Γράφει ο Νϊκος Λακόπουλος
Η Σφαγή των Μεγάλων Μαχαιριών,
το Νταχάου και η Νύχτα των Κρυστάλλων
Υπό άλλες συνθήκες, ο Γκαίμπελς θα ήταν ο ίδιος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ή κλινική, σύμφωνα με τους νόμους του καθεστώτος. Είναι όμως ο υπουργός Λαϊκής Διαφώτισης και Προπαγάνδας. Η πολιτιστική επανάσταση, που υποσχέθηκε ο Χίτλερ αρχίζει με αναμόρφωση της πνευματικής ζωής. Μια επιτροπή -με τον Γιόχαν Στράους -ανέλαβε έργο. Το Μέτωπο Γερμανικής Εργασίας θα οργανώσει τον πολιτισμό με το σύνθημα “Δύναμη δια της Χαράς”.
Είναι Νοέμβρης 1933, όταν στην πάνω πλευρά της Ευρώπης, ο Βασιλιάς της Αγγλίας Ριχάρδος ο Γ’ κρίθηκε ένοχος για σειρά φόνων, που είχε διαπράξει το 1483! Μέσα σε μια τεφροδόχο βρέθηκαν οστά παιδιών, που είχαν πεθάνει με βίαιο τρόπο. Ήταν ο Εδουάρδος ο Δ’ και ο Δούκας του Γιορκ. Στη Γερμανία ο “θεατρικός συγγραφέας” Πολ Γιόζεφ Γκαίμπελς, με μια μεγάλη φωτιά στην Πλατεία της Όπερας θα κάψει είκοσι χιλιάδες βιβλίων εβραίων όπως ο Αϊνστάιν, ο Τόμας Μαν, ο Τζακ Λόντον, ο Στέφαν Τσβάιχ. Ο Υπουργός Λαϊκής Διαφώτισης και Προπαγάνδας, είχε καταφέρει να εκδώσει το βιβλίο του “Μichael”. Ανέβασε και ένα θεατρικό έργο ο “Περιπλανωμένος”. Αλλά το κυριότερο. Έκαψε τα έργα των ά λ λ ω ν.
Με τα Τάγματα Εφόδου στο πλευρό του, ο συγγραφέας Γκαίμπελς κατάφερε να ελέγξει τα μέσα επικοινωνίας, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη τέχνη, την μουσική. Η “εβραϊκή” τέχνη, η “μπολσεβίκικη”, η jazz, η ατονική μουσική και η αφηρημένη τέχνη απαγορεύτηκαν. Οι εραστές της όπερας ναζί, θα διχασθούν για την όπερα Sancta Susana, του Πωλ Χίντεμιτ, τον –κατά τον Γκαίμπελς- “ατονικό θορυβοποιό”. Τα έργα του εκφυλιστικά και την συγκεκριμένη όπερα σεξιστική. Επιπλέον, είναι εβραίος αν και είχε μιλήσει, υπέρ του Χίτλερ και είχε δεχθεί να συνθέσει μουσική για τις ναζιστικές εκδηλώσεις. Το 1938 θα εγκαταλείψει τη Γερμανία για να πάει στη Ζυρίχη και από κει στην Τουρκία και την Αμερική.
Ο «συγγραφέας» θα φτιάξει ένα Επιμελητήριο για τους καλλιτέχνες. Μόνον όσοι είναι μέλη του μπορούν να δημιουργούν να πωλούν και να εκθέτουν. Μέσα σε δυο χρόνια το επιμελητήριο απέχτησε 100.000 μέλη. Απαγορεύεται η ζωγραφική σε μη μέλη του Επιμελητηρίου. Η Γκεστάπο μπαίνει αιφνιδιαστικά σε σπίτια ύποπτων καλλιτεχνών για να διαπιστώσει αν ζωγραφίζουν και -αν ναι- τους συλλαμβάνει. Μερικοί έχουν καταφύγει στη νερομπογιά, που δεν κάνει θόρυβο.
– Εμείς οι εθνικοσοσιαλιστές δεν είμαστε οπισθοδρομικοί. Είμαστε φορείς ενός νέου μοντερνισμού, όχι μόνο στην πολιτική και τα κοινωνικά ζητήματα, αλλά και στην τέχνη και τα διανοητικά ζητήματα, θα πει ο Γκαίμπελς.
Πολλά τέχνη κάηκαν, ζωγράφοι έφυγαν, οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αυτοκτόνησαν ή πέρασαν στην παρανομία. Το 1935, ο παραγνωρισμένος ζωγράφος, που ζωγράφιζε λουλούδια και τοπία, θα πάρει την εκδίκηση του για την απόρριψη του από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης. Ο Goebbels οργανώνει μια έκθεση με τίτλο “Εκφυλισμένη Τέχνη” που διακωμωδεί τα έργα εκθέτοντας όλα μαζί σε κακοφωτισμένους χώρους με κείμενα εναντίον τους. Ανάμεσα στα έργα της έκθεσης, υπήρχαν και έργα ψυχασθενών.
Ο Χίτλερ είπε στα εγκαίνια της έκθεσης:
-Τι δημιουργείτε; Γυναίκες που προκαλούν αηδία, σακάτηδες και ηλίθιους, άντρες που μοιάζουν με κτήνη, παιδιά που έχουν πάνω τους την κατάρα. Αυτά σας σερβίρουν ως τέχνη οι τσαρλατάνοι που αποτελούν την εικαστική έκφραση της εποχής μας”.
Ήταν σαφές ότι ο ναζισμός είχε αισθητική.
Τα SA εκπαιδεύουν τη Χιτλερική Νεολαία στην οδήγηση τεθωρακισμένων, στελεχώνουν την Γκεστάπο και την Βέρμαχτ, την χιτλερική αστυνομία, αλλά ο Χίτλερ δεν έχει ακόμα επιβληθεί. Ο αρχηγός των SA ο Ρεμ που είχε ανακαλύψει τον Χίτλερ και τον είχε στείλει να διδαχθεί ρητορική, ανήκει στην πλευρά του κόμματος που ζητά εθνικοποιήσεις. Επιπλέον φέρεται να ετοιμάζει πραξικόπημα κατά του Χίτλερ. Η Γκεστάπο αναλαμβάνει την υπόθεση και ο τύπος πληροφορείται ότι ο πρώην λοχαγός είναι ομοφυλόφιλος.
Ο Ρεμ, δυο χρόνια μεγαλύτερος από τον Χίτλερ, ήταν ένα σκληροτράχηλος στρατιωτικός με μια ουλή στο πρόσωπο από τραύμα και όψη αγριογούρουνου. Ως βουλευτής είχε συγκρουστεί και παλιότερα με τον Χίτλερ και είχε παραιτηθεί φεύγοντας για τη Βολιβία. Είχε ενταχθεί στο κόμμα πριν τον Χίτλερ. Οι «Θυελλώδεις Μαχητές» που εκείνος είχε ιδρύσει το 1921 πολύ συχνά βρίσκονται στο πλευρό των εργατών που απεργούν ξυλοκοπώντας απεργοσπάστες. Ο Ρεμ έχει πιστέψει στο πρόγραμμα του κόμματος και προτρέπει για μια «δεύτερη επανάσταση».
Το 1931 η εφημερίδα Munchener Post δημοσιεύει επιστολές του Ρεμ προς ένα φίλο, στον οποίο εξομολογείται τις σεξουαλικές του σχέσεις με άνδρες. Ο υπαρχηγός του Έντμουντ Χάινες -σύμφωνα με τον σωφέρ του Χίτλε- την Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών συνελήφθη στο κρεβάτι με έναν 18χρονο αγόρι. Ο ταγματάρχης Καρλ Έρνστ πριν μπει στο κόμμα είχε ένα gay night club και ένα bell boy hotel.
Ο Αδόλφος του ζητά να γίνει σε ένα θέρετρο όπου παραθερίζει ο Ρεμ μια σύσκεψη στελεχών των SA και τους συλλαμβάνει όλους.
****
Το Νταχάου ήταν ένα παλιό εργοστάσιο πυρομαχικών που έγινε στρατόπεδ. Εδώ συγκεντρώνουν και βασανίζουν εβραίους, κομμουνιστές, Μάρτυρες του Ιεχωβά, τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους και πολιτικούς διαφωνούντες. Το σύνθημα του στρατοπέδου είναι “Η εργασία απελευθερώνει”. Βρίσκεται στην πόλη Νταχάου κοντά στο Μόναχο. Ένα από τα τριανταδύο τμήματα του είναι για τους φυλακισμένους ιερείς. Ένα άλλο για ιατρικά πειράματα. Δια θέτει κρεματόριο και το Τμήμα Διασκέδασης.
Το Νταχάου το χτίσαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Πολλούς από αυτούς τους νοικιάζαν σε επιχειρήσεις ως εργαζόμενους. Εκτός από το κρεματόριο, υπήρχε και Πρόγραμμα Ευθανασίας με την ονομασία Τ4. Το στρατόπεδο διοικεί ένας ταξίαρχος των SS. O Τεοντόρ Αϊκε. Την Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών ο Αίκε επισκέπτεται τον Ρεμ στο κελί του και του αφήνει ένα περίστροφο με μια σφαίρα και φεύγει. Είναι 30 Ιουνίου 1934. Όταν επιστρέφει ο Ρεμ του λέει
– “Αν θέλει ο Αδόλφος ας έρθει να με σκοτώσει ο ίδιος”.
Στις 2 Ιουλίου άνδρες των SS μπαίνουν στο κελί και τον γαζώνουν. Τα “Ταγμάτα Εφόδου” θα συνεχίσουν την δράση τους, υπό τον Βίκτορ Λούτσε, ένας άνθρωπος απύθμενης βλακείας, κατά τον Γκαίμπελς. Θα ακολουθήσει η Νύχτα των Κρυστάλλων όπου τριάντα χιλιάδες εβραίοι ξυλοκοπήθηκαν και δολοφονήθηκαν. Τα καταστήματα τους και οι συναγωγές τους κάηκαν από “αυθόρμητες” λαϊκές ομάδες. Ήταν ήταν απλώς μια πρόβα για κάτι χειρότερο. Το Ολοκαύτωμα.
Ήδη από το 1904, οι προναζιστές όπως ο Άλφρεντ Πλετς μιλάνε για “ευγονική” και σχεδιάζουν την εξόντωση των “άχρηστων ανθρώπων”. Ο Χίμλερ το 1943 έχει ένα πρόβλημα. Πως θα σκοτώσει τους άνδρες και θα αφήσει τα παιδιά να γίνουν εκδικητές;. Θα πρέπει να πεθάνουν και τα παιδιά ώστε να εξαφανιστούν αυτοί “οι άνθρωποι από προσώπου γης”.
Οι πρώτες μαζικές δολοφονίες εβραίων στην Πολωνία, προκάλεσαν πτώση του ηθικού και ψυχολογικά προβλήματα στους στρατιώτες. Το Βερολίνο άρχισε να σκέφτεται απρόσωπες λύσεις όπως δηλητήρια και εκρηκτικά. Το Πρόγραμμα Ευθανασίας Τ4, είχε στόχο να “καθαρίσει” άτομα με διανοητικά προβλήματα, ανάπηρους, «άχρηστους ανθρώπους». Άρχισε από παιδιά και επεκτάθηκε σε ενηλίκους, οι οποίοι υποβάλλονταν σε υποχρεωτική στείρωση. Περίπου 26.000 “ψυχασθενείς” εξοντώθηκαν στην κλινική Όβινσκα στην Πολωνία, μία από πέντε τέτοιες κλινικές, με δηλητήρια, αέρια, ενέσεις, μεθόδους ασφυξίας, υπερβολική δόση χαπιών και υποχρεωτική ασιτία .
Οι “ερευνητές” έκαναν πειράματα με κινητά οχήματα και θαλάμους αερίων. Οι “ευγονιστές” διοχέτευαν μονοξείδιο του άνθρακα σε ασφαλισμένα φορτηγά. Οι ναζιστές γιατροί είχαν έτσι χιλιάδες εγκεφάλους για τα πειράματα τους και μερικοί έκαναν τα πειράματα με ζωντανούς ανθρώπους, πριν τους θανατώσουν. Περίπου εβδομήντα χιλιάδες είχαν εξοντωθεί έτσι έως το 1941
Οι συγγενείς αναπήρων και ψυχασθενών, είχαν υποψιασθεί ότι κάτι συμβαίνει, επειδή έπαιρναν πίσω ένα κουτί με τη στάχτη του νεκρού και πανομοιότυπα πιστοποιητικά θανάτου. Μέχρι το τέλος του πολέμου, εξοντώθηκαν έτσι 200.000 “άχρηστοι άνθρωποι”. Με τη ‘Επιχείρηση Ράιχαρντ” εξοντώθηκαν έξι εκατομμύρια εβραίοι και μισό εκατομμύριο αθίγγανοι. Μεταφέρονταν με τρένα στα στρατόπεδα, τους αφαιρούσαν όλα τα αντικείμενα, ακόμα και τεχνητά δόντια, και τα ρούχα και τους οδηγούσαν μαζικά σε θαλάμους αερίων.Υπολογίζεται ότι από την επιχείρηση αυτή το γερμανικό κράτος κέρδισε 180 εκατομμύρια μάρκα.
Στο Άουσβιτς, ο ‘Αγγελος του Θανάτου”, ο γιατρός Γιόζεφ Μέγκελε, προχωρά σε έρευνες για την αντοχή του ανθρώπινου σώματος στον πόνο και τη θερμοκρασία. Τον ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι δίδυμοι, οι μικρόσωμοι και οι αθίγγανοι για την διατριβή του με θέμα την διαφορά των φυλών. Θα πεθάνει από φυσικό θάνατο το 1979 κρυμμένος κάπου στην Βραζιλία.
Στα θύματα των ναζί, με στόχο την δημιουργία της άριας φυλής θα προστεθούν σέρβοι, σλάβοι, ρώσοι, γενικά “κατώτερες” φυλές. Οι “σίντι” ένας νομαδικός θρακικός λαός που ζούσε στη Ευρώπη από τον 15ο αιώνα και σήμερα έχει δύο μνημεία πεσόντων στο Άουσβιτς και το Ντίσελντορφ.
Παρά το ότι, επιφανή στελέχη του κόμματος, είναι ομοφυλόφιλοι, ένα εκατομμύριο «ύποπτοι « θα διωχθούν, πενήντα χιλιάδες θα οδηγηθούν σε στρατόπεδα και κλινικές, για πειράματα. Χιλιάδες από αυτούς θα ευνουχισθούν με δικαστικές αποφάσεις.
Παρόλα όλα αυτά ο Χίτλερ δεν αισθάνεται ασφάλεια. Πενήντα αξιωματικοί της Βέρμαχτ θα εκτελεστούν, θα αυτοκτονήσουν “εν διατεταγμένη υπηρεσία” ή θα σφαγιαστούν.
Στις 2 Αυγούστου του 1934 πεθαίνει ο Πρόεδρος Χίντεμπουργκ. Το ελεγχόμενο από τους ναζί Ράιχσταγκ ψηφίζει διάταγμα, με το οποίο συγχωνεύονται Καγκελαρία και Προεδρία. Ο Χίτλερ αναλαμβάνει τα καθήκοντα και των δύο. “Führer und Reichskanzler”.
Από τις 15 Σεπτεμβρίου του 1935 αφαιρέθηκε η υπηκοότητα από τους εβραίους, – “υποτελείς της Πολιτείας”. Πλέον δεν έχουν δικαίωμα να είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Ο “Νόμος Προστασίας του γερμανικού αίματος και της γερμανικής τιμής” απαγόρευσε τους γάμους και τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ Εβραίων και “Γερμανών πολιτών με ευγενές αίμα”. Οι εβραίοι απαγορεύεται να φέρουν γερμανική σημαία, ή να μεταναστεύσουν. Από το 1941 υποχρεώνονται από τα έξι τους χρόνια, να φέρουν στο πέτο ένα κίτρινο ευδιάκριτο αστέρι.
Το 1945, ο πόλεμος με εξήντα εκατομμύρια νεκρούς και την Ευρώπη κατεστραμμένη, τελειώνει. Οι Βρετανοί βρίσκονται στον Έλβα, οι Σοβιετικοί στο Βερολίνο. Ο Χίτλερ είναι σε ένα υπόγειο καταφύγιο με πάρκινσον και προϊούσα παραφροσύνη. Ο Γκαίμπελς μιλάει για τελευταία φορά στο ραδιόφωνο.
-Καταρρέουμε. Θα συμπαρασύρουμε μαζί μας την ανθρωπότητα!.
Στο καταφύγιο του περικυκλωμένου Χίτλερ, το 1945 η γυναίκα του Γκαίμπελς θα δηλητηριάσει στον ύπνο τους τα έξι παιδιά τους. Ύστερα, θα ανέβουν μαζί Κήπο της Καγκελαρίας και θα ζητήσουν από ένα αξιωματικό του SS να τους εκτελέσει με περίστροφο και να τους κάψει, αλλά οι άνδρες της φρουράς, δεν κατάφεραν να κάψουν το πτώμα του, που βρέθηκε μισοκαμμένο.
Ο Χίτλερ διατάσσει την καταστροφή της Γερμανίας. Η απόφαση δεν είναι εφικτή. Παθαίνει νευρική κρίση. Καίει τα αρχεία του, παντρεύεται την Εύα Μπράουν, και αυτοκτονεί με υδροκυάνειο. Ο Χίτλερ αυτοπυροβολείται με ένα πιστόλι στο στόμα.
Τα πτώματα καίγονται και θάβονται από τον σωφέρ στο καταφύγιο μέσα σε ένα κρατήρα από βόμβα. Θα τα βρουν οι σοβιετικοί. Φυλάσσονται κάπου στην Ανατολική Γερμανία, ώσπου ο Γιούρι Αντρόποφ, ο ρώσος πρόεδρος, θα δώσει εντολή να τα πετάξουν τα απομεινάρια στον Έλβα.
Τα Τάγματα Εφόδου διαλύθηκαν το 1945, με το τέλος του πολέμου.
(Από το βιβλίο ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ- Εκδόσεις Καστανιώτη -2014)
