Τέτοιες μέρες πριν από πέντε χρόνια άνοιξε τα φύλλα του το Ανοιχτό Παράθυρο.
Από τότε άλλαξαν πολλά.
Η χώρα υπέγραψε ένα ακόμη Μνημόνιο, βγήκε από τον μνημονιακό κύκλο, έλυσε το Μακεδονικό, άλλαξε κυβερνήσεις, βρέθηκε στον κυκλώνα του κορονοϊού.
Το ΑΠ παρέμεινε ανοιχτό.
Παράθυρο στη σκέψη, στις ιδέες, στην κριτική, στην αντιπαράθεση, στη σύγκρουση, στην αμφισβήτηση, στην υποστήριξη και στην απόρριψη.
Με επιτυχίες και λάθη, με άστοχες προβλέψεις και έγκυρες αναλύσεις. Με την ευπρέπεια του λόγου του και το θάρρος της γνώμης του.
Κινούμενο πάντα στο πεδίο της ελευθερίας του και ποτέ των καταναγκασμών και των εξαρτήσεων.
Επιβίωσε χωρίς οικονομική υποστήριξη και διαφημιστική χρηματοδότηση. Χωρίς ένταξη σε στρατόπεδα.
Με διώξεις και απειλές από τη ΝΔ, με αποδοκιμασία από το κορυφαίο πολιτικό του όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, με εχθρότητα από το ΚΙΝΑΛ.
Ό,τι καλύτερο για μια πραγματικά αδέσμευτη δικτυακή εφημερίδα γνώμης.
Σ’ αυτά τα πέντε χρόνια διαρκώς διευρύνεται ο κύκλος όσων δεν αντέχουν την κριτική του, και ταυτόχρονα ο κύκλος των φίλων και των υποστηρικτών του.
Οι συνεργάτες του με την πολυφωνία και την συγκροτημένη παρέμβαση τους κρατούν το ΑΠ διαμπερές, μαχητικό, ανεξάρτητο.
Έτσι θα συνεχίσει.
.