Όλοι εναντίον όλων ή όλοι μαζί με την Αριστερά;

Του Γιάννη Πανούση

Δεν ήξερα αν όλα ξεκινούν από το μέλλον για να φτάσουμε στο παρόν ή ιστορούσανε απλά το παρελθόν μου”

Δ. Πιστικός, Ο Ποιητής στην οδό Σταδίου και Σανταρόζα

Άπαντες ομνύουν υπέρ των ‘προοδευτικών συμμαχιών’, αναζητώντας φίλους ανάμεσα στους εχθρούς των εχθρών τους. Το τί είναι όμως προοδευτικό εξαρτάται από τη γωνία λήψης του κρίνοντος  και το ποιά θεωρείται προοδευτική συμμαχία συναρτάται με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Ούτε κάθε μέλος κεντροαριστερού κόμματος είναι de facto προοδευτικός πολίτης,ούτε κάθε συμμαχία κατά της Κεντροδεξιάς έχει πάντοτε χαρακτηριστικά προοδευτισμού.

Τα πάντα/όλα σχετίζονται ευθέως με την ποιότητα του πολιτικού λόγου, το θεωρητικό στοχασμό και την καθαρότητα προ-θέσεων των συμμετεχόντων. Η ειλικρίνεια, η συνέπεια, η εντιμότητα, μακριά από ψευδώνυμες διακηρύξεις και ανώνυμες καταγγελίες, συνιστούν conditio sine qua non για την πολιτική αξιοπιστία τέτοιων εγχειρημάτων [πίσω από τα οποία συχνά υποκρύπτονται και ιδιωτικά/ιδιοτελή συμφέροντα].

Ο καιροσκοπισμός αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του λαϊκισμού και ο συντηρητισμός κρύβεται ακόμα και μέσα στα συρτάρια του λεκτικού ‘ριζοσπαστισμού’. Μολονότι ο ελληνικός λαός δεν ψηφίζει πάντοτε με γνώμονα έννοιες, όπως ο αδιάφθορος χαρακτήρας και η διαδρομή ζωής και μολονότι έχει και στο παρελθόν εναποθέσει την τύχη του σε νάρκισσους και αλαζόνες [και κυρίως σε άχρηστους], δεν νομίζω ότι είναι και πάλι διατεθειμένος να τζογάρει με/σε πολιτικούς της μιάς ζαριάς.

Επειδή πολλές ‘φίρμες’ μαζεύτηκαν στα ευρωψηφοδέλτια καλά θα ήταν να συμφωνήσουμε ότι αυτό που μετράει στα res publica είναι η χρήση της όποιας προσωπικής ευφυίας [διανοητικής και συναισθηματικής] ενός πολιτικού υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και όχι τα όποια-ορατά ή αόρατα-προτερήματά του, τα οποία υπερ-προβάλλουν τα φίλα ΜΜΕ[με το αζημίωτο] ενόψει ψηφοφοριών.

Η Ελλάδα, στη σημερινή φάση, έχει ανάγκη από πολιτικούς της ευθείας γραμμής [κι όχι της τεθλασμένης], από ηγέτες που ενώνουν, από μιά Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά που έχει –μιά για πάντα- αποβάλλει από τη θεωρία και την πράξη της το ‘’ή εμείς ή αυτοί’’. Η σύγχρονη αστική κοινοβουλευτική αριστερά δεν απευθύνεται μόνο στους ‘δικούς της’, δεν εξαντλείται μόνο σε τσιτάτα και ιδεολογήματα, αλλά γνωρίζει τον τρόπο της διεύρυνσης της επιρροής των ιδεών της δίχως το ‘ξεχείλωμα’ της ηθικής της [κυρίως μέσω τρίτων προσερχομένων]. Αυτή ας είναι η πρώτη προϋπόθεση για την ένταξη  μελών[κι όχι μόνον επώνυμων αξιωματούχων] στη Νέα Αριστερά του μέλλοντός μας.

ΑΠΟ ΤΟ TVXS