυβέρνηση τινάχθηκε στον αέρα. Αν δεν το κατάλαβε ο ίδιος, είναι γιατί  δεν έχει σχέση με τη χώρα. 

Όσοι όμως παρακολουθήσαν την ομιλία του Πρωθυπουργού  στο υπουργικό συμβούλιο κατάλαβαν καλά γιατί πρέπει να φύγει το συντομότερο: σε όσα προϋπήρχαν προστέθηκε και η επιβεβαίωση ότι δεν σέβεται τίποτε και κανέναν. Ούτε καν τους ανθρώπους που ταλαιπωρούνται εξ αιτίας του.

 Χωρίς  αίσθησή ντροπής ευθύνης ζήτησε απλώς “προσωπική και ειλικρινή συγγνώμη”, σα να έχει γίνει απλώς μια παρεξήγηση. Το “ειλικρινής ” έλειπε- λέξη που δεν κούμπωσε ποτέ μαζί του.

Δεν υπάρχει στο πρόσφατο ιστορικό της χώρας προηγούμενο πρωθυπουργού που να κοροϊδεύει τους πολίτες ακόμη και την ώρα που ταλαιπωρούνται ακόμη από την πλήρη αποτυχία της κυβέρνησης.

Ο Μητσοτάκης βρήκε “σαφέστατες ευθύνες ” στους αρμοδίους της Αττικής οδού, σα να είναι όλη η Ελλάδα τα 35 χιλιόμετρα του ακριβότερου δρόμου της.

Δεν είχε πρόβλημα να πει ότι “είναι η πρώτη φορά που η πολιτεία ενεργοποιείται για να ανακουφιστούν με αυτή τη διαδικασία συμπολίτες μας οι οποίοι υπέστησαν βλάβη”.

Αναφερόταν στα 2000 ευρώ, σαν να μην κατάλαβαν οι πάντες ότι πρόκειται για συμπαιγνία με τους εργολάβους για να μην ξεσηκωθούν οι πολίτες  εναντίον του.

Αν μίλησε και για “όποιες ιδιωτικές απαιτήσεις μπορεί να εγερθούν” ήταν γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση- Γιάννης Μαντζουράνης  από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και άλλοι- το είχαν αναδείξει ήδη.

Όσο για τις ενέργειες που θα ακολουθήσει το Δημόσιο ” τις ξέρουμε και από άλλες υποθέσεις: τράπεζες, τηλεφωνία και… Νοβάρτις.

Κατώτερος των περιστάσεων

Για το χάος που δημιούργησε η κυβερνητική απουσία σε όλη τη χώρα ο Πρωθυπουργός βρήκε ότι απλώς “εκεί τα πράγματα δεν πήγαν καλά”. Δεν θυμάται ούτε καν τι έλεγε ως αντιπολίτευση γι’ αυτές τις καταστάσεις και  υπόσχεται ότι “θα αναπροσαρμόσουμε τους σχεδιασμούς μας”- που δεν έχουν.

Κατά τα λοιπά βρήκε ότι όλα δουλέψαν και άρχισε να μοιράζει “ευχαριστίες”  σε όσους έμειναν μόνο με το φιλότιμό τους να παλεύουν δίπλα στους πολίτες.

Ενώ το κράτος, ο ίδιος και οι υπουργοί είχαν κρυφτεί και ο βουλευτές του ποστάριζαν  χαρούμενοι εικόνες από το χιόνι.

Ευχαρίστησε τις  Ένοπλες Δυνάμεις, τους διασώστες του ΕΚΑΒ, τους εργαζόμενους στην ηλεκτροδότηση. Δηλαδή όσους έπρεπε ακόμη και να ντρέπεται να τους απευθύνεται. ΄έτσι όπως τους εγκατέλειψε.

Κόμπαζε μάλιστα ότι ” πήραμε τα μαθήματα της «Μήδειας» και καταφέραμε και αποκαταστήσαμε την ηλεκτροδότηση σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα” ενώ την ίδια ώρα που μιλούσε χιλιάδες σπίτια δεν είχαν ρεύμα. 

Μετά τα έβαλε με τη φύση και τη γεωγραφία με παιδαριώδεις διατυπώσεις για “τις υποδομές μιας μεσογειακής χώρας που δεν είναι πάντα προσαρμοσμένες σε συνθήκες έντονων χιονοπτώσεων, αν και παντού στον κόσμο το πολύ χιόνι φέρνει μεγάλα προβλήματα”. 

Σα να έγινε κατακλυσμός. Για τον κρατικό μηχανισμό βρήκε απλώς ότι “δεν είναι ακόμα στο σημείο ετοιμότητας που απαιτούν φαινόμενα τόσο μεγάλης έντασης” .  Αλλά το απέδωσε στο συντονισμό, σαν να μην είναι δική του υπόθεση.

 Έτσι προσπαθεί να κρύψει το φιάσκο του “επιτελικού κράτους” για το οποίο δεν είπε λέξη, καθώς όλοι πλέον βλέπουν ότι είναι το κομματικό κράτος των ημετέρων που ο ίδιος δημιούργησε και διέλυσε τη χώρα.

Δεν μπορεί να σηκώσει το αξίωμα

Με απίστευτο καιροσκοπισμό είπε ότι “πρέπει να αντλήσουμε ένα μάθημα” και κάτι αστειότητες όπως “σε συνθήκες κρίσεων τα κέντρα, οι προϊστάμενοι όλων αυτών των δομών, πρέπει να βρίσκονται μαζί, να αποφασίζουν και να δρουν αμέσως από κοινού”.

Σα να τον είχε εμποδίσει κανείς 30 μήνες τώρα να το κάνει.

Με την ίδια αναισθησία μίλησε για “αλλαγές σε αυτή την κατεύθυνση ώστε να έχουμε επιτροπές διαχείρισης κρίσεων”. Και δικαιολογήθηκε ότι “30 μήνες δύσκολα λύνονται προβλήματα δεκαετιών”.

Σαν να μην κυβερνούσε το κόμμα του, αυτές τις δεκαετίες, ή σαν να μην ίσχυαν όταν προεκλογικά έλεγε πόσο ικανός θα είναι να προβλέπει.

Προσβάλλει τους πολίτες όταν λέει ότι “έχουμε βάλει τον πήχη των προσδοκιών ψηλά” όταν περνάει συνεχώς από κάτω και καταφεύγει στην  “πρωτοφανή χιονόπτωση”  και το…. χιόνι που “ήρθε λίγο πιο γρήγορα”. 

Καμιά ανάληψη ευθύνης από κανέναν και για τίποτε. Μόνο σπόντες για τον Πατούλη. Βρήκε μόνο “αστοχίες και ανεπάρκειες οι οποίες πρέπει να διορθωθούν” και κάτι άσχετα για το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης που “εξακολουθεί να στηρίζει”.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φάνηκε -αυτή τη φορά περισσότερο από το παρελθόν -κατώτερος των περιστάσεων”. Πρωθυπουργός που δεν μπορεί να σηκώσει το αξίωμα. 

Δεν κατάλαβε ότι έχει τελειώσει. Αλλά αυτή τη φορά παρουσίασε ο ίδιος του λόγους: γιατί είναι αυτός που είναι. Ακατάλληλος…