Του Ιωάννη Δαμίγου
Εκδρομή αναψυχής, με πέντε θωρακισμένα αυτοκίνητα και δέκα πέντε άλλα συνοδευτικά, στα καμένα για … αυτοψία! Μόνο το κόστος της βενζίνης και τω υπολοίπων … εκδρομέων αυτής της εκστρατευτικής κουστωδίας, θα μπορούσε να δοθεί σε κάποιους πυρόπληκτους καταρχήν! Ούτε αντάρτες, μήτε επαναστάτες έχει η Παλαιά Πεντέλη, για να δικαιολογεί τέτοια μέτρα ασφαλείας, τέτοια συνοδεία θωρακισμένων και ακολούθων.
Ίσως ήταν μια άσκηση αντιμετώπισης εκτάκτων μελλοντικών …. δυσκολιών. Όμως το χαμόγελο και η ευχάριστη διάχυτη διάθεση του πρωθυπουργού και των αυλικών του, σε ένα μαύρο από τις στάχτες περιβάλλον, μοιάζει ελλιπές εμπρός στο κατάμαυρο της ψυχής όλων τους! Τέτοια η αναλγησία του, που χρήζει με την πρώτη ευκαιρία, εξέταση! Πάει στις κηδείες και γελάει! Και τραβά και αναμνηστικές φωτογραφίες, φυσικής χαράς και ευτυχίας, χωρίς να λέει …cheese!
Και έχει παρασύρει σε αυτή την ευδιάθετη κατάσταση και όλους τους υπόλοιπους, σαν να είναι μεταδοτικός ιός αναισθησίας, σε ευαίσθητα πληγωμένη περιοχή. Με ανθρώπους να έχουν μία ακόμα συνάντηση με την δυστυχία, ίσως την πιο αναπάντεχη στην ζωή τους., αυτή της ολοκληρωτικής καταστροφής τους, φύση και θέση, από την πιο ανίκανη κυβέρνηση. Να αντικρύζει την αφύσικη παραφωνία, αφύσικων όντων, αυτής της προκλητικά αναίσχυντης παρέας αρλεκίνων σε κακόγουστη παράσταση, κι’ από πάνω.
Έταξε και πάλι αποζημιώσεις και μάλιστα γρήγορα, που ακόμα τις περιμένουν στην Εύβοια, με κάποια καθυστέρηση … έτους! Γνωρίζοντας, ο μόνιμος και νόμιμος εκδρομέας, πως θα ξεχασθούν και αυτοί με το πέρασμα του χρόνου, όπως πάντα έτσι γίνεται.
Η σωστή χαρακτηριστική ονομασία αυτού του τόπου νομίζω, δεν θα έπρεπε να είναι Ελλάδα, αλλά Λήθη! Η χώρα της αμνησίας και της εμμονής στα ίδια λάθη, με τα ίδια … ονόματα, μη τυχόν και ξεχασθεί ο ψηφοφόρος και κάνει λάθος. Στα γνωστά , στα ίδια και χειρότερα. Μόνο γι’ αυτό έχει μνήμη περιέργως! Και παρέχει μία αξιοσημείωτη ανοχή, σε σάτυρους πολιτευτές, που χαίρονται να δείχνουν την μνησικακία τους στους … κατώτερους και υποδεέστερους, ακόμα και διασκεδάζοντας ανέμελα, σε κατεστραμμένους χώρους, είτε από πυρκαγιά, είτε από πλημύρα, είτε τέλος από τον άδικο χαμό χιλιάδων συνανθρώπων μας.
Ένα ατελείωτο πάρτι, εφ’ όλης της ύλης, επάνω στην τραγωδία ενός ανίκανου να αντιδράσει βιασμένου και αποχαυνωμένου λαού. Κυβέρνηση και δικαιοσύνη να ασελγούν κατά συρροή επάνω σε έναν απροστάτευτο όχλο που πάσχει από “ειδικές ανάγκες”. Και γελούν οι μωροί, καν τι μη γελοίον εί.