Τι εννοεί ο Τσίπρας όταν λέει “πόσα απίδια χωράει ο σάκος”

Του Νίκου Γαλάτη

Όσοι περίμεναν από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή μια δήλωση για τον Πάνο Καμμένο απογοητεύτηκαν. «Καλό είναι όλοι όσοι έχουμε θέσεις ευθύνης σε αυτό τον τόπο, να μάθουμε να δουλεύουμε περισσότερο και να μιλάμε λιγότερο, όταν πρέπει να μιλήσουμε» είπε κι αυτό ήταν η μόνη αιχμή προς τον κυβερνητικό εταίρο του μαζί με την φράση πως “Η Ελλάδα δεν αναζητά, όμως, προστάτες».

Έσπευσε όμως να πει για τη συμφωνία των Πρεσπών πως δεν υπάρχει εναλλακτική κι ότι “αν οι γείτονες μας την απορρίψουν πρέπει να γνωρίζουν και θα το πω με ειλικρίνεια δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για την είσοδό τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή άλλους διεθνείς οργανισμούς ή αμυντικές συμμαχίες στις οποίες η Ελλάδα συμμετέχει”.

Αυτό ήταν επίσης μια απάντηση στον Καμμένο -και τη Νέα Δημοκρατία- ότι δηλαδή δεν πρόκειται να επιτρέψει η Ελλάδα να δεχθεί την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ ή σε άλλο διεθνή οργανισμό, ή σε οποιοδήποτε σχήμα αμυντικής συνεργασίας με συνταγματική ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας”».

Κατά τα άλλα η κυβέρνηση ετοιμάζεται, αλλά για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αφού οι εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο, όπως είπε και φυσικά τις ευρωεκλογές όπου με αφορμή τη συνεργασία Πέδρο Σάντσεθ -Πάμπλο Ιγκλέσιας και τη συνεργασία σοσιαλιστών- Αριστεράς στην Πορτογαλία πέταξε το γάντι:

«Από την πλευρά των Σοσιαλιστών, έχει έρθει η ώρα της μεγάλης απόφασης. Ή θα συνεχίσουν την συντηρητική τους μετάλλαξη και άρα θα γίνουν χαλάκι για την άνοδο της ακροδεξιάς. Ή θα τιμήσουν τις ιστορικές τους ρίζες και θα δώσουν τη μάχη στο πλάι των προοδευτικών δυνάμεων».

Η ομιλία του είχε στόχο τον Μητσοτάκη και καμία αναφορά ή επίθεση στο Κινάλ με μία ανοιχτή πρόκληση: «Αν ο κ. Μητσοτάκης το επιθυμεί, ο τρόπος είναι ένας. Στη Βουλή, ανοιχτά, δημοκρατικά, ενώπιον του ελληνικού λαού. Ας έρθει, ασκώντας το δικαίωμα του ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας. Και να μετρήσουμε εκεί, πόσα απίδια πιάνει ο σάκος».

Προφανώς ο σάκος έχει μετρηθεί και τα δεδομένα είναι πως η πρόταση δυσπιστίας δεν θα συγκεντρώσει 151 βουλευτές, όσους χρειάζεται ο Μητσοτάκης, ακόμα κι αν την ψηφίσουν το Κινάλ, το Ποτάμι, αλλά και οι ΑΝΕΛ, όπως υπαινίχθηκε -προκαλώντας σάλο και ερωτηματικά- ο εκπρόσωπος του κόμματος του Πάνου Καμμένου-  όχι τυχαία.

Οι υποψίες πως αν ο Πάνος Καμμένος φύγει από την κυβέρνηση θα τον ακολουθήσει μόνο ο Κατσίκης επιβεβαιώνονται από την οργισμένη δήλωση του Θανάση Παπαχριστόπουλου, αλλά και αυτή του Κώστα Ζουράρι που χαρακτήρισε την πρόταση Καμμένου “ανεδαφική και ατελέσφορη».

«Ο Καμμένος έχει αυτόν τον καημό: προσπαθεί να βρει κάτι για να τροποποιήσει την συμφωνία των Πρεσπών. Η πολιτική αντιδικία έχει παιδικότητα. Δεν είναι για ενήλικες ανθρώπους, δεν είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα». Δεν υπάρχει περίπτωση να ψηφιστεί από τους ΑΝΕΛ πρόταση δυσπιστίας που μπορεί να έρθει από ένα κόμμα της αντιπολίτευσης».

Ο βουλευτής των ΑΝΕΛ, που προέρχεται άλλωστε από την Αριστερά ήταν σαφής όταν ρωτήθηκε αν θα είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές: «Είναι τα πάντα ανοικτά, ενδεχομένως να είμαι και νεκρός».

Η δήλωση του Θανάση Παπαχριστόπουλου ότι “θα πρέπει κάποιος να εξηγήσει στον κ. Τοσουνίδη ότι με αυτούς που βίασαν λεηλάτησαν και καταδίκασαν τη χώρα να είναι ζητιάνος στην παγκόσμιο κοινότητα δεν συνεργάζεσαι ποτέ”-εννοώντας τη Νέα Δημοκρατία, μπορεί να εκληφθεί και ως προσχώρηση -αιτιολογημένη- στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Ελένη Κουντουρά έχει εκφράσει άποψη υπέρ της συμφωνίας και έτσι απομένουν στον Καμμένο μαζί με τον Κατσίκη δύο βουλευτές: ο Βασίλης Κόκκαλης και η υφυπουργός Μαρία Κόλλια Τσαρουχά. Είναι πιθανόν όταν τεθεί ζήτημα ψηφοφορίας το κόμμα του Καμμένου- που διαθέτει επτά έδρες να διασπαστεί ή και να διαλυθεί.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει το Ποτάμι που θα ψηφίσει την Συμφωνία, πλην του Λυκούδη που δεν θα την ψηφίσει αν συνδυαστεί με ψήφο εμπιστοσύνης, ενώ ο Σπύρος Δανέλλης τάχθηκε ανοιχτά όχι μόνο υπέρ τη συμφωνίας, αλλά και της συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ- Κινάλ- Ποταμιού.

Από τους ανεξάρτητους βουλευτές η Κατερίνα Παπακώστα είναι ήδη υφυπουργός και ο Χάρης Θεοχάρης έχει ταχθεί υπέρ της συμφωνίας και κατά του Καμμένου: “Η στάση του κ. Καμμένου είναι μια στάση υπονομευτική των συμφερόντων της χώρας. Δεν θα έπρεπε να βρίσκεται πια στην υπουργική καρέκλα».

Η προηγούμενη πρόταση δυσπιστίας είχε λάβει 126 ψήφους και η επόμενη μπορεί να κατατεθεί μετά τις 17 Δεκεμβρίου από τη Νέα Δημοκρατία. Προκειμένου να γίνει δεκτή η πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης θα πρέπει να έχει υπερψηφιστεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (151 βουλευτές).

Η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά γιατί αν χάσει θα ξαναδώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που θα συνεχίσει χωρίς τους -μισούς- ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμμένο- πράγμα που θα απελευθερώσει νέες συγκλίσεις με κόμματα και βουλευτές που θέτουν την αποχώρησή του ως προϋπόθεση συνεργασίας.

Η φράση του Αλέξη Τσίπρα “να δούμε πόσα απίδια παίρνει ο σάκος” απευθύνθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά μάλλον το είπε για να το ακούσει ο Πάνος Καμμένος- για τον οποίο δήλωσε άλλωστε πως η κυβέρνηση θα συνεχίσει, αλλά δεν ξέρει για τον συνασπισμό…

Η συζήτηση για την Συμφωνία -όταν έρθει στη Βουλή- θα λάβει μεγάλη πλειοψηφία, αλλά αν αυτή συνδεθεί με πρόταση μομφής, τότε το μεν κόμμα του Καμμένου θα αποσυντεθεί, ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ -με ανανεωμένη την εμπιστοσύνη της Βουλής να κάνει αυτό που διαρκώς λέει ο Αλέξης Τσίπρας: εκλογές στο τέλος της τετραετίας.