Τουρισμός και Υπερτουρισμός

Toυ Μελέτη Ρεντούμη

Η φετινή χρονιά είναι γεγονός πως σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσει έτος ρεκόρ, τόσο για τις τουριστικές αφίξεις όσο και για τα έσοδα τα οποία αναμένεται να ξεπεράσουν τα 20 δις ευρώ ξεπερνώντας μάλιστα την αντίστοιχη περίοδο του 2019 που εθεωρείτο η καλύτερη πριν την πανδημία.

Πρόκειται σίγουρα για πολύ καλά νέα τα οποία πρόκειται να δώσουν νέα ώθηση στο ΑΕΠ της χώρας, αλλά και να δημιουργήσουν ένα πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο στον προϋπολογισμό της τάξης των 2.5 δις ευρώ, γεγονός που θα βοηθήσει τα μέγιστα στον σχεδιασμό της κυβέρνησης, για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Παρόλα αυτά υπάρχουν σημαντικοί προβληματισμοί για το μέλλον του τουρισμού στην χώρα μας, καθώς οι πληρότητες σε αρκετά νησιά, του Αιγαίου αλλά και του Ιουνίου, που άγγιξαν το 100% κυρίως την περίοδο του Αυγούστου, επαναφέρουν για μία ακόμη φορά το πρόβλημα του λεγόμενου υπερτουρισμού, που μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη τα επόμενα χρόνια για την τουριστική ανάπτυξη της χώρας μας.

Είναι βασικό καταρχάς, τόσο η ελληνική κυβέρνηση αλλά και η πολιτεία γενικότερα, να απαντήσουν στο ερώτημα για το τί είδους τουρισμό θέλουμε και χρειαζόμαστε ως χώρα.

Αν για παράδειγμα πανηγυρίζουμε μόνο με την σημαντική αύξηση των αφίξεων στα αεροδρόμια και στα λιμάνια της χώρα μας, κοιτώντας τα συγκριτικά στοιχεία των προηγούμενων ετών, κοιτάζουμε μόνο την ποσοτική διάσταση του θέματος και όχι την ποιοτική, με λίγα λόγια κοιτάζουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος.

Ακόμη και αν αυξάνεται περιοδικά η κατά κεφαλή κατανάλωση, ή και οι συνολικές ημέρες διαμονής, σίγουρα δεν λύνουν το πρόβλημα του τουρισμού στην χώρα μας, που καταλήγει να είναι μονοθεματικός, προτείνοντας μόνο όμορφες και εντυπωσιακές παραλίες, ήλιο και θάλασσα, σε συγκεκριμένα νησιά ή συγκεκριμένους προορισμούς σε όλη την επικράτεια.

Θα πρέπει άμεσα να συγκροτηθεί ένα στρατηγικό σχέδιο για τον τουρισμό που θα σχετίζεται με όλες τις παράλληλες στρατηγικές προτεραιότητες της χώρας, που είναι η ενεργειακή εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άρα η ενεργειακή επάρκεια των νησιών, καθώς και η υγειονομική προστασία των κατοίκων, με δεδομένο ότι τα λύματα καθόλη την διάρκεια του καλοκαιριού πολλαπλασιάζονται και δημιουργούν πολλές δυσκολίες στην διαχείρισή τους, ενώ αποτελούν και εστίες μόλυνσης.

Άρα λοιπόν, θα πρέπει σταδιακά η χώρα να περάσει σε ένα περισσότερο βιώσιμο μοντέλο τουρισμού, το οποίο θα έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

  • Προστασία του περιβάλλοντος με βάση την κλιματική αλλαγή.
  • Νέες υποδομές σε σημεία ανάδειξης πολιτιστικής κληρονομίας
  • Επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου
  • Δημιουργία πρόσθετων πολυτελών υπηρεσιών σε όλη την επικράτεια για την προσέλκυση αντίστοιχων εισοδηματικών στρωμάτων
  • Ανάδειξη του πολυθεματικού τουρισμού, όπως ιαματικού, γεωργικού, διατροφικού, θρησκευτικού, υγειονομικού, με αντίστοιχα έργα υποδομής και την αποτελεσματική συμμετοχή και συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Εν κατακλείδι, η Ελλάδα έχει το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο, το ανθρώπινο δυναμικό, το ταλέντο, αλλά και την κατάλληλη φήμη παγκόσμια, ώστε να περάσει σε μία νέα τουριστική εποχή, ισορροπημένης τουριστικής ανάπτυξης, με περισσότερα έσοδα αλλά και διευρυμένες θέσεις απασχόλησης για όλο τον κλάδο.

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός