Του Τάκη Ψαρίδη
Κάθε άλλο παρά υποτιμητική είναι η «πετσέτα» στην παραλία και κάθε άλλο παρά υποτιμά το «κίνημα για ελεύθερες παραλίες».
Αντιθέτως προσδίδει στο κίνημα ταξικά και ανατρεπτικά χαρακτηριστικά:
Ποιοι διεκδικούν να απλώσουν την πετσέτα τους ελεύθερα; Αυτοί που δεν έχουν ή δεν θέλουν να πληρώσουν μια χρυσή ξαπλώστρα και αυτοί που έτσι ή αλλιώς διεκδικούν ελεύθερες παραλίες και το αναφαίρετο δικαίωμα τους να απλώνουν την «πετσέτα» τους απολαμβάνοντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο δημόσιο αγαθό που λέγεται παραλία.
Το κακό δεν είναι η «πετσέτα» αλλά η πολιτική κορεκτιβίλα μερικών που θεωρούν ότι η «πετσέτα» υποτιμά το «κίνημα για ελεύθερες παραλίες».
Θεωρούν ότι το όνομα «κίνημα της πετσέτας» είναι υποτιμητικό για τον αγώνα τους, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να διαχωρίζουν το «κίνημα της πετσέτας» από το «κίνημα για ελεύθερες παραλίες» χαρίζοντας το πρώτο στον κο Μητσοτάκη και στα μίντια που το βάφτισαν έτσι, ίσως και εκ του πονηρού.
Δεν είναι ντροπή η «πετσέτα» και κακώς νιώθουν έτσι ορισμένοι αριστεροί που την απλώνουν στην παραλία. Οι απλοί και ελεύθεροι άνθρωποι δεν ντρέπονται για την πετσέτα τους, αλλά μόνο αυτοί που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τους πληρώνοντας χρυσές ξαπλώστρες..
Τελικά καμία σημασία δεν έχει το όνομα. Και επειδή υπάρχουν πολλά άλλα προβλήματα που αναμένουν και αυτά τα κινήματα τους, ας ομονοήσουμε όλοι όσοι-ες νιώθουμε και θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι σε μια απλή ενωτική διατύπωση: Το «κίνημα της πετσέτας» είναι ένα «κίνημα για ελεύθερες παραλίες»! Τόσο απλά.
