Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού: ο Κασσελάκης και τα -εκατέρωθεν- “βαρίδια” διαλύουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα. Η εσωτερική λειτουργία έχει μετατραπεί σε πόλεμο με χτυπήματα κάτω από τη μέση εκατέρωθεν- χωρίς ηθική και πολιτική νομιμοποίηση από καμιά πλευρά.
Ηττημένοι και κερδισμένοι των αρχαιρεσιών ανταλλάσσουν πυρά -με στόχο την εξόντωση της άλλη ομάδας και εν τέλει αλληλο-εξουδετερώνονται.
Ειδικά ο “Στέφανος της Ελλάδας” αυτογελοιοποιείται και εμφανιζόμενος ως αρχηγός κόμματος αγνώστου ταυτότητας “πουλάει στο διάβολο” της εμμονικής κυριαρχίας του την ψυχή όσων των ακολουθούν τυλωμένοι και παραδίνει τους υπολοίπους στην κρεατομηχανή του Πολάκη-που βρίσκει ότι “νικάμε”.
Όλοι μαζί τροφοδοτούν την επικαιρότητα με αποκρουστικά περιστατικά και δημόσιες συμπεριφορές που δεν έχουν σχέση με την Αριστερά και την πολιτική.
Από τη μια οι τελειωμένοι πολιτικά από καιρό γραφειοκράτες που αμφισβητούν τον Κασσελάκη και από την άλλη ο ίδιος με την κομπανία του, κατεδαφίζουν ό,τι τους άφησε ο Τσίπρας.
Μετατρέπει το κόμμα σε ριάλιτι του προσωπικού βίου του
Η ευθύνη βαρύνει πρωτίστως τον Κασσελάκη, που έχει συμπεριφορά συνοικιακού παιδονόμου και όχι αρχηγού κόμματος. Επικαλούμενος τον “κόσμο που τον ψήφισε” -δηλαδή ένας στους 15 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ- μετατρέπει το κόμμα σε ριάλιτι του προσωπικού βίου του- προκαλώντας ενθουσιασμό σε νεόκοπους της Κουμουνδούρου, όπως ο Αποστολάκης και η Ακρίτα και σε κάποια “λιμά” που δείχνουν να έχουν υποστεί λοβοτομή.
Προσπαθώντας να συντηρήσει τη θολούρα που τον περιβάλλει -για το παρελθόν και το παρόν του- αυτογελοιοποιείται με όσα, αντιφατικά, αυθαίρετα και ευτελή αραδιάζει, με απολιτική νοοτροπία για να υποκαταστήσει την πολιτική και να αποφύγει τις απαντήσει που οφείλει.
Για τους πολιτικούς παρατηρητές “βρίσκει και τα κάνει”. Κρίνουν ότι θα έπρεπε να του έχουν δείξει την ΄πόρτα και μόνο επειδή εγκατέλειψε τις αυτοδιοικητικές εκλογές και την συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας και πήγε στη ΗΠΑ για να παντρευτεί τον σύντροφο του- τον οποίο βάλει στο πολιτικό κάδρο ως… ειδικό την υγεία και μέλλοντα αναμορφωτή του ΕΣΥ.
Ο γάμος-που ούτως ή άλλως δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα- ήταν το πρόσχημα. Άλλοι μιλούν για το αμερικανικό του διαβατήριο και άλλοι για τα εκκρεμότητες που προσπαθεί να μην εμφανιστούν στο “πόθεν έσχες” του.
Σε κάθε περίπτωση η στάση του είναι προσβλητική για τα στελέχη του κόμματος που εμφανίζει ως… υπηκόους του.
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού κόμπαζε για επιτυχίες που δεν υπήρχαν και ιδιότητες που δεν έχει. Κουμπώνει το νόημα της Αριστεράς στον εαυτό και περιπαίζει τους πάντες -κυρίως του Συριζαίους.
“Στο φρενοκομείο τη διοίκηση ανέλαβαν οι τρόφιμοι”
Η αποκάλυψη από τον Δημ. Ψαρρά των θέσεων του στο παρελθόν που δεν έχουν σχέση με Αριστερά, επιδόθηκε σε κρεσέντο αρλούμπας: το 2012 ήταν… νέος και δεν ήξερε, αλλά μετά… άλλαξε και είναι ΟΚ. Ο Άδωνις και ο Βορίδης του έστειλαν λουλούδια.
Προφασιζόμενος ότι “δεν θυμάται” τι έγραφε, απευθύνεται σε κάφρους λέγοντας ότι τα έγραφε γιατί ήταν “παιδί” και “σε μια σχέση με μια κοπέλα που δεν ήμουν χαρούμενος”.
Χωρίς να διαψεύδει το ρεπορτάζ, μπερδεύει την ηλικία, τα… χρηματοοικονομικά, τους γονείς του, την ομογένεια και τη χώρα που τους έδιωξε.
“Με μεγάλωσα, έγινα επιχειρηματίας, είδα ανισότητες, άλλαξε ο εαυτός μου… Ο 24χρονος Στέφανος ίσως να μην ψήφιζε για τον 35 χρόνο Στέφανο”. Κανονικό δούλεμα και προφάσεις εν αμαρτίαις…
Δεν διστάζει να δηλώσει και… θαυμαστής της… Αλλαγής και του 1981, του Ανδρέα Παπανδρέου – τον οποίο χαρακτηρίζει γόνο, σε αντίθεση με τον ίδιο που “δεν είναι κληρονόμος”
Το 1981 βέβαια ήταν μόλις επτά ετών και ο Παπανδρέου πέθανε… 16 χρόνια από τότε που έγραφε όσα έγραφε στην εφημερίδα του γνωστού Διαματάρη, που του αποδίδει ότι “θέλει να φτιάξει κάτι παρόμοιο με το Δημοκρατικό Κόμμα της Αμερικής στην Ελλάδα”.
Χρησιμοποιεί όρους των οποίων δεν γνωρίζει το περιεχόμενο, αναφύεται σε ημερομηνίες και περιστατικά και τα διαστρεβλώσει, προβάλλει ως πολιτική πρόταση τον εαυτό του και τη ζωή του, και φτύνει στελέχη του ΣΎΡΙΖΑ:
“Σε όποιον αρέσει, εγώ είμαι εδώ για τον κόσμο, αυτός με εξέλεξε σε αυτόν λογοδοτώ”. Αλλά και την ελληνική κοινωνία: “Ας ξεκομπλεξαριστούν”.
Απέναντι σ’ αυτό το φαινόμενο παραλογισμών και φαιδρότητας, οι μισοί Συριζαίοι πίνουν νερό στο όνομα του Κασσελάκη και οι άλλοι μισοί του ζητούν να αποχωρήσει. Σε τέτοια κατάπτωση δεν είχε φτάσει ποτέ ο δημόσιος βίος στην Ελλάδα – και συμβαίνει με ένα -υποτιθέμενο-κόμμα της Αριστεράς.
Τελικά την καλύτερη περιγραφή έδωσε ο πρώην εταίρος του Πάνος Καμμένος: “Στο φρενοκομείο τη διοίκηση ανέλαβαν οι τρόφιμοι”.
