Όσοι προανήγγειλαν πως οι εθνικές εκλογές θα γίνουν στις 26 Μαΐου τα μαζεύουν σιγά -σιγά δεδομένου του ότι μέχρι τότε μένουν εβδομήντα πέντε μέρες. Το πιθανότερο έως βέβαιο σενάριο είναι να γίνουν ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές -χωρίς εθνικές- και από αυτές θα κριθεί ο χρόνος των εκλογών.
Με ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα στο “δημοψήφισμα” -όπως θέλει τις ευρωεκλογές ο Μητσοτάκης- η κυβέρνηση θα πάει ως το τέλος της θητείας της με ένα πεντάμηνο κυβερνητικής δράσης που μπορεί να αλλάξει τα σημερινά δεδομένα. Με μια εμφανή νίκη της Νέας Δημοκρατίας και κατάρρευση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ- ή καλύτερα της Προοδευτικής Συμμαχίας- ο Αλέξης Τσίπρας θα ανακοινώσει εκλογές τέλη Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου.
Προφανώς αυτό θα συμβεί χωρίς ελπίδα να αντιστραφούν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, αλλά γιατί δεν θα μπορεί να γίνει αλλιώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εβδομήντα πέντε μέρες να μειώσει την “ψαλίδα” με τη Νέα Δημοκρατία -να ψηφίσει περίπου δεκαοχτώ νομοσχέδια όπως αυτά για τις 120 δόσεις, την πρώτη κατοικία και τα κόκκινα δάνεια και να μοιράσει επιδόματα ενοικίου -μαζί με ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα “κοινωνικού κράτους” που θα φανεί στις δημοσκοπήσεις αν αποδίδει ή όχι -και πόσο γιγαντιαίο είναι.
Όλα αυτά είναι βέβαια εικασίες και σενάρια γιατί στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός θα πάρει τις αποφάσεις του τις επόμενες μέρες και ο πιο σχετικός με το θέμα υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης είναι μάλλον αποκαλυπτικός όταν λέει πως “η στρατηγική μας είναι να γίνουν βουλευτικές εκλογές τον Οκτώβριο” αλλά “….”τις επόμενες εβδομάδες μπορεί να υπάρξουν νέες εκτιμήσεις”.
Προφανώς η πρεμούρα να αλλάξει ο νόμος για τους υποψήφιους ευρωβουλευτές -και το ασυμβίβαστο με την βουλευτική έδρα- μπορεί να είναι μια επιβεβαίωση του ότι οι εθνικές εκλογές δεν θα γίνουν μαζί με τις ευρωεκλογές -πράγμα που θα επιτρέψει ενδεχόμενες υποψηφιότητες -όπως Κουντουρά-Δανέλλη- χωρίς να χρειαστεί να παραιτηθούν- και να χαθούν οι έδρες τους και η κυβερνητική πλειοψηφία.
Το άλλο ερώτημα είναι ποιο ποσοστό θα είναι “συντριβή” ή έστω ικανό να επιτρέψει στον Μητσοτάκη να ζητήσει αμέσως εκλογές -και αυτή τη φορά να έχει βάση το αίτημα; Στις ευρωεκλογές του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση και πήρε 26,26% έναντι της ΝΔ που πήρε ως κυβέρνηση 22,72% -με άλλο 8% της Ελιάς- και αποχή 40%. Οι εκλογές που ακολούθησαν τον επόμενη Γενάρη έδωσαν 36% στον ΣΥΡΙΖΑ και 27% στη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά.
Μια δημοσκόπηση της Kapa Research -με αναγωγή- δείχνει πως η Νέα Δημοκρατία μπορεί να φτάσει το 31% και ο ΣΥΡΙΖΑ το 25%- δηλαδή δείχνει κατ’ αρχήν τη Ν.Δ. να λαμβάνει 25%, και τον ΣΥΡΙΖΑ 20,3%, με την ψαλίδα να κλείνει στο 4,7%. (Τα υπόλοιπα κόμματα: Χρυσή Αυγή 7,9%, Κίνημα Αλλαγής 6,4%, ΚΚΕ 5,8%, Ένωση Κεντρώων 2,3%, ΑΝΕΛ 2,2%, Ελληνική Λύση 1,8%, Ποτάμι 1,5%, Λαϊκή Ενότητα 1,3%, ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1,1%, Αλλο κόμμα 3,3%, Λευκό/ Ακυρο 1,7%, Αναποφάσιστοι 12,6%, Αποχή 6,8%).
Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ με χαμηλή συσπείρωση -50-55%- αν οι ευρωεκλογές εξισωθούν με εθνικές ή δημοψήφισμα έχει να προσθέσει στα ποσοστά του ένα μεγάλο μέρος των δυσαρεστημένων, το κλίμα της συμπόρευσης με την Κεντροαριστερά -και του προοδευτικού πόλου- που θα κριθεί στην κάλπη- και όλα όσα θα ωφεληθεί από τα κοινωνικά μέτρα του- κατώτατος μισθός, επιδόματα στέγασης, κάρτα σίτισης, επιδότηση δανείων για πρώτη κατοικία κ.α.
Κατά πάσα πιθανότητα οι ευρωεκλογές, θα εξισωθούν με εθνικές με μια ιδιαιτερότητα από άλλες εκλογές: όχι μόνο δεν θα υπάρχει «χαλαρή ψήφος» -υπέρ των μικρότερων κομμάτων, αλλά θα καθορίσουν ποια κόμματα ή σχηματισμοί- ακόμα και ποιοι πολιτικοί αρχηγοί θα φτάσουν στην εθνική κάλπη. Το 6,4% που πήρε το Ποτάμι το 2014 θα κατανεμηθεί στα δύο μεγάλα κόμματα- κατά προτίμηση στη ΝΔ- στο μεγαλύτερο ποσοστό του.
