Του Νίκου Λακόπουλου
Μάλλον δεν θα είχε γίνει τόσος πολύς ντόρος με αυτή την πυρκαγιά στην Αττική αν ο ΣΚΑΙ βασικά δεν είχε αρχίσει έναν μαραθώνιο ενημέρωσης καλώντας το κόσμο να στείλει βίντεο με καμμένα δάση. Η Ζάκυνθος είναι μακρυά όσο και η Αμαλιάδα, αλλά ο Ωρωπός είναι δίπλα μας και το κανάλι έφτασε γρήγορα αναζητώντας καμμένα σπίτια, καμμένα ζώα, καμμένα παιδικά παιχνίδια, κάτι που να συγκινήσει τέλος πάντων- δεδομένου του ότι η πυρκαγιά δεν είχε θύματα.
Ίσως γι΄αυτό το επιτελείο του πρωθυπουργού, όταν τελικά έφτασε από τις διακοπές του, απέκλεισε από την ενημέρωση τον σταθμό, όσο και τον Ant με μια εμπάθεια που δεν πέρασε απαρατήρητη. “Το 2007 είχαν καεί δέκα φορές περισσότερα στρέμματα” θα πει ο πρωθυπουργός την ίδια ώρα που ο υπουργός Δικαιοσύνης απέδιδε τις φωτιές σε προσπάθεια ανατροπής -με εμπρησμούς- της κυβέρνησης!
Προφανώς η φωτιά θα είχε αντιμετωπισθεί πολύ γρήγορα, αν υπήρχαν όλα τα μέσα κι αν δεν είχαν διασπαρεί σε τόσες πολλές φωτιές που πράγματι είναι απορίας άξιον πώς ξέσπασαν όλες μαζί. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη- πιο αρμόδιος- συνέδεσε τις φωτιές με αυτές στο Άλσος Βέικου και την Καισαριανή, ως αποτυχημένες προσπάθειες εμπρησμού- και ανατροπής της κυβέρνησης.
Ωστόσο στο συλλογισμό αυτό κάτι δεν πάει καλά. Ναι, μεν, μπορεί να υπήρξαν εμπρησμοί, αλλά οι εκατόν πενήντα πυρκαγιές δεν μπορεί να αποδοθούν- τουλάχιστον όλες!- σε εμπρησμό. Άρα κάτι άλλο συμβαίνει -που ο έτερος υπουργός Εσωτερικών απέδωσε στην κλιματική αλλαγή και στα …μνημόνια.
“Το οργανωμένο σχέδιο ανωμαλίας θα πάει άπατο” θα κραυγάσει ο υφυπουργός Υγείας, αρμόδιος και να ανάβει επικοινωνιακές φωτιές. Άρα, υπάρχει σχέδιο. Τα δελτία πυροαναγγελίας μάλιστα έδειχναν από την τηλεόραση και που υπάρχει και θα χτυπήσει η φωτιά με βαθμούς επικινδυνότητας!
Από την εποχή του Βυζαντίου οι πυρκαγιές, όπως και οι σεισμοί και καταποντισμοί, συνδέονται συνειδητά ή ασυνείδητα με την εξουσία, την κυβέρνηση, τον αυτοκράτορα- έστω και ως πρόξενο κακοτυχίας. Η αντιπολίτευση δεν χρειαζόταν να κάνει τίποτα.
Το πολύ- πολύ ένας έξυπνος αντιπολιτευόμενος να έκανε μια δήλωση …συμπαράστασης στην κυβέρνηση και να δείξει μια πολιτική ανωτερότητα που θα τον έκανε συμπαθή στην κοινή γνώμη, όσο αντιπαθείς είναι όσοι άρχισαν να γαυγίζουν ή να γκρινιάζουν κατηγορώντας την κυβέρνηση -που είχε προλάβει να κατηγορήσει την αντιπολίτευση.
Ατυχώς τα δυο από τα αντιπολιτευόμενα κόμματα ήταν ήδη κυβέρνηση, άρα κάθε “πρόταση”, όπως αυτές του Κυριάκου Μητσοτάκη, να καθαρίζουν τα …σχολεία υποχρεωτικά μια φορά το δάσος, γεννά το ερώτημα “γιατί δεν το είχατε κάνει;’.
Αντίθετα ο Αλέξης Τσίπρας -αν και τα καταφέρνει καλύτερα από τον αντίπαλό του στο να πιάσει μια …μάνικα- απέφυγε να συνδέσει την εικόνα του με σκηνές καταστροφής. Ήρθε, ωραίος και κύριος, αφού όλα είχαν τελειώσει να συγχαρεί τους πυροσβέστες- με λόγια σαν κι αυτά που θάλεγε στην Εθνική Μπάσκετ, ύστερα από ένα μετάλλιο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης “κάηκε” μόνος του αφού αφενός γκρίνιαζε κι αφετέρου δεν …άφησε την ξαπλώστρα του. Η αμίλητη περιφερειάρχης βρήκε έτσι ευκαιρία να πει πως όταν καιγόμαστε δεν μιλάμε, ούτε …τραγουδάμε. Δουλεύουμε και σωπαίνουμε.
Η εικόνα του τότε του υπουργού Βύρωνα Πολύδωρα -να τα βάζει με τον …Στρατηγό Άνεμο, κυνηγώντας με ελικόπτερα ανέμους- είναι ιλατροτραγική. Κι αυτή του Γιώργου Παπανδρέου – πρωθυπουργού τελικά- με την μάνικα στην αρχή προκαλεί αμηχανία, ύστερα ένα μειδίαμα και τελικά αφωνία. Όταν ο …πυροσβέστης πάει να φυτέψει δεντράκι με την γλάστρα το κοινό ξεσπά σε γέλια- ή σε κλάμματα, ανάλογα που ανήκει.
Οι πυρκαγιές και οι καταστροφές δημιουργούν άσχημο κλίμα για την κυβέρνηση. Εκτός αν βρεθεί μια αντιπολίτευση να πάρει την οργή πάνω της ή να θυμίσει με την παρουσία της άλλες μεγαλύτερες καταστροφές, όπως έκανε ο Αλέξης Τσίπρας -ως πιο έμπειρος σε θέματα επικοινωνίας κι όχι “σκιτζής” κι “ερασιτέχνης” όπως θα υπαινιχθεί- για ποιον- ο Ευ. Αντώναρος, παλιός εκπρόσωπος τύπου της … “Νέας Δημοκρατίας.
Η εικόνα ενός πολιτικού να εμφανίζεται ως Κασσάνδρα, πότε ως …σεισμολόγος και πότε ως γκρινιάρης- μοχθηρός και …χαιρέκακος- δεν είναι καλή. Το σκέφτηκαν καλά οι αρχηγοί πριν μιλήσουν και ο ίδιος ο Κυριάκος ήθελε να πάει στα καμμένα, αλλά έλα -που είναι και …κομψός- που δεν ήξερε τι να φορέσει.
Πως πιάνουν μια μάνικα; Aπό που πρέπει να είναι η κάμερα; Όλα αυτά, ζητήματα …πολιτικής επικοινωνίας, ετέθησαν στις τελευταίες πυρκαγιές κι απέκρυψαν προβλήματα όπως βλάβες στα οχήματα, κακός συντονισμός και άλλα που δεν αξίζουν συγχαρητήρια, αλλά κριτική που δεν έγινε. Γιατί αν η φωτιά ξέφυγε από λάθη και κακή οργάνωση η αναζωπυρώσεις δείχνουν πια πως δεν φταίει μόνο ο ….στρατηγός άνεμος.
Δεν πειράζει. Ο Αλέξης με το λαμπερό χαμόγελο- βγήκε πάλι άφθαρτος και ….χωρίς εγκαύματα από αυτή την μάχη. Δεν θα πείραζε να ήταν νωρίτερα, εκεί, αλλά μαζί με το χαμόγελό του φροντίζει να συνδέει την εικόνα του με θετικά πράγματα, όπως η Ελπίδα, η Ανάπτυξη- που τελικά θα … έλθει.
Η Αντιπολίτευση, ας περιμένει, τις …πλημμύρες. Με προσοχή όμως. Θάναι χειμώνας, λιγότερο φως. Θα χρειαστεί ένας καλός σκηνοθέτης, παλτό- όχι… παντόφλες αλά Κατρούγκαλος- κι όχι χαμόγελα. Ούτε δηλώσεις για την κυβέρνηση. Ο κόσμος ξέρει. Ποιος είναι στην κυβέρνηση, αλλά και ποιος ήταν -όταν ξανακάηκε το ίδιο δάσος.
