Του Γ. Λακόπουλου
Η Σοφία Βούλτεψη, εγκατεστημένη, έστω και σαν δεύτερο βιολί, στο μόνο υπουργείο που δεν έπρεπε να τοποθετηθεί με βάσει αποψεις της, εκπροσωπεί και για τον μετανάστη και για τον τουρίστα την παλιά εκδοχή.
Ο ορισμός της διχασμένης προσωπικότητας: το πρωί κάνεις ότι μπορείς για να μην έλθουν ξένοι στην Ελλάδα και το βράδυ κάνεις εκπτώσεις για να μην έλθουν- επειδή προκειται για διαφορετικούς ξένους.
Είναι η περίπτωση της Σοφίας Βούλτεψη. Τη μισή μέρα με τέρμα τα ντεσιμπέλ κατά των μεταναστών, διεκδικεί τις δάφνες του Άδωνι Γεωργιάδη- παρ ότι επί Σαμαρά αρνήθηκε υφυπουργείο για να μην τον έχει προϊστάμενο υπουργό.
Το βράδυ αφήνει πίσω και τον Θεοχάρη και ζητάει «θυσίες» για να προσέλθουν τουρίστες.ADVERTISING
Ο αξιολογικός κώδικας της κυρίας είναι διαμπερής.
Οι μετανάστες είναι «άοπλοι εισβολείς και όπλο στα χέρια της Τουρκίας»- και τους κυνηγάμε.
Ο τουρίστας «φέρνει χρήματα στην χώρα», άρα «πάντοτέ θα κάνουμε κάποια θυσία» για να του «πάρουμε».
Επίδειξη κυνισμού όταν ο νεοφιλελευθερισμός αποδεικνύεται ανήμπορος, να εξηγήσει τον κόσμο.
Έχεις φράγκα, μπαίνεις μες τ αμπέλι σαν νοικοκυρά. Είσαι ρέστος και ρακένδυτος, σε περιμένει ο φράχτης και η επαναπροώθηση.
Μόνο που τελικά το μήνυμα είναι μπούμερανγκ. Γιατί η πολιτική έχει και μια παιδαγωγική πλευρά και στην περιπτωση της Σοφίας είναι αρνητική παιδαγωγική.
Άλλο να προβάλεις τα φυσικά πλεονεκτήματα της χώρας του ξένιού Δικός και άλλο να μιλάς ωμά για το πορτοφόλι των ξένων..
Άλλο να φυλάς τα σύνορά σου και άλλο να δίνεις την εντύπωσή ότι οσοι τα «απειλούν» είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας.
Η εγχώρια Δεξιά είχε πάντα έφεση στην αξιολόγηση της ζωής των ανθρώπων με κριτήρια από αρχίζουν από την προέλευση και καταλήγουν στην οικονομική επιφάνεια..
Για τους δεύτερους θα κάνουμε σε βάρος των ιθαγενών «θυσίες» – ακόμη και αν αυτό σημαίνει προέκταση της πανδημίας.
Τους πρώτους θα τους θυσιάσουμε στα συρματοπλέγματα υπερ των ιθαγενών.
Είναι η λογική που προσπαθεί να αφήσει πίσω του ο δυτικός πολιτισμός.
Η ουμανιστική αντίληψη για τα μεταναστευτικά ρεύματα επηρεάζει ολο και περισσότερους στο ευρωπαϊκό χώρο.
Απέναντι σε όσους φωνάζουν «έξω οι λαθρομετανάστες», αυξάνονται όσοι ζητούν παρεμβάσεις στις χώρες προέλευσης , για να μην τις εγκαταλείπουν απελπισμένοι οι πληθυσμοί τους.
Απέναντι στον τραχύ παλιό ξενοδόχο- με το μπετόν που αποκαλεί «ξενοδοχείο» που στήνει κερδοσκοπικά δόκανα – κακής ποιότητας και άθλιών υπηρεσιων, υπάρχει η νεα αντίληψη τουριστικής υποδοχής, που βασίζεται στην επικοινωνια, την εξοικείωση και την ποιότητα.
Η Σοφία Βούλτεψη, εγκατεστημένη , έστω και σαν δεύτερο βιολί , στο μόνο υπουργείο που δεν έπρεπε να τοποθετηθεί με βάσει αποψεις της, εκπροσωπεί και για τον μετανάστη και για τον τουρίστα την παλιά εκδοχή.
Τον έναν τον διώχνουμε, τον άλλον τον καλοπιάνουμε. Ο ένας είναι βάρος… τον άλλον τον «ξαλαφρώνουμε».
Όποιος πληρώνει εχει ελευθέρας- για να τα ακουμπήσει. Οποιος εκλιπαρεί δεν έχει θέση – και διώκεται..
Στο μεταίχμιο της εποχής του covid-19 και της μετακίνησης πληθυσμών, η υφυπουργός του Μητσοτάκη γκαζώνει με την όπισθεν.
Με τον κυνισμό της βλάπτει εξ ίσου και την προσφυγική και την τουριστική πολιτική που αρμόζει σε χώρα της σύγχρονης Ευρώπης.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR