Του Νίκου Λακόπουλου
Η ξαφνική εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη στην πολιτική ζωή της χώρας με την αναπάντεχη εκλογή του στη θέση του προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς δίχασε τον κόσμο καθώς για πολλούς είναι η νέα ελπίδα και για άλλους η νέα συμφορά που βρήκε το κόμμα.
Η βεβαιότητα πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα περνούσε στα χέρια της Έφης Αχτσιόγλου και η Ελλάδα θα μπορούσε να αποχτήσει γυναίκα πρωθυπουργό ανατράπηκε μέσα σε λίγες μέρες καθώς εμφανίστηκε από το πουθενά -ή καλύτερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής- ένας τριανταπεντάχρονος γκέι επιχειρηματίας -ένας γιάπης -νέος, αστός καριερίστας, που δήλωσε πως μιλάει καλύτερα αγγλικά από τον Μητσοτάκη και μπορεί να τον νικήσει.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κυβερνήσει ξανά θα πρέπει να γίνει ένα ελληνικό Δημοκρατικό Κόμμα -κατά μια ερμηνεία να πάψει να είναι αριστερό κόμμα ή κατά δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη σύγχρονο αριστερό και πατριωτικό κόμμα.
O βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, ό ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης θα πει πως «στον κ. Κασσελάκη είδα μια καινούργια ελπίδα. Κάτι φρέσκο. Κάτι καινούργιο. Κάτι που είναι διαφορετικό. Ότι υπάρχει η αίσθηση ότι δεν χάθηκε το όνειρο».
Περιμένοντας ένα θαύμα
H αλήθεια είναι πως η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 με 36% ήταν ένα θαύμα που κράτησε όσο κράτησε και τέλειωσε το 2019 όταν η ήττα του με 32% περιείχε την υποψία πως δεν θα ξανασυνέβαινε και το κόμμα δεν θα ξανάβλεπε την εξουσία.
Η τελευταία ήττα με 17,8% απομάκρυνε το όνειρο και οδηγούσε σε νέα ήττα ώσπου εμφανίσθηκε από το πουθενά ή από τον ουρανό -των ΗΠΑ- ένας μάγος σωτήρας -μπορεί και απατεώνας- που έδωσε στον απελπισμένο αυτό που χρειαζόταν, την ελπίδα.
Το φαινόμενο ωστόσο δεν το δημιουργεί ο από μηχανής θεός που γράφει στον φακό με το λαμπερό του χαμόγελο, αλλά ένα μυστηριώδες κίνημα σαράντα χιλιάδων νέων μελών που τον ψηφίζει για αρχηγό και εξαφανίζεται αφήνοντας μόνο στο πλατό τον μάγο που πρέπει να βγάλει λαγό από το καπέλο.
H πρώτη εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ -καθώς τα βλέμματα των βουλευτών περιεργάζονταν με δυσπιστία ή αμηχανία τον αναπάντεχο αρχηγό- αποκάλυψε πως δεν υπάρχει λαγός, αλλά ο … Πολάκης.
Η επιλογή του Παύλου Πολάκη ως συντονιστή των τομεαρχών μαζί με μια ηγετική ομάδα που αποτελείται από τον Νίκο Παππά, τη Θεοδώρα Τζάκρη, τον Γιώργο Τσίπρα και τη Δώρα Αυγέρη και τον ναύαρχο Αποστολάκη δεν διχάζει το κόμμα, αλλά μπορεί και να το ανατινάζει.
Το μέλλον μπορεί να χειρότερο από το παρόν και η ελπίδα να έγινε συμφορά καθώς ο μάγος φωνάζει “αξίζουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών” για να το πιστέψει και ο ίδιος και ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει να μην λάβει μέρος στην ψηφοφορία.
Ο άγγελος ήρθε, αλλά ήταν κάποιος άλλος
Μάλλον ο άγγελος -που περιμέναμε ήρθε αλλά ήταν κάποιος άλλος. “Γυρίσαμε στα σπίτια μας τσακισμένοι μ’ ανήμπορα μέλη, με το στόμα ρημαγμένο από τη γέψη της σκουριάς και της αρμύρας” έχει γράψει ο Γιώργος Σεφέρης. “Όταν ξυπνήσαμε ταξιδέψαμε κατά το βοριά, ξένοι βυθισμένοι μέσα σε καταχνιές από τ’ άσπιλα φτερά των κύκνων που μας πληγώναν”
O Σωτήρης Βαλντέν είναι μέλος της ΟΜ Βελγίου και της Γραμματείας του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ περιγράφει αυτή τη γεύση σκουριάς κι αρμύρας:
“Ο ΣΥΡΙΖΑ με πρόεδρο τον Κασσελάκη και την ομάδα του δεν μπορεί να μας εκπροσωπεί. Είναι αδύνατον να υπερασπιζόμαστε τη γελοιότητα και ασχετοσύνη που εκπέμπει ο πρόεδρος και την αθλιότητα που εκπέμπει το περιβάλλον του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με ηγεσία τον Κασσελάκη και τον θίασο που τον περιβάλλει, δεν πρόκειται να νικήσει τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη, λόγω ανικανότητας, γελοιότητας και τοξικότητας. Ούτε αριστερούς θα συσπειρώσει, ούτε κεντροαριστερούς ή κεντρώους.
Αλλά και στην απίθανη περίπτωση που μια κατάρρευση του Μητσοτάκη θα τον έφερνε στην εξουσία, η εξουσία αυτή καμία σχέση δεν θα είχε με Αριστερά. Θα επρόκειτο για μια λαϊκιστική φούσκα που θα έσκαγε σε λίγο καιρό, αφού θα διέλυε την Αριστερά και ας ελπίσουμε πριν προλάβει να καταστρέψει και τη χώρα”.
