Του Ιωάννη Δαμίγου
Ο θρύλος θέλει αυτές τις ημέρες να μας επισκέπτονται τα τρομερά και ενοχλητικά καλικαντζαράκια, που δεν αφήνουν ήσυχους τους καλούς ανθρώπους, σε μάταιη προσπάθεια αφύπνισης από τον λήθαργο της ανοχής, της ανημποριάς και της συνήθειας. Επιμένουν μαγαρίζοντας ξεσκέπαστα φαγητά και κρασί, γλυκά ακόμη, ουρώντας τα και περιπαίζοντας τους απανταχού κυρ Παντελήδες. Από αυτά τα πειραχτήρια ξεμπερδεύουμε εύκολα, καθώς καλούνται πίσω στο ετήσιο έργο τους, του πριονίσματος του κορμού που κρατά την γη, από τα αφεντικά τους, τους παγκόσμιους μεγιστάνες του χρήματος, την ημέρα των Φώτων.
Στον τόπο μας όμως, έχουμε μια άλλη κατάρα, που τα καλικαντζαράκια των εορτών φαντάζουν πρόσκοποι μπροστά της, αυτή των μόνιμων. Κατοικούν μόνιμα λοιπόν, όχι για ένα αλλά για πολλά χρόνια. πρωταγωνιστώντας στον δεξιό, ακροδεξιό πολιτικό χώρο, ως αυτόκλητοι ιδιοκτήτες της χώρας.
Συμβάλλοντας πολύ πιο ουσιαστικά από την μέθοδο του απλού και αργού πριονίσματος, κόβοντας σύριζα μισθούς, κοινωνικές παροχές υγείας, παιδείας, εργασίας, συντάξεων και άλλες. Οι εντόπιοι άγριοι καλικάντζαροι, μαγαρίζουν ακόμη και με χρώματα, τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος ξεγελώντας τους αδαείς χωρικούς, τους πολίτες. Αντί για δύο προϊόντα και ένα δώρο, πληρώνει τρία και παίρνει κάτι λιγότερο σε γραμμάρια και από ένα. Οι αντικαταστάτες του Μανδρακούλου, του βρωμερού αρχηγού των καλικαντζάρων, περιοδεύουν σε φιλικά τους super rmarket και τοποθετούνται μόνοι τους ως προϊόντα στα ράφια, με το κοινό να ζητά selfies (δωρεάν) μαγεμένο. Άλλο υποκατάστατο Μανδρακούλου,, γυρνά διαλαλώντας πως το φετινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι, είναι φθηνότερο ή και ίδιο του περσυνού οικογενειακού, αλλά για … ένα άτομο. Πάντως από Μανδρακούλους έχουμε πληθώρα, από όλα τα υπόλοιπα όμως …
Οι καλικάντζαροι και οι εργοδότες των καλά περνούν, με μπόνους, αμοιβές παράστασης σε συμβούλια, ασυλίες οι μεν , σε υπερκέρδη άνευ φόρων και θαλασσοδάνεια από το ευρωπαϊκό ταμείο ανάπτυξης οι δε. Μόνιμα σαν σε εορταστική περίοδο αμοιβών ως δώρων μεταξύ των, οι άλλοι, οι αδαείς, με τα πόδια για άθληση χρηστικής εργατικής αντοχής.
Σχεδόν αδύνατο να απαλλαγούμε από τα μόνιμα καλικαντζαράκια και τους λογής Μανδρακούλους, που δυναστεύουν χρόνια αυτόν τον δύσμοιρο τόπο, ελέω άπληστων κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. “Φως” δεν φαίνεται στον ορίζοντα της αντιπολίτευσης, μόνο πηχτό σκοτάδι, παράδεισος των απογόνων των καλικαντζάρων, που θα συνεχίζουν να μαγαρίζουν το βιός μας, κατουρώντας το.