Του Ιωάννη Δαμίγου
Η επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου PEGA είχε καλέσει σε ακρόαση, πέρα από τους τρεις “παθόντες” δημοσιογράφους και τους Πάνο Αλεξανδρή (Γενικό Γραμματέα Υπουργείου Δικαιοσύνης;), Αθανάσιο Στάβερη (Γενικό Γραμματέα Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης), Χρήστο Ράμμο (Πρόεδρο ΑΔΑΕ). Αφού άκουσαν τους πολύ σαφείς δημοσιογράφους, αίφνης τους προέκυψε παράσταση κατώτερης επιπέδου Σεφερλή, από τους τρεις αξιωματούχους της Ελληνικής κυβέρνησης!
Τέτοια που ακούγονταν τα γέλια των ευρωβουλευτών από τα κλειστά μικρόφωνα! Οι υπόλοιποι στο βήμα μαζί με τον συντονιστή, δύσκολα έκρυβαν την έκπληξη για το γελοίο της παρουσίας των και με προσπάθεια παρέμεναν σοβαροί! Η αγωνία των αξιωματούχων, η ανόητη επιχειρηματολογία τους και η μόνιμη απάντηση αποφυγής ερωτήσεων, το απόρρητο! Στην εμφανή δύσκολη θέση τους, αν αστειευόμενος κάποιος τους ρωτούσε το όνομά τους, από ταχύτητα συνήθειας θα απαντούσαν, απόρρητο!
Το τρέμουλο στο φτύσιμο των λέξεων, η αλαζονεία των δογματικών ψευδών απαντήσεων, ακόμα και η πρόκληση μαγκιάς “έτσι κάνουμε εμείς”, δεν άφηνε περιθώρια επιείκειας ούτε στο αδελφό ΕΛΚ! Του οποίου ο εκπρόσωπος έδειξε αρκετά προβληματισμένος! Και από κωμωδία, περάσαμε στο δράμα. Μετά τις πρώτες απαντήσεις που σκόρπησαν γέλιο, όσο περνούσε η ώρα και οι ερωτήσεις άρχισαν να δυσκολεύουν, οι κωμικοί το γύρισαν στο δράμα!
Μάλιστα οι δύο …. ανεξάρτητες αρχές, χρησιμοποιούσαν, οι τραγικοί, το ίδιο laptop, στο ίδιο δωμάτιο! Κλαυσίγελος … ανεξαρτησίας! Προκαλώντας εκ νέου απορία στους αμήχανους από έκπληξη ευρωβουλευτές! Όταν δε, ανέφεραν την τεχνική σύμπτωση καταστροφής των στοιχείων, λόγο αλλαγής λογισμικού, και των δυο διαφορετικών παρακολουθήσεων, λίγο έλλειψε να ξεσπάσουν σε αυθόρμητα χειροκροτήματα οι παρευρισκόμενοι! Παραλίγο να είχαμε και απονομή όσκαρ κωμικού σεναρίου!
Η όλη αυτή παρουσία των Ελλήνων αξιωματούχων στην επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που μεταδόθηκε σε απευθείας μετάδοση, περιείχε την πραγματική και απόλυτα πιστή αντιπροσώπευση του Ελληνικού κράτους και της Ελληνικής κοινωνίας! Δηλαδή αποτελούμε έναν γελοίο θίασο, που απευθύνεται σε αστείο λαό! Και που όλοι οι υπόλοιποι προσποιούνται πως μας αντιμετωπίζουν σοβαρά! Υπήρξαν στιγμές που η ντροπή σε χαστούκιζε, ανεξάρτητα πολιτικής θέσης, στάσης!
Όταν εξάγεις γελοιότητα επιπέδου διεθνώς, εισπράττεις την αντίστοιχη τραγικότητα επάξια. Άραγε η παρακμή να κατοικεί πλέον μόνιμα στον τόπο μας; Η απόρρητη παρακμή!