Του Τάκη Ψαρίδη
Η δημοσιογράφος Γιάννα Παπαδάκου διώκεται γιατί πήρε συνέντευξη από τον Φαλτσιανί, που αποκάλυψε την λίστα Λαγκάρντ και ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης διώκεται για το κακούργημα της σύστασης συμμορίας(!) επειδή έκανε αποκαλύψεις στην υπόθεση Νοβάρτις.
Τέτοια απροσχημάτιστη, χυδαία και προκλητική εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης δεν έχει ματαγίνει στα μεταπολιτευτικά χρονικά. Οι διώξεις αυτές, όχι μόνο είναι πολύ σοβαρές για μία δυτική, υποτίθεται φιλελεύθερη, δημοκρατία, αλλά και είναι σοβαρότερες ακόμα και από την πανδημία και την ακρίβεια που έχουν γονατίσει την κοινωνία.
Όταν σε μια χώρα εργαλειοποιείται και μάλιστα τόσο προκλητικά η δικαιοσύνη, ελέγχεται η ενημέρωση και διώκεται η ελευθεροτυπία, τότε το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα αυτής της χώρας δεν είναι η πανδημία και η οικονομία, αλλά είναι η δημοκρατία.
Δεν διώκονται απλώς δύο δημοσιογράφοι, αλλά διώκεται και το αγαθό της ενημέρωσης και ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι χωρίς ενημέρωση δεν υπάρχει δημοκρατία. Ήδη η χώρα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην διεθνή κατάταξη της ελευθερίας του τύπου για το 2021, κάτω από την Μογγολία, το Μπουτάν, την Γκάνα, την Παπούα-Νέα Γουινέα και άλλες.
Οι διώξεις αυτές διεξάγονται υπό την ηχηρή σιωπή των «πετσωμένων» μίντια της χώρας, που αντί να ελέγχουν την εξουσία ως οφείλουν, χειροκροτούν γελοιωδώς τον «Μωυσή». Και ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι χωρίς τον έλεγχο της εξουσίας επίσης δεν υπάρχει Δημοκρατία. Χωρίς ενημέρωση και χωρίς δημοκρατία λοιπόν, τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Και η Δικαιοσύνη να εργαλειοποιηθεί θρασύτατα και προκλητικά και ο ιός της πανδημίας να ηττηθεί για πολλοστή φορά από τον «Μωυσή» και η ακρίβεια να εξαφανιστεί.. Τελικά δεν έχουμε Χούντα, αλλά τόσο «φιλελευθερισμό» και «δημοκρατία» έχουμε να δούμε από την εποχή της Χούντας.-