Του Νίκου Λακόπουλου
Μετά τις αποκαλύψεις για τα ανεξάρτητα κράτη που λειτουργούν στην Μύκονο, τη Ρόδο και αλλού ένα πρωτοφανές κίνημα που αναπτύσσεται σε πολλά νησιά για την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες παίρνει εθνικές διαστάσεις, αφού είναι αγώνας για την απελευθέρωση εδαφών!
Όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο στη Ρόδο με τη δημιουργία του δικτύου «Ομπρέλα» και ακολούθησε η Πάρος όπου η Κίνηση Πολιτών Πάρου έκανε μια καταγραφή της έκτασης που είχε καταληφθεί από ομπρελοκαθίσματα σε παραλίες του νησιού.
«Αυτό που έκανε η Κίνηση είναι ότι μάζεψε από τη Διαύγεια όλες τις παραχωρήσεις και τις συμβάσεις που υπάρχουν από πέρυσι. Από τις ακριβείς συντεταγμένες της ζώνης που παραχωρείται (προς εκμετάλλευση) βρήκαμε κάτι τεράστιες αποκλίσεις. Δηλαδή κάποιος νοικιάζει 16 τετραγωνικά και καταλαμβάνει 500 τετραγωνικά» λέει στην ΕΡΤ μέλος της Κίνησης Πολιτών που προχώρησε στη συμβολική ανακατάληψη των παραλιών Μαρτσέλο και Σάντα Μαρία.
Μετά το «δίκτυο Ομπρέλα» και την κίνηση Save Paros Beaches» στην Πάρο και τη Σέριφο, ήρθε η Νάξος να διαμαρτυρηθεί για την παράνομη κατάληψη παραλιών, με το «Κίνημα “Σώστε τις παραλίες της Νάξου” “Save the Beaches of Naxos NOW!”».
Στις 16 Ιουλίου μια κάτοικος του νησιού, η κ. Μαρκέλλα Χένσλεϋ αποφάσισε να φτιάξει μια ομάδα στο Facebook με τίτλο Κίνηση “Σώστε τις παραλίες της Νάξου”. Μέσα σε λίγες ημέρες η ομάδα συγκέντρωσε περισσότερα από 3.500 μέλη και ξεκίνησε καταγραφή με drone της κατάστασης στις παραλίες.
Από τη Ρόδο και την Πάρο μέχρι την Κέρκυρα και τη Χαλκιδική το κίνημα γιγαντωνεται χάρη στα social media και γνωρίζει τις πρώτες νίκες. Οι καταγγελίες προκάλεσαν εισαγγελική παρέμβαση για κατάληψη παραλιών στην Πάρο από επιχειρήσεις με ομπρέλες και τραπεζάκια.
Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης, ανακοινώνει ελέγχους ύστερα από καταγγελίες που υποβάλουν οι πολίτες που θα ενταθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της θερινής περιόδου “προκειμένου να γίνονται σεβαστοί οι όροι των συμβάσεων που έχουν υπογραφεί με τις επιχειρήσεις”.
Η κυβέρνηση υιοθετεί το αίτημα να διασφαλίζεται η πρόσβαση των πολιτών στις παραλίες σύμφωνα με τους κανόνες του Συντάγματος (!) και ύστερα από τις καταγγελίες για την μικρή και μεγάλη Σάντα της Πάρου, στελέχη της Κτηματικής Υπηρεσίας Σύρου προχωρούν στην έκδοση πρωτοκόλλων απομάκρυνσης τριών επιχειρήσεων από αυτές.
Στο μεταξύ πάλι ένας δήμαρχος οδηγήθηκε στον εισαγγελέα ύστερα από μήνυση επιχειρηματία για παράβαση καθήκοντος, όπως είχε συμβεί παλιότερα με τη σύλληψη του δημάρχου Μυκόνου ύστερα από μήνυση επιχειρηματία στο Καλό Λειβάδι. Ο δήμαρχος επιχείρησε κατεδάφιση αυθαίρετης κατασκευής, αλλά βρέθηκε με χειροπέδες.
Τα ανεξάρτητα κράτη των νησιών έχουν δική τους δικαιοσύνη και διαθέτουν στρατό για να την επιβάλλουν. Ο εκπρόσωπος της πρωτοβουλίας της Κίνησης Πολιτών Πάρου για Ελεύθερες Παραλίες, Χρήστος Γεωργούσης κατήγγειλε πως ο ίδιος έχει εκδιωχθεί από παραλία που έχει καταληφθεί από ξαπλώστρες από σωματοφύλακες.
«Είναι ένα κράτος ανυπόληπτο που καταδέχεται με τέτοιο τρόπο να περιφρονείται κάθε νομιμότητα και να λέει ο άλλος ας έρθει η αστυνομία να με συλλάβει και απλώνει τις πολυθρόνες, εκεί φτάσαμε» λέει και αναφέρει πως το κόστος της ξαπλώστρας είναι στα 120 ευρώ.
Η αφύπνιση που οδήγησε στο κίνημα της πετσέτας ή της ξαπλώστρας μάλλον ήρθε όταν ένας φιλήσυχος αρχαιολόγος που εργάζεται στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων και αποφεύγει επαφές με τα κυκλώματα του υποκόσμου ενώ επιστρέφει από την εργασία του στην Πλάκα δέχεται μαφιόζικη επίθεση στην Κηφισιά και μεταφέρεται με βαριά τραύματα στον Ευαγγελισμό.
Η υπόθεση θυμίζει τον ξυλοδαρμό ενός ξενοδόχου από αγνώστους και την επίθεση σε μεσίτη και έναν κάτοικο που του σπάσανε το χέρι με σιδερόβεργα. Μία ακόμα υπάλληλος της ίδιας υπηρεσίας δέχεται απειλές με μήνυμα με λατινικούς χαρακτήρες ότι δεν θα μπορεί να κρυφτεί πουθενά ούτε η ίδια ούτε η οικογένειά της.
Η εικόνα του σερβιτόρου στη Ρόδο που σερβίρει μέσω θαλάσσης όπου έχουν εξαπλωθεί οι ξαπλώστρες παραπέμπει σε ένα άλλο κράτος με δικό του καθεστώς με στοιχεία δουλοκρατίας, ένα άλλο κόσμο που κρύβουν οι τουριστικοί παράδεισοι που στηρίζουν την εθνική οικονομία.
Το μαζικό κίνημα της παραλίας βρίσκεται απέναντι σε ένα παρακράτος που εκμεταλλεύεται τις παραλίες με μαφίες και καρτέλ που συνεργάζονται με στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Οι τοπικές αρχές εμφανίζονται αδύναμες ή άβουλες σε ένα νομοθετικό πλαίσιο δαιδαλώδες που επιτρέπει την αυθαιρεσία.
Πρόκειται για μια μάχη για το ποιος κυβερνά τον τόπο και ένα αγώνα για την απελευθέρωση κυριολεκτικά εδαφών που γίνεται με πανό και μια πετσέτα που μπορεί όμως να τελειώσει μαζί με το καλοκαίρι.
ΑΠΟ ΤΟ RADAR. GR
