Του Γιώργου Κακαφίκα
Θέλω να απευθυνθώ σε σας προσωπικά , στο νέο ξεκίνημα σας γιατί στα χέρια σας «βρίσκεται» η πορεία και η τύχη του μεγαλύτερου κόμματος της αριστεράς. Δεν είναι προσωποπαγές το κόμμα , υπάρχουν τα συλλογικά όργανα που καθορίζουν την ταχτική και ελέγχουν την υλοποίηση των αποφάσεων του. Όμως είναι καθοριστικός ο ρόλος του προέδρου , πως θα συντάξει τις δυνάμεις, πως θα εξασφαλίσει την μεγαλύτερη συμμετοχή τους και πως θα διασφαλίσει την ενότητα του.
Είναι γεγονός ότι από την πρώτη μέρα της εκλογής –ακόμα και από την πρώτη Κυριακή -δέχτηκες μία ανελέητη επίθεση και δη από πρωτοκλασάτα στελέχη που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην προηγούμενη περίοδο , πολλά διετέλεσαν και υπουργοί της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Δημιουργήθηκε ένα νοσηρό κλίμα που έπρεπε να σταματήσει. Αυτό βέβαια ξεκινάει από πολύ παλιά , «έπεσε» σε χειμέρια νάρκη την περίοδο της κυβέρνησης , «ξύπνησε» μετά την ήττα του 2019 . Στην πορεία έπαιρνε διάφορες μορφές , δημιουργούνταν καινούργιες συμμαχίες με σκοπό να μπορέσουν να ελέγξουν το κόμμα , ακόμα να παραμερίσουν και τον Τσίπρα αν διαμορφώνονταν οι κατάλληλες συνθήκες. Είχαν μία ιδιοκτησιακή αντίληψη ,θεωρώντας -στρεβλά βέβαια – ότι αυτοί ήταν η μήτρα που γέννησε τον Συνασπισμό πρώτα και κατόπιν τον Σύριζα. Ίσως μας απασχολήσει στο μέλλον η πορεία και η τύχη των ομάδων που δημιουργήθηκαν από μια σειρά διασπάσεων ,ΚΚΕεσ, ΕΑΡ ,ΑΚΟΑ κλπ.
Και όταν αυτή η ματαιοδοξία τους ακυρώθηκε από την υπερψήφιση ενός νεοφερμένου έπαθαν BLACK OUT .Επικράτησε σύγχυση , πανικός και άρχισαν άκαιρες και αψυχολόγητες επιθέσεις .Αυτοί που κόπτονταν για να υπάρχουν πολιτικά επιχειρήματα ,έκαναν το εντελώς αντίθετο , υπέπεσαν σε θλιβερούς χαρακτηρισμούς αναπόδεικτους , σε απολιτικές τοποθετήσεις πλάθοντας με την φαντασία τους «δράκους» , που ένας κοινός νους αναρωτιότανε: μα αφού δεν έχει μια βδομάδα πρόεδρος που τα ανακαλύψανε; Στην πορεία προσπάθησαν να τα επενδύσουν και με ορισμένα ιδεολογήματα . Οι ομάδες που ήταν συγκροτημένες σε φράξιες και λειτουργούσαν σαν κόμμα μέσα στο κόμμα έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο όταν ξαφνικά τα έχασαν όλα.. Από τον Νοέμβρη του 2019 σε τακτικά χρονικά διαστήματα ανέλυα αυτή την ζοφερή κατάσταση , επεσήμανα στο αδιέξοδο που οδηγούνταν ,και την απαραίτητη παρέμβαση του προέδρου .Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη γιατί αυτή η αναποφασιστικότητα! Πρώτος κανόνας στην αριστερά : δεν χωρούν συναισθηματισμοί. Και πρόσφατα αναφέρθηκα στην αναγκαιότητα ενός συναινετικού διαζυγίου εφ’ όσον ήταν αδύνατη η συνύπαρξη .
Και ερχόμαστε στο «δια ταύτα»!!Να ξεκινήσουμε από κάποια δεδομένα: βρέθηκες ξαφνικά στα βαθιά νερά της Ελληνικής πραγματικότητας , όπου δεν την γνώριζες καθόλου -αφού έλλειπες από τα 14 σου χρόνια -,αντιμετώπισες ένα εχθρικό περιβάλλον μετά την εκλογή σου σ’ ένα χώρο που υποτίθεται έπρεπε να κυριαρχεί η συντροφικότητα ,βρέθηκες με άγνωστα άτομα όπου έπρεπε να διαλέξεις τους συνεργάτες σου ή να ξεκινήσεις με αυτούς που σε προτείνανε , και πολλά άλλα που συνθέτουν τις δυσκολίες σε μία νέα αρχή. Δεν ξέρω πόσο χρόνος θα χρειαστεί να αντιμετωπιστούν αυτές οι αντικειμενικές αδυναμίες ,όμως πρέπει να είναι η πρώτη σου προτεραιότητα , και νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσεις από τους στενούς σου συνεργάτες. Δεν πρέπει να είναι κυρίαρχο κριτήριο η στήριξη στο πρόσωπο σου στις εσωκομματικές εκλογές – όπως σωστά το ανέφερες στην Κ.Ε. Ξεκινάς με το ότι όλοι ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και προωθούν τις θέσεις του και αγωνίζονται για την ενίσχυση του. Στην πορεία γνωρίζεις καλλίτερα το στελεχικό δυναμικό και αναπροσαρμόζεις την κατανομή.
Ο χρόνος είναι πιεστικός ,μπροστά στον καταιγισμό των εξελίξεων ,και θα χρειαστεί να αξιοποιήσεις , να αγκαλιάσεις περισσότερα στελέχη από την ευρύτερη «δεξαμενή» ,και να δοθεί το τρανταχτό μήνυμα της ενότητας. Τα κριτήρια να αυστηροποιηθούν , και σαν πρώτο να καθιερωθεί η ενότητα που θα υπηρετήσουν όλοι . Η καθαρότητα , η αγωνιστικότητα των στελεχών να αντανακλώνται στο κόμμα, στην κοινωνία. Το κόμμα ταλανίστηκε από την τοξικότητα που εξέπεμπαν ορισμένοι και ήταν μία από τις πηγές της κακοδαιμονίας του. Είναι το πρώτο βασικό βήμα που πρέπει να γίνει για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση , να τα αφήσει όλα πίσω και να ασχοληθεί με την χάραξη πολιτικής ,με την ενασχόληση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Όλοι να παραμερίσουν αντιθέσεις ,διαφωνίες ,διαφορές , προσωπικές αντεγκλήσεις ,να «θάψουν τα συγκρουσιακά όπλα» και να χτίσουν το μέλλον σε στέρεες βάσεις.
Στον πρόεδρο επιμερίζονται οι παραπάνω ευθύνες .Να γίνει πιο εμφανής η ενωτική παρέμβαση .Και ξεκίνα πρώτα από τους «Ηρακλείς του στέμματος».. Να αποφεύγονται εκφράσεις τοποθετήσεις που δημιουργούν φόρτιση και όξυνση. Μπορεί την πιο σκληρή αλήθεια να την εκφράσεις με πιο ήπιες διατυπώσεις .Να αποφεύγονται φορτισμένες έννοιες όπως 5η φάλαγγα -όσο γνωστός και αν είναι ο ρόλος που έπαιξαν οι φράξιες -,ή οι εκτιμήσεις για τα 37 δις , που σήκωσε καινούργιο κύμα αντιδράσεων με ανεξέλεγκτες συνέπειες .Μην αυτοπαγιδεύεσαι σε εκτιμήσεις που αφορούν την προηγούμενη περίοδο και δεν απασχόλησαν τα όργανα .Πολλές φορές «μπλοκάρεσαι» , και αντί να διευρύνεις την επιρροή σου την περιορίζεις. Το παράδειγμα του Πολάκη πρέπει να σε προβληματίσει :είναι από τους πιο καθαρούς , τους πιο έντιμους , τους πιο εργατικούς , ανέδειξε πολλά σκάνδαλα της κυβέρνησης , όμως η συμπεριφορά του , ο τρόπος αντίδρασης πολλές φορές -κυρίως με το πληκτρολόγιο -, τον κάνουν τοξικό και χάνει όλα τα δίκαια του .Είναι σαν την αγελάδα που γεμίζει με γάλα την καρδάρα και στο τέλος την δίνει μία κλωτσιά και το χύνει!!Δεν είναι τυχαίο που εντόπισαν οι αντίπαλοι το αδύναμο σημείο και το αξιοποιούν επικοινωνιακά.
Τα πολιτικά ζητήματα ταχτικής και στρατηγικής του κόμματος αποφασίστηκαν στο προηγούμενο συνέδριο και είναι δεσμευτικά μέχρι το επόμενο.. Σιγά- σιγά με τους συνεργάτες σου να δώσεις το στίγμα της πορείας του κόμματος στις νέες πολιτικές , οικονομικές , οργανωτικές συνθήκες. Και το πιο βασικό ζήτημα για την αριστερά σήμερα είναι : τι κόμμα χρειάζεται. Σωστό να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες , να δημιουργήσουμε think-thank ,την αδιαμεσολάβητη σχέση με τον κόσμο ίσως και άλλες πρωτοπόρες ιδέες όμως θα στέκουν «μετέωρες» αν δεν στηρίζονται σ’ ένα δυνατό κόμμα .Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι δεν μπορεί να υπάρξει αριστερά χωρίς κόμμα .Είναι αλληλένδετα σε μια διαλεκτική σχέση .Άρα νομοτελειακά πρέπει να χτιστεί ένα σύγχρονο κόμμα που θα μελετάει την αντικειμενική πραγματικότητα -κοινωνία , οικονομία ,μαζικό κίνημα κλπ- ,και θα καθορίζει τους άμεσους στόχους. Να χτιστεί πρώτα η βάση και πάνω σ’ αυτήν να αξιοποιηθεί κάθε επίτευγμα της επιστήμης. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένα κόμμα και επιστήμη.
Πρέπει να γίνεις ο εγγυητής της ενότητας . Να δώσεις ιδιαίτερο βάρος να χτιστεί ένα δυνατό , σύγχρονο κόμμα της αριστεράς. Και θα πρέπει να είναι από τα κυρίαρχα θέματα που θα απασχολήσουν το συνέδριο.
Νοέμβρης 2023 – Βέροια.