Του Βασίλη Κόκκα
Οί ηγεσίες στήν Ελλάδα είναι πράγματι φτωχές. Σχεδόν πάντα ήταν. Πότε ηθικά,πότε πνευματικά,πότε πολιτικά…Στήν πλειονότητα τους υπήρξαν κατώτερες τών περιστάσεων.
Λίγες οί φωτεινές εξαιρέσεις.
Θά περίμενε κανείς στή σημερινή δύσκολη συγκυρία,οι πολιτικοί πού επιθυμούν νά αυτοπροσδιορίζονται ώς αριστεροί καί προοδευτικοί νά βγούν από τό παχύ τους δέρμα καί νά διασώσουν ό,τι ακόμα μπορεί νά διασωθεί.Αρκετά έχουν καγχάσει τά τελευταία χρόνια,καταπρόσωπο τής κοινωνίας…Ακόμα δέν χόρτασαν; Όχι,ακόμα δέν χόρτασαν!
Μάλλον είναι από κακό καλούπι φτιαγμένοι όλοι αυτοί πού αυτοπροβάλλονται ώς κομματική νομενκλατούρα τού Σύριζα,τής ηγεσίας μηδέ εξαιρουμένης.Αποδείχθηκε μέ τή συνεδριακή όπερα μπούφα γιά πολλοστή φορά ότι είναι πλασμένοι από τό υλικό τής κουτοπονηριάς,τής στρεψοδικίας,τού κυνισμού, τού αμοραλισμού,τής απληστίας καί πρωτίστως μιάς ασυμμάζευτης εγωπάθειας!
Ή προσωπική πολιτική επιβίωση μετρά περισσότερο γιά όλους αυτούς από τίς ανάγκες καί τά αισθήματα τών απλών καθημερινών ανθρώπων,από τά κοινωνικά προτάγματα καί τίς εθνικές υποχρεώσεις.
Όμως αυτή τή φορά όλα δείχνουν ότι τό συνήθως επιλήσμον ποίμνιο όχι απλά θά τούς κράξει αλλά θ’ανέβει στή σκηνή καί θά κάνει τήν κωμωδία τραγωδία.Γιατί πλησιάζει ή ώρα που τό σκηνικό θά καταρρεύσει καί θά αποκαλυφθούν ξεβράκωτοι οί θαυματοποιοί στά συριζαίικα παρασκήνια!!!