Τα περάσαμε όμορφα: Η… εκδρομή της Προέδρου στη Θράκη

Tου Γ. Λακόπουλου

Τρεις μέρες περιοδεία, καμιά εικοσαριά συναντήσεις, τρεις διαφορετικές  ομιλίες  με τέσσερις χιλιάδες λέξεις.  Αυτός είναι ο απολογισμός της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στη Θράκη.

Τι  προκύπτει; Ένα ερώτημα:  δεν κατάλαβε τι συμβαίνει στην περιοχή,  ή έχει… “απαγορευτικό» – από την κυβέρνηση προφανώς- στα ελληνοτουρκικά;

Υπερβολή;  Καθόλου. Ενώ θα μπορούσε να συμπεράνει κάποιος ότι αυτή η περιοδεία οργανώθηκε από ελληνικής πλευράς ως αντίδραση στο ανώτατο δυνατό επίπεδο στις τουρκικές προκλήσεις που κλιμακώνονται τις τελευταίες ημέρες, το μόνο που ακούσθηκε από την αρχηγό του ελληνικού  κράτος ήταν το εξής:

Η δική μας απάντηση απέναντι στις συνεχείς προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε από τον εξ ανατολών γείτονα, είναι η Ελλάδα της δημιουργίας, της ισονομίας, του Κράτους Δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συνεργασίας, της προόδου, των ανοιχτών οριζόντων”.

Αυτό είναι το θέμα της συγκυρίας;  Γίνεται χαμός και η Πρόεδρος σπεύδει στην πιο ευαίσθητη περιοχή και μιλάει για ανοιχρους ορίζονττες; Το κάνει μοιάζει περισσότερο με εκδρομή παρά με πολιτική περιοδεία εθνικού  περιεχομένου.

Η πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ειναι περιηγητής. Οταν επισκέπτεται μια ακριτική περιοχή το κάνει για να διερμηνεύσει στον ανώτατο βαθμό τα αισθήματα του ελληνικού λαού έναντι οποίου απειλεί την ακεραιότητα των εδαφών του. Οσο πιο ευκρινής είναι η απειλή , τόσο πιο έντονο πρέπει να είναι το προεδρικό μήνυμα.

Αν ο Πρωθυπουργός – που έχει την ευθύνη της προεδρικής δημόσιας παρουσίας, κατά το Σύνταγμα- δεν εμπιστεύεται τη σημερινή πρόεδρο, υπάρχει θέμα.

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου , πήγε σε μια μονάδα που φτιάχνει μπαταρίες, σε ένα οινοποιείο, σε ένα εκκοκκιστήριο βαμβακιού, σε μια συνεταιριστική επιχείρηση που παράγει πετιμέζι από ζαχαροκάλαμο, σε ένα ερευνητικό κέντρο, σε μια Μητρόπολη και σε ένα πανεπιστήμιο, σε τρεις πόλεις και κάμποσα χωριά και δυο κουβέντες  για να τονώσει ο φρόνημα των ανθρώπων δεν βρήκε.  Απλώς βρήκε ότι η Θράκη είναι «σπάνιο συμβιωτικό παράδειγμα», έχει προχωρημένη διακοινοτική εκπαίδευση, ωραίες παραγωγικές μόνες και φυσικές ομορφιές .

Μιλώντας στο σπίτι που γεννήθηκε ο Χατζιδάκις αισθάνθηκε «τρομερά συγκινημένη» και «περήφανη για την καταγωγή της απ’ αυτά τα  χώματα». Αναφέρθηκε στην ιστορία τους, μνημόνευσε τους και τους σπουδαίους  που γέννησαν- στο μέλλον θα μνημονεύουν και την ίδια, έκανε διαλέξεις  ιστορίας και γεωγραφίας. 

Αλλά για την ένταση που καλλιεργούν οι Τούρκοι είπε ότι την αντιμετωπίζουμε με το καλό παράδειγμα. Σκληρή σκληρή ελληνική αντίδραση δεν το λες.

Ειδικά όταν δεν προσδιόρισε ούτε καν σε ποιούν αναφέρεται. Όνομα δεν έχει ο «εξ ανατολών γείτονας»; Κυβέρνηση με πρόεδρο που ξεστομίζει καθημερινά  απειλές δεν έχει για να  πάρει  απάντηση στο ίδιο επίπεδο;

 Αν στις «συνεχείς προκλήσεις» από την Τουρκία η Ελλάδα σε επίπεδο αρχηγού κράτους απαντάει  με «ισονομία» και «ανοιχτούς ορίζοντες», τζάμπα φωνάζουν από τον υπουργείο Άμυνας ότι έτσι και τολμήσουν οι Τούρκοι θα τους ισοπεδώσουμε και θα το  μετανιώσουν πικρά. Τι να μετανιώσουν;  Ότι έχουν μείνει πίσω στο «κράτος δικαίου» που τους είπε  η Σακελλαροπουλου;

Η πρόεδρος είναι ΑΡΧΗΓΟΣ των ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ της χώρας. Δεν μπορεί να κινείται σε άλλο μήκος κύματος και να μιλάει με άλλη γλώσσα.. Ειδικά στις ακριτικές περιοχές και σε ευαίητες περιόδους. Τότε γιατι πήγε; Για να επιθεωρήσει τον οικοτουρισμό;

Στη δεύτερη, όλη κι όλη, αναφορά της η Πρόεδρος σχολίασε την ελληνοτουρκική επικαιρότητα λέγοντας ότι «η αμοιβαιότητα  δυστυχώς, δεν είναι δεδομένη, όπως δείχνουν τα πρόσφατα γεγονότα στα σύνορά μας και η  διαρκής ένταση που τα συνοδεύει».

«Πρόσφατα γεγονότα» “γείτονες”, «ένταση». Σ’ αυτά εξαντλήθηκε ο λόγος της. Τους τρόμαξε τους απέναντι. 

 Στη Θράκη που καίγεται από την αγωνία μιας επιδείνωσης των  ελληνοτουρκικών σχέσεων, τους έλεγε ότι «η κρίση του κορωνοϊού, εκτός από τις αρνητικές επιπτώσεις που προκάλεσε στην κοινωνία και την οικονομία, είχε και μια θετική, κατά κάποιο τρόπο, προοπτική. Μας αναγκάζει αφενός να αναθεωρήσουμε τις καθημερινές μας συνήθειες και αφετέρου να αντιμετωπίσουμε με μια νέα οπτική τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας».

Άλλη έννοια δεν έχουν οι άνθρωποι αυτή την εποχή στη Θράκη, από την «ψηφιακή εποχή με όλα όσα αυτή συνεπάγεται: εκπαίδευση, τηλεργασία, τεχνολογικός εκσυγχρονισμός μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων».

Κάτι δεν πάει καλά με την πρόεδρο. Αν δεν έχει τεθεί υπό περιορισμό στα  εξωτερικά  θέματα -που θα ήταν τραγικό- μάλλον αντιλαμβάνεται η ίδια την επαφή της με τον πληθυσμό πότε ως υπουργός που αναπτύσσει την κυβερνητική πολιτική και πότε ως επισκέπτρια στα αξιοθέατα.

Η επικεφαλής της Ελληνικής Δημοκρατίας  είναι απο τη θεση της οιονει εθνάρχης. Εχει να παίξει σημαντικό ρόλο  εσωτερικό, αλλά και στο διεθνή χώρο αυτή την κρίσιμη περίοδο: να εμψυχώνει, τους ακρίτες και το στράτευμα, να εμπνέει και να στέλνει μηνύματα στην άλλη πλευρά.

Υποτίθεται οτι με αυτό το κριτήριο αναδείχθηκε. Καιρός να αρχίσει να το κάνει- όπως το έκαναν οι προκάτοχοί της. Δεν είναι διακοσμητικό πρόσωπο. Ούτε αρχηγός των προσκόπων. Πάλι καλά που δεν  πήρε πάλι στο τηλέφωνο τον Πρωθυπουργό να του αναφέρει ότι «τα περάσαμε όμορφα» . Στην εκδρομή.