Του Νίκου Λακόπουλου
Mε τον Άδωνι Γεωργιάδη να μιλά για “πολιτικό φαινόμενο Μητσοτάκη” επιχειρείται να εμφανισθεί η επικράτηση των υποψηφίων που υποστήριξε στις “αυτοδιοικητικές” εκλογές ως προσωπική του νίκη και ως άνοδος της δύναμης της Νέας Δημοκρατίας.
«Οι εκλογές έστειλαν ένα πολιτικό μήνυμα. Οι πολίτες επαναβεβαίωσαν την εμπιστοσύνη τους στη Νέα Δημοκρατία και τις επιλογές της. Είχαμε πει ότι προσδίδουμε πολιτικό μήνυμα στις εκλογές» ανέφερε σε δήλωσή του ο Κ. Μητσοτάκης και έσπευσε να πάει να αγκαλιάσει τον Νίκο Χαρδαλιά που με την σειρά του ευχαρίστησε τον Πρωθυπουργό.
Μόνο λίγοι κατάλαβαν ότι ο εναγκαλισμός της κυβέρνησης με την τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να οδηγεί στον θάνατό της δια πνιγμού και τελικά στο τέλος της δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από ένα καθεστώς προσωπικό-οικογενειακό που μπορεί να είναι το πραγματικό πολιτικό φαινόμενο.
Πρόκειται ουσιαστικά με τον “διορισμό” περιφερειαρχών συχνά έναντι άλλων που επίσης είναι νεοδημοκράτες που οδηγεί στον έλεγχο της χώρας όχι από ένα κόμμα, αλλά από μια πολιτική οικογένεια που έχει ένα μέλος της ως πρωθυπουργό-κυβερνήτη και τον ανηψιό του ως δήμαρχο της πρωτεύουσας.
Μια θέση που κατείχε πριν από λίγα χρόνια η μητέρα του και αδελφή του πρωθυπουργού, κόρη πρωθυπουργού και πιθανόν θα κατέχει ένας άλλος γόνος του σε μια αποθέωση της οικογενειοκρατίας ή καλύτερα της “κληρονομικής δημοκρατίας”.
Οι εκλογές και τα δισεκατομμύρια
Πίσω από αυτό το παιχνίδι βρίσκονται πολλά δισεκατομμύρια που ο πρωθυπουργός είπε καθαρά πριν τις εκλογές πως θα δώσει σε περιφερειάρχες και δημάρχους με τους οποίους μπορεί να συνεργασθεί καλύτερα -ένα μήνυμα που μπορεί να πέρασε και στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας.
Το πολιτικό φαινόμενο ολοκληρώνεται με την επανεκλογή στις περιφέρειες που οι μεγάλες καταστροφές έδειξαν μαζί με τις ευθύνες της κυβέρνησης για παραλείψεις και ανικανότητα των διοικήσεων που ελέγχονται από την Δικαιοσύνη για ότι χρησιμοποίησαν κονδύλια για την πολιτική προστασία για επικοινωνία και γιορτές -την πολιτική δηλαδή και προσωπική προβολή τους.
Από αυτή την άποψη η επανεκλογή αρχόντων που αποδείχτηκαν τουλάχιστον ανίκανοι απέδειξε ότι τα λεφτά πιάσαν τόπο μαζί με την βοήθεια της κυβέρνησης καθώς ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πήρε προσωπικά μέρος στην προεκλογική καμπάνια υποψήφιων, υποδεικνύοντας στους πολίτες ποιοι είναι οι “δικοί” του με τους οποίους μπορεί να συνεργασθεί καλύτερα -άρα θα πάρουν και την χρηματοδότηση.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού “αγόρασε” τις βουλευτικές εκλογές έκανε σαφές σε ποιους θα κατευθύνει τους κοινοτικούς και εθνικούς πόρους και ποιους πρέπει να ψηφίσουν οι πληγέντες αν θέλουν να πάρουν χρήματα.
Μια κυβέρνηση όφειλε να κρατήσει αποστάσεις από τους υποψήφιους αφήνοντας στο κόμμα την υποστήριξη των υποψηφίων της επιλογής τους, αλλά ο σημερινός Πρωθυπουργός συμπεριφέρθηκε ως κομματάρχης και ως “νικητής” σε βάρος της αυτοδιοίκησης το βράδυ των εκλογών επισκέφτηκε το εκλογικό κέντρο του Νίκου Χαρδαλιά για να τον συγχαρεί για την εκλογή του -δηλαδή τελικά για την δική του νίκη!
Η κυριαρχία Μητσοτάκη απειλή για τη Δημοκρατία
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι κυρίαρχος όχι μόνο στην πολιτική σκηνή, αλλά και στην αυτοδιοίκηση λίγες μέρες αφότου αντικατέστησε μέλη ανεξάρτητης αρχής που τον ενοχλούσαν με μια θεσμική εκτροπή και η αξιωματική αντιπολίτευση συρρικνώθηκε με το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ να πανηγυρίζουν γιατί είχαν άνοδο της δύναμής του -σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανώς μια ενωμένη δημοκρατική αντιπολίτευση θα μπορούσε να διεκδικήσει δήμους και περιφέρειες αλλά φαίνεται πως οι εκλογές αυτές έγιναν για να μοιράσουν τα ιμάτια του πάλι νικημένου ΣΥΡΙΖΑ σε ένα αγώνα για την δεύτερη θέση που άφηνε τη Νέα Δημοκρατία ανενόχλητη στην πρώτη θέση.
Η αυξημένη αποχή μπορεί να είναι τελικά και μια ελπίδα ότι μπορεί κάτι να αλλάξει στο μέλλον με την επιστροφή των απογοητευμένων πολιτών στην κάλπη ή και την πολιτική δράση.
Προς το παρόν η επικράτηση ενός κόμματος -για την ακρίβεια ενός ατόμου και μιας οικογένειας- στη Βουλή και την Αυτοδιοίκηση επισείοντας εμφαντικά τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης σε ένα λαό αποδεκατισμένο από την χρεοκοπία, την πανδημία, τις φωτιές και τις πλημμύρες δεν είναι καλό για την ελληνική δημοκρατία.
Και πιθανόν το βαθύτερο μήνυμα των εκλογών να μην είναι η νέα πτώση του ΣΥΡΙΖΑ -πιθανόν και το “αντίο” των εκλογέων σε ένα κόμμα που έπεσε από το 36% στο 13,36% στον Δήμο Αθήνας, ούτε η νέα νίκη της Νέας Δημοκρατίας σε βάρος της αυτοδιοίκησης, αλλά μαζί, με το “φαινόμενο Μητσοτάκη”, το φαινόμενο Μπέου και η μεγάλη αποχή που μπορεί να σημαίνει όχι αδιαφορία, αλλά αηδία.
