Η κυριακάτικη εφημερίδα Documentο, που διευθύνει ο Κ. Βαξεβάνης, είναι μια καλή εφημερίδα. Καλοσχεδιασμένη και προσανατολισμένη στο ρεπορτάζ και την αποκαλυπτική δημοσιογραφία. Έστω και αν το κάνει μονομερώς ,για τη μια πλευρά του πολιτικού φάσματος και εμφανώς υπέρ της άλλης. Λίγο πολύ έτσι συμβαίνει στον Τύπο.
Μέχρι στιγμής πάντως το Documentο, ούτε ειδήσεις κατασκεύασε, ούτε σε αθλιότητες χρησιμοποίησε για κυκλοφοριακές επιδιώξεις, ούτε στα παλιά κόλπα των εκδοτών προσέφυγε για να βρει αγοραστές, αντί για αναγνώστες. Επιπλέον με την αρθρογραφία του επέκρινε και την κυβερνητική παράταξη την οποία, κατά τα λοιπά, υποστηρίζει.
Η αποχώρηση του επιχειρηματία με τη χρηματοδότηση του οποίου ξεκινήσει η εφημερίδα, αποτελεί θετική εξέλιξη και για την ίδια και για τον Τύπο γενικότερα. Όταν βγαίνουν από τη μέση – για οποιονδήποτε λόγο- παράγοντες που δεν έχουν καμία σχέση με την ενημέρωση αλλά την χρησιμοποιούν για άλλες δραστηριότητες, αυτός που κερδίζει πρωτίστως είναι η ενημέρωση- και η δημοσιογραφία.
Χωρίς το “άγος Καλογρίτσα”, με τα λάθη και τις ατέλειες της, η εφημερίδα του Βαξεβάνη -πλέον- και των συνεργατών του, ό,τι και αν πιστεύει ο ίδιος και όποια πολιτική γραμμή και αν έχει, μπορεί να επιβληθεί σαν μαχητική κυριακάτικη έκδοση με δημοσιογραφικό περιεχόμενο – καλύπτοντας ένα ορατό κενό στο χώρο της έντυπης ενημέρωσης.
Κακά τα ψέματα. Εκτός από τον “Καθημερινή” και την “Εφημερίδα των Συντακτών” κι από κάποια εβδομαδιαία έντυπα και τις εφημερίδες του ΔΟΛ πριν αλλάξουν, το πρόβλημα του ελληνικού Τύπου κρέμεται καθημερινά στα μανταλάκια.
Όσο και αν κάτι καλά παιδιά -που σιτίζονται χρόνια στο πρυτανείο της διαπλοκής – θεωρούν σχεδόν ποινικό αδίκημα να υποστηρίζει μια εφημερίδα τον Τσίπρα και όχι τον Κυριάκο, τον τελευταίο λόγο έχουν οι αναγνώστες….Για την ακρίβεια οι πολίτες – που αντιλαμβάνονται πόσο τους υποτιμούν οι σημερινοί εκδότες και γι’ αυτό τους γυρίζουν την πλάτη… Όπως έλεγε το Ψυχάρης ,τον καιρό που μεγαλουργούσε ως μάνατζερ: η εφημερίδα ψηφίζεται κάθε μέρα…
