Αν η Φώφη Γεννηματά ήταν ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, θα ήταν ο Ορέστης Μακρής όταν έπαιζε τον μεθυσμένο και τα έβλεπε όλα διπλά. Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση της Φώφης μπορεί αυτοί που τα βλέπουν έτσι να είναι οι λογογράφοι της.
Το τελευταίο εύρημά τους είναι ότι έχουμε δυο …Δεξιές. Μια του Μητσοτάκη και μια του ….Τσίπρα. Για να το λέει… Η ίδια έχει πάρει τις αποφάσεις της. Είναι με τη Δεξιά του Μητσοτάκη, όπως συνάγεται από τις -έως συνοικιακές -επιθέσεις στον Τσίπρα. Όλοι έχουν τις προτιμήσεις τους.
Ένα άλλο εύρημα της Φώφης είναι ότι υπάρχουν δυο κληρονομικά δικαιώματα Παπανδρέου. Το ένα σε κάνει υποψήφιο για την Ευρωβουλή και το άλλο σε διορίζει βουλευτή στην Αχαΐα, αν βρεθούν τα κορόιδα που θα τρέξουν για να φέρουν ψήφους.
Επίσης η Φώφη ανακάλυψε ότι υπάρχουν και δυο Κεντροαριστερές. Το ένα είναι η … ίδια -από την ώρα που βάφτισε τον εαυτό της κόμμα- η άλλη αυτή που ψηφίζει μαζικά τον Τσίπρα. Η ίδια είναι καλύτερη και… φαίνεται. Σαν τα φαλιρισμένα εστιατόρια που βαράνε μύγες ενώ στο δίπλα κανε ουρές η πελατεία.
Εκτός αυτών η Φώφη αρχίζει να διαισθάνεται ότι υπάρχουν και δύο ΠΑΣΟΚ. Ένα το οποίο η ίδια εξαφάνισε από τον χάρτη για να κάνει το χατίρι του Σημίτη που δεν θέλει να υπάρχει τίποτε που να θυμίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Και ένα το οποίο θα …γδύσει τώρα για εκλογικούς λόγους: ήτοι θα αφαιρέσει τον ήλιο και θα τον κοτσάρει στην παράγκα της.
Τέλος η Φώφη βρίσκει ότι υπάρχουν και δυο είδη πολιτικής ευθύνης. Μια π.χ. που επέτρεψε στον Χρ. Παπουτσή του δικού της κόμματος να μένει υπουργός με τους 81 νεκρούς του “Σάμινα” έξω από το Λιμάνι της Πάρου. Και μία άλλη που επιβάλει την παραίτηση της Δούρου για μια αντίστοιχη τραγωδία.
Το μόνο που δεν βλέπει διπλό τελικά η Γεννηματά είναι το είδος των πολιτικών. Και προφανώς δεν ξεχωρίζει ότι στην πολιτική είναι άλλο να αναδεικνύεσαι με την αξία σου από το πλήθος και άλλο να είσαι γόνος και “ψυχοκόρη” σε μια συμμαχία των κληρονόμων. Ή -όπως έλεγε ένα πρόσκαιρος υποστηρικτής της – να κάνεις το όνομα του επάγγελμα…
