Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Για τον μέσο πολίτη, το παρελθόν του είναι αδιευκρίνιστο- είναι γνωστά μόνο όσα λέει ο ίδιος. Καμία άλλη μαρτυρία δεν επιβεβαιώνει του ισχυρισμούς του-πλην του… πατέρα του.
Το παρόν του είναι τραγελαφικό. Η σκηνική παρουσία του οικτρή και ο πολιτικός λόγος του για τα πανηγύρια. Και άλλοι πολιτικοί δεν μπορούν να γράψουν μια ομιλία. Αυτός δεν μπορεί ούτε να τη διαβάσει. Και οι δημοσκοπικές επιδόσεις του δραματικές.
Για όλο και περισσότερους πολιτικούς παρατηρητές, ο Στέφανος Κασσελάκης είναι εικονικός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Την πραγματική ηγεσία ασκεί ο Παύλος Πολάκης με τον Νίκο Παππά ως βοηθό του.
Το επιτελείο που έχει εγκατασταθεί στην Κουμουνδούρου, υστερεί από πλευρά πολιτικής ποιότητας, θεωρητικής κατάρτισης και πολιτικής απήχησης. Βαρίδια στη θέση όσων έδιωξαν ως βαρίδια.
Οι ίδιοι παρατηρητές μάλιστα θεωρούν ως πιο βαρύ…βαρίδι τον ίδιο τον Κασσελάκη και αναφέρουν προς απόδειξη ότι τραβάει όλο και παρακάτω το κόμμα που συνετρίβη την περασμένη άνοιξη.
Η αλήθεια είναι ότι το κεφάλαιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης που άφησε πίσω του ο Τσίπρας -παρά την ήττα- βρίσκεται σε κίνδυνο. Πριν κλείσει δυο μήνες ο Κασσελάκης προκάλεσε δυο διασπάσεις: μια με όσους έφυγαν, υπό το Τσακαλώτο και μία υπό την Αχτσιόγλου που μένουν για να φύγουν, αν δεν τον διώξουν ως τις ευρωεκλογές.
Αν δεν υπήρχε ο Στέφανος Κασσελάκης δεν θα μπορούσε κανείς να τον φανταστεί. Αν δεν συνέβαιναν όσα εκτυλίσσονται γύρω του, δεν θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι θα μπορούσαν να συμβούν.
Με ένα μνημειώδες κείμενο ο Στέφανος Τζουμάκας τα περιέγραψε με τόλμη, σφραγίζοντας την αποχώρηση του με την ηθική και την πολιτική αντίληψη της γενιάς του.
Καθώς ούτε στην “Ομπρέλα” ανήκει, ούτε σε φραξιονισμούς έχει επιδοθεί – άλλη αναφορά πλην του Τσίπρα δεν είχε από τότε που προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ-, το κείμενο του μένει για να στιγματίζει το όργιο πολιτικής κατάπτωσης που εξελίσσεται στην Κουμουνδούρου.
Ίσως ο Τζουμάκας είναι ο μόνος κερδισμένος των ημερών: από τους κορυφαίους της γενιάς του Πολυτεχνείου, όπως και άλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα υποχρεωθεί στην ταπείνωση να εκπροσωπεί το κόμμα του στην 50η επέτειο της εξέγερσης ο Κασσελάκης.
“Δοξάστε με“
Όσοι ενδιαφέρονται για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, δεν κρύβουν ότι δύσκολα θα ξεχάσουν το διήμερο 11-12 Νοεμβρίου 2023. Ένα ιστορικό κόμμα της Αριστεράς -που κατάφερε να κάνει τη μεγαλύτερη μεταπολεμική έκπληξη αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας- χειροκρότησε την διάλυσή του και τον αυτοδιασυρμό του.
Με την ανοχή της πλειοψηφίας των μελών της ΚΕ σε έναν “περφόρμερ της συμφοράς”- κατά δημοσιογραφική διατύπωση- που εμφανίστηκε στη συνεδρίαση με στυλ “ήλθε νέος σερίφης στην πόλη” και ύφος γιάπη: χωρίς κάλτσες και ντύσιμο για νυχτερινή έξοδο.
Σύμφωνα με έμπειρα πολιτικά στελέχη, αν η φράξια Τσακάλωτου ήταν εσωκομματικό πρόβλημα, η εκδίωξή της από τον Κασσελάκη και τους μαριονετίστες που τον καθοδηγούν εξελίχθηκε σε νούμερο επιθεώρησης, με όσα του έλεγε:
“Έχετε απέναντί σας έναν βαθιά αξιοκρατικό και ανοιχτόμυαλο άνθρωπο. Συνεργαστείτε μαζί μου και δώστε μου την ευκαιρία να σας αποδείξω ότι το παρελθόν που έχετε μεταξύ σας εδώ μέσα θα μείνει ακριβώς εκεί -στο παρελθόν”.
Προκάλεσε εντύπωση ότι πολιτικοποιημένοι άνθρωποι, με δεκαετίες να αγώνων στις πλάτες τους, με κομματική πείρα και με αντίληψη της αριστερής κουλτούρας τον άκουγαν σαν λοβοτομημένοι. Μαζί με αμοραλιστές, σούργελα και αποτυχημένα “λιμά”από το ΠΑΣΟΚ, που τον ακολουθούν ως Μεσσία- και ας τους έλεγε με περιφρόνηση: ‘Δοξάστε με”.
Ο “Στέφανος της Ελλάδας”
Άβυσσος η ψυχή του Συριζαίου. Άκουγαν κάποιον που δεν έχει ούτε εξάμηνο στο κόμμα τους, να τους προσβάλει κατάμουτρα: ” Είμαι 35 χρονών. Θεωρητικά έχω όλο το χρόνο να περιμένω. Δεν είναι όμως δικό μου θέμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χρόνο να περιμένει;”.
Ο Γιάννης Ραγκούσης απάντησε στη “μεροληπτική και μονομερή γι’ αυτό και ανακριβή ομιλία του που οδηγεί σε διαστρέβλωση του παρελθόντος μας, αλλά και του παρόντος μας“, με μια προφητική φράση:
“Εύχομαι όταν ο Κασσελάκης παραδώσει το κόμμα να μην είναι πολιτικά νεκρό και με μονοψήφια ποσοστά”.
Πολλοί πρόσεξαν ότι ο “είμαι ο Στέφανος της Ελλάδας” είπε πράγματα για τα οποία μόνο ο ίδιος από όσους ήταν στην αίθουσα δεν είχε ιστορική, πολιτική , κομματική και ηθική νομιμοποίηση να πει. “Το κείμενο που απήγγειλε αποτύπωνε τη χειρότερη συσπείρωση στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ” σχολίασε κάποιος.
Με ύφος “θριαμβευτή σε ριάλιτι”, κατά την έκφραση του ιδίου, τους λοιδόρησε, τους απείλησε, τους εκβίασε και στο τέλος τους αντιμετώπισε ως υπηκόους του: “Δουλέψτε, φέρτε αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ και την κοινωνία, και θα σας στηρίξω πρώτος εγώ”. Ακόμη κάποιοι προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί τον χειροκροτούσαν όταν τους έλεγε ότι… “η διάσπαση είναι η ενότητα”!
Κατά τις εκτιμήσεις παραγόντων που έχουν γνώση των εσωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την “ομάδα Τσακαλώτου” και τους συνεργαζόμενους με τη φράξιά του, ο Κασσελάκης θα αφήσει στο περιθώριο όσους έμειναν αν δεν υποκύψουν στις διαθέσεις- ενώ ήδη έχει βάλει στο σημάδι τον Αλέξη Τσιπρα.
Το τελευταίο προκύπτει από τα συμφραζόμενα όσων λέει τον τελευταίο καιρό, με προπέτασμα την υπεράσπιση του απελθόντος πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ από τις επιθέσεις που δέχεται από τα “βαρίδια” της περιόδου του.
Αλλά οι παρατηρητικοί σημειώνουν ότι την ίδια στιγμή λέει ότι θα κάνει, είναι το αντίθετο από αυτό που παρέλαβε, υποδηλώνοντας ότι ο Τσίπρας δεν μπορούσε να το κάνει. Η “βασιλεία” Κασσελάκη δεν έχει απλώς αντιαριστερή αλλά και αντι-Τσίπρα στόχευση.
Το “φαινόμενο Κασσελάκη”
Δεν είναι μυστικό ότι στην πραγματικότητα αυτός τα κινεί σ’ αυτή την κατεύθυνση δεν είναι ο Κασσελάκης, αλλά ο Παύλος Πολάκης. Για να “τιμωρήσει” όσους έδειχναν τα προηγούμενα χρονια ότι δεν ανέχονται τη εξαχρείωση της δημόσιας παρουσίας του. Μαζί και τον Τσίπρα που τον οδήγησε ως τη έξοδο και την ταπείνωση της συγνώμης.
Συμπληρωματικός ρόλος σ’ αυτό αποδίδεται στον Νίκο Παππά, από τον οποίο ο Τσίπρας πήρε αποστάσεις, παρότι τον έβαλε στο ψηφοδέλτιο παρά την δικαστική καταδίκη. Τους ακολουθεί ο Αποστολάκης για τον οποίο λέγεται ότι δεν ξεχνάει ότι ο Τσίπρα τον είπε “αποστάτη” όταν πίσω από την πλάτη του πήγε να γίνει υπουργός του Μητσοτάκη.
Κάποιοι “μικρομεσαίοι”- ακόμη και συγγενείς του πρώην Πρωθυπουργού- που θεωρούσαν ότι άξιζαν παραπάνω από ότι πήραν στο κόμμα και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώνουν την ομαδα “αποΤσιπροποίησης” – που είχε επιδιώξει και η Έφη Αχτσιόγλου, με άλλα κίνητρα.
Ψύχραιμοι αναλυτές σημειώνουν ότι η ανάδειξη Κασσελάκη στηρίχθηκε στην πραγματικότητα της εσωκομματικής υπονόμευσης του Τσίπρα- στην πορεία προς τις περασμένες εκλογές.
Υπήρχαν ονόματα και διευθύνσεις- και πέραν της “Ομπρέλας”- αλλά ο τότε προεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για λόγους που δεν είναι του παρόντος, αντιμετώπιζε με επιείκεια την “εσωκομματική αντιπολίτευση”. Όπως και τους “προεδρικούς” που σταδιοδρομούσαν με το όνομά του, αλλά επιβάρυναν εξ ίσου την προσπάθειά του να ξαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.
Δεν είναι λίγοι ότι του καταλογίζουν αυτή τη στάση ως “πηγή των δεικτών που ακολούθησαν”, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Κατά τους ίδιους αναλυτές, για να μην χρεωθούν το δικό τους μερίδιο στην ήττα όσοι μετείχαν στις δυο “προεδρικές” φράξιες, κατέφυγαν στην υποψηφιότητα Κασσελάκη- όταν η Αχτσιόγλου αυτονομήθηκε και προσέφυγε στη συνδρομή μιντιακών παραγόντων που είχαν πολεμήσει τον Τσίπρα.
Γι’ αυτούς το “φαινόμενο Κασσελάκη” – ανεξάρτητα από την προέλευση του και τις σκοτεινές πλευρες της διαδρομής του- “δεν είναι δημιούργημα κάποιου συστήματος, σ’ αυτές τις περιπτώσεις η επένδυση γίνεται σε σοβαρά πρόσωπα”.
Πιστεύουν ότι πρακτικά είναι δημιούργημα ταυτόχρονα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης , των “προεδρικών” και άλλων εξωγενών παραγόντων.
“Σκουρλέτηδες, Παπάδες και Τζανακόπουλοι διευκολύναν με εθελοτυφλία, αμοραλισμό και περιορισμένη πολιτική κρίση τα ΜΜΕ που προβάλαν τον Κασσελάκη ως τηλεοπτικό προϊόν, στοχεύοντας στον ΣΥΡΙΖΑ” σημειώνει έμπειρο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο αυτοδιαλυτικός παροξυσμός
Όπως φάνηκε το Σαββατοκύριακο ο ίδιος ο Κασσελάκης δεν φαίνεται να έχει επίγνωση της κατάστασης που διαμορφώνεται όλο και δυσμενέστερα για τον ίδιο. “Έκοψε την αλυσίδα” και αντιμετωπίζει ό,τι απέμεινε στη Κουμουνδούρου ως …μηχανισμό του- και πάντα στο πνεύμα του Πολάκη: επάνω τους και τους φάγαμε.
Προς το παρόν το μόνο που έχουν φάει είναι ο ΣΥΡΙΖΑ , η πολιτική και η σοβαρότητα και είναι ζήτημα αν θα φτάσουν στις Ευρωεκλογές. Ωστόσο όσοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον “συλλογικό πολιτικό μαζοχισμό” που διακρίνει την πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής που αναδείχθηκε από τις δυνάμεις του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, αφού οι νεοεγγραφέντες το 2022 και το 2023 δεν μετείχαν στην ανάδειξη της- μένουν με την απορία:
-Γιατί γίνεται ανεκτός ο αυτοδιαλυτικός παροξυσμός που διαλύει το κόμμα, προσβάλει τις αρχές της Αριστεράς και διασύρει την πολιτική, οδηγεί στη χλεύη τον ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της ανανέωσης της Αριστεράς, από κάποιον που δηλώνει…εφοπλιστής και θα κάνει τον Μητσοτάκη να χρεοκοπήσει από τις σαμπάνιες που ανοίγουν στο μέγαρο Μαξίμου, από τότε που εμφανίσθηκε;
