Το μεγαλύτερο συλλαλητήριο και ένα νέο φοιτητικό κίνημα που γεννιέται: πώς οι αγώνες για την παιδεία συνδέονται -ξανά- με την δημοκρατία

Του Νίκου Λακόπουλου

Χιλιάδες φοιτητές από όλη την χώρα συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, στο μεγαλύτερο φοιτητικό συλλαλητήριο των τελευταίων χρόνων. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, πάνω από 25.000 άνθρωποι διαδήλωσαν από τα Προπύλαια προς το Σύνταγμα.

Mια νέα γενιά μπαίνει στο προσκήνιο της Ιστορίας με συνθήματα για δωρεάν παιδεία, καθώς η επίδειξη δύναμης στα πανεπιστήμια με απειλές ακόμα και στις πανεπιστημιακές αρχές που δεν πειθαρχούν στις αποφάσεις της κυβέρνησης θυμίζουν άλλες εποχές.

Η διάλυση των καταλήψεων με επέμβαση των ΜΑΤ είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο που μπορεί να οδηγήσει σε ένα φοιτητικό κίνημα για την υπεράσπιση τελικά όχι μόνο του δημόσιου πανεπιστημίου, αλλά της ίδιας της δημοκρατίας.

Η Ελλάδα μόλις καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το ερώτημα πόσο δημοκρατικό είναι ένα καθεστώς όπου η ελευθερία του τύπου απειλείται, η ΕΥΠ παρακολουθεί δημοσιογράφους, πολιτικούς και δεκαπέντε χιλιάδες πολίτες, τα σκάνδαλα συγκαλύπτονται και διώκονται οι δικαστικοί και οι ανεξάρτητες αρχές που τα αποκαλύπτουν.

«Ο έλεγχος από εξειδικευμένα όργανα και από τον ελεύθερο Τύπο έχει αποδυναμωθεί, η δικαιοσύνη είναι εξαιρετικά αργή και αναποτελεσματική, οδηγώντας σε μια κουλτούρα ατιμωρησίας. Η διαφθορά διαβρώνει τις δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά. Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών δέχονται τεράστια πίεση» αναφέρεται στο ψήφισμα.

Το νέο φοιτητικό κίνημα είναι πριν εμφανισθεί παράνομο και μετά από την εισβολή της αστυνομίας στα πανεπιστήμια φοιτητές συλλαμβάνονται και οδηγούνται σε δίκες. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη σπέρνει ανέμους και θα θερίσει θύελλες.

Ένα νήμα συνδέει τις αγροτικές κινητοποιήσεις με την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια και τις φοιτητικές διαμαρτυρίες με την απόπειρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη να επιβάλλει στην κοινωνία υποταγή και σιγή νεκροταφείου.

«Οι εποχές που αυτοί που ανέβαιναν στα τρακτέρ, αυτοί που κλείνανε πανεπιστήμια, αυτοί που κλείνανε δρόμους και νόμιζαν ότι είναι επαναστάτες, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχαν κανένα αίτημα, έχουν περάσει» θα πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που είχε κάνει την ανάρηση «Τσίπρα αν ζούσαμε στον εμφύλιο από μένα θα πήγαινες».

Τώρα επανέρχεται με ένα νέο δόγμα: «Παραβατικός είναι και αυτός ο οποίος κάνει κατάληψη. Τελεία. Αυτός είναι ο στόχος. Παράνομη πράξη είναι και η ληστεία, παράνομη πράξη είναι και η κατάληψη“.

Προφανώς το νέο φοιτητικό κίνημα που αναπτύσσεται για να υπερασπιστεί το δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου είναι παράνομο, όπως και τα μπλόκα των αγροτών.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ονειρεύεται μια κοινωνία χωρίς καταλήψεις, απεργίες και διαδηλώσεις με πειθαρχημένα συνδικάτα, ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης και δικαιοσύνη όπου μια πολιτική μειοψηφία θα επιβάλλει τον νόμο και την τάξη.

Η καταδίκη της κυβέρνησης από το Ευρωκοινοβούλιο -πενήντα χρόνια μετά την καταδίκη της Χούντας- αποτελεί μια ντροπή που θα πρέπει νέα κινήματα όπως αυτό των φοιτητών να ξεπλύνουν.

Αυτή είναι και η μόνη ελπίδα σε μια χώρα που η διαπλοκή συνδέεται με την διαφθορά και η κυβέρνηση οργανώνει ένα νέο πελατειακό κράτος με αστυνομική βία και ποινικοποίηση των πολιτικών αγώνων.

«Στη χώρα μου, δυστυχώς, όταν ο εισαγγελέας, ο οποίος έχει διοριστεί ειδικά για διαφθορά, αγγίζει πολιτικούς, διώκεται, απελαύνεται και, φυσικά, απολύεται» είχε πει η Ελένη Τουλουπάκη.

“Όταν, ως επικεφαλής της Εισαγγελίας διαφθοράς στην Ελλάδα, οι συνάδελφοί μου και εγώ ασχοληθήκαμε με την υπόθεση Novartis, αυτό το διεθνές σκάνδαλο διαφθοράς, ανακαλύψαμε κάποια πολύ σοβαρά γεγονότα και αγγίξαμε ένα πολιτικο-οικονομικό σύστημα με ισχυρές δομές”.

Η καταδίκη της κυβέρνησης από το Ευρωκοινοβούλιο και οι αγώνες για τη Δημοκρατία που έρχονται αποτελούν μια δικαίωση και μπορεί να είναι και δικαιοσύνη.