Του Γ. Λακόπουλου
Αν υπάρχει πολιτικός αρχηγός με αρνητική αποδοχή από το στελεχιακό δυναμικό του κόμματός του, αυτός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης: σπάνια βρίσκεται νεοδημοκράτης να του αναγνωρίζει πολιτικά προσόντα. Και αν υπάρχει κόμμα στο οποίο να διευρύνονται διαρκώς οι αποστάσεις ανάμεσα στην λογική -αλλά και την ηθική- των στελεχών και την ηγεσία αυτό είναι η ΝΔ.
Και όμως σ’ αυτό το κόμμα επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή σε μεγάλα ζήτημα ηθικής και πολιτικής τάξης. Ακόμη και όταν έχουν εθνική διάσταση, οπότε δεν νοείται κομματική πειθαρχία, επιβάλλεται η “σιωπή των αμνών”.
Αυτό ακριβώς συνέβη με τη λύση στο Μακεδονικό. Πληθώρα κεντρικών στελεχών- βουλευτές και κομματικά στελέχη- πιστεύουν ότι αυτή είναι η καλύτερη λύση για την Ελλάδα και σημειώνουν ότι την προετοίμασε η ΝΔ του Καραμανλή ως εθνική επιλογή. Αλλά με εξαίρεση τη Ντόρα Μπακογιάννη, σιωπούν.
Αναμηρυκάζουν τις ανοησίες που πλάσαρε στον Μητσοτάκη το σύστημα Σαμαρά εκ των υστέρων, αφού όταν απέρριψαν τη λύση και οργάνωσαν το πρώτο συλλαλητήριο τα περί γλώσσας και εθνότητας δεν υπήρχαν. Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι, δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη να υποστηρίξουν δημόσια τη γνώμη τους.
Άλλα λένε μεταξύ τους και άλλα τα κανάλια ή στις κομματικές συνάξεις, όπου ενίοτε τους εξευτελίζει ο Άδωνις βάζοντας τους να άδουν εν χορώ το … “Μακεδονία ξακουστή”. Στελέχη ευρωπαϊκού κόμματος υποτίθεται…
Στην περίπτωση της παιδοφιλίας -κατά την πρωτόδικη δικαστική απόφαση- του προεδρικού φίλου Νίκου Γεωργιάδη η σιωπή περιέχει στοιχεία ντροπής και ηθικής αυτοσυρρίκνωσης. Μόνο ο Βορίδης αντιτάχθηκε δημόσια στην διατεταγμένη παρέμβαση Αργυράκη ότι πρόκειται για “σκευωρία”.
Βουλευτές, πρώην υπουργοί και στελέχη ενοχλήθηκαν διαπιστώνοντας, εκ τω έσω, την μανιώδη εκστρατεία του συστήματος Μητσοτάκη να πέσει στα μαλακά ο καταδικασθείς. Να αποσιωπηθεί όσο είναι δυνατόν από τα ΜΜΕ το έγκλημα που τον βαρύνει. Να εξαφανιστεί σα να μην υπήρξε ποτέ η προσωπική σχέση του με τον ίδιο τον Κυριάκο και το κόμμα. Το διαπίστωσαν, αλλά δεν έβγαλαν τσιμουδιά.
Ούτε ένας δεν ύψωσε το ανάστημά του να ζητήσει την κομματική καταδίκη του καταδικασθέντος και της απεχθούς πράξης του. Ακόμη και όσοι ενοχλήθηκαν από την υποκριτική κομματική ανακοίνωση ότι δεν είναι σήμερα προεδρικός σύμβουλος, δεν βρήκαν μια λέξη για την ανάγκη πραγματικών αποστάσεων από τον Γεωργιάδη που δεν δίστασε ακόμη και από το εδώλιο να αναδείξει τη σχέση του με τον Μητσοτάκη -δίκην ασπίδας.
Ο Βαγγέλης Αντώναρος επισήμανε ότι δεν υπάρχει πράξη διαγραφής του Γεωργιάδη, ούτε από αρμόδιο κομματικό όργανο, ούτε καν απόφαση του ίδιου του Μητσοτάκη, όπως είχε κάνει στη δική του περίπτωση. Τα κομματικά στελέχη πήραν το μήνυμα της ηγεσίας και κατάπιαν ταπεινωτικά τη γλώσσα τους σε ένα θέμα που δεν επιδέχεται κομματικούς περιορισμούς. Ακόμη και ο Άδωνις Γεωργιάδης που έχει συγγράψει ολόκληρο πόνημα πραγματεία με παρεμφερές θεμα: “Η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα”.
Αν όλα αυτά προστεθούν στην ανοχή που δείχνουν τα στελέχη του κόμματος των Καραμανλήδων στην ιδεολογική αλλοίωση και τη πολιτική εκτροπή προς τα άκρα από τη σημερινή ηγεσία, το συμπέρασμα προκύπτει αβασάνιστα: η ΝΔ ανεχόμενη το καπέλωμα από τον Νεομητσοτακισμό θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ, που διαλύθηκε όταν τα στελέχη του δεν αντέδρασαν στις παραμορφωτικές παρεμβάσεις του Νεοπαπανδρεϊσμού.
Η ανοχή στην κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης από κάποιον που βρίσκεται -εξ ορισμού- προσωρινά στην ηγεσία ενός κόμματος οδηγεί αναπόφευκτα στην καταστροφή του. Τόσο απλό….
