Του Νίκου Λακόπουλου
Μπροστά στην τραγωδία στα Τέμπη ένας πρωθυπουργός θα κατέρρεε, όπως είναι ανθρώπινο να συμβεί, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρήκε το κουράγιο να εμφανισθεί ψύχραιμος μπροστά στις κάμερες.
Αξύριστος και επιμελημένα ατιμέλητος όχι για να αναλάβει τις ευθύνες του, αλλά να τις ρίξει αφεν΄΄ος σε ένα “ανθρώπινο λάθος” κι αφετέρου στο πολιτικό σύστημα. Ο πόνος και η συγγνώμη θάρθουν αργότερα όχι από τον ίδιο, αλλά από τους συντετριμλενους λογογράφους του.
Η συγγνώμη δεν υπήρχε στις πρώτες δηλώσεις του -καθώς “μια τρίτη συγγνώμη θα ήταν για το Δελφινάριο” όπως είχε πει φιλοκυβερνητικός δημοσιογράφος. Λίγα δάκρυα κύλησαν από τον αρμόδιο υπουργό πριν την παραίτησή του -που τον τιμά, όπως είπε ο πρωθυπουργός, αφού δεν φταίει , αλλά έχει αντικειμενικά πολιτικές ευθύνες.
Το πώς γίνεται να έχει πολιτικές ευθύνες ένας υπουργός, αλλά να μην έχει ταυτόχρονα ο Πρωθυπουργός, το γνωρίζαμε από την υπόθεση των υποκλοπών: ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέθεσε σε υφισταμένους του τις ευθύνες που είχε ο ίδιος ως πρωθυπουργός και προιστάμενος της ΕΥΠ.
Αυτή τη φορά τις ανέλαβε με σκονάκι -που έγραφε τι έπρεπε να πει- ο υπουργός Μεταφορών και δυο στελέχη που ενώ καρατομήθηκαν, εμφανίζονται να υπογράφουν την ανάθεση της ευθύνης σε επιθεωρητή μετά την… παραίτησή τους.
Τελικά μια συγγνώμη ήρθε από τον νέο υπουργό Μεταφορών -που δεν είχε καμμία ευθύνη- και έγινε “μεγάλη” από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αλλά ήταν “τόσο προσωπική, όσο και στο όνομα όλων όσοι κυβέρνησαν τη χώρα εδώ και χρόνια».
Ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται σαν πρόσωπο που όχι μόνο αναλάμβάνει τις προσωπικές ευθύνες -που δεν προσδιορίζονται, αλλά ζητά συγγνώμη -μάλλον χωρίς να έχει τέτοια εξουσιοδότηση- εκ μέρους όλων όσοι κυβέρνησαν “εδώ και χρόνια”.
“Δεν μπορούμε, δεν θέλουμε και δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από το ανθρώπινο σφάλμα» δηλώνει και προεξοφλεί πως «η Δικαιοσύνη θα ερευνήσει ταχύτατα τη τραγωδία και θα αποδώσει ευθύνες» -την οποία όμως επιχειρεί να ακυρώσει με μια τριμελή επιτροπή που διορίζει ο ίδιος!
‘Τις επόμενες μέρες ο αρμόδιος υπουργός θα ανακοινώσει παρεμβάσεις άμεσης βελτίωσης της ασφάλειας των σιδηροδρόμων μέχρι να ολοκληρωθεί το Ηλεκτρονικό Σύστημα Διοίκησης» το οποίο όμως θα εγκαινίαζε ο ίδιος τη επόμενη της τραγωδίας.
Η νέα πρόταση μαζί με την συγγνώμη είναι «σε όλα τα κόμματα να δεσμευτούμε από τώρα ότι, στην επόμενη Βουλή, θα συσταθεί Ειδική Επιτροπή που θα διερευνήσει την πονεμένη ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων όλη την τελευταία εικοσαετία».
Δεν πρόκειται για κάποια επιτροπή που προβλέπεται, αλλά για ειδική επιτροπή που θα γίνει μετά τις εκλογές, ενώ θα έχει λειτουργήσει η άλλη που παρακάμπτει την Βουλή, η οποία δεν θα ασχοληθεί με την συγκεκριμένη τραγωδία, αλλά με την ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων!
Ο πόνος ενός “ανθρώπινου” ηγέτη
Ο Πρωθυπουργός υπερίπταται του πολιτικού συστήματος και γίνεται συναισθηματικός και ανθρώπινος μιλώντας για συναισθήματα που πιθανόν δεν έχει:
«Σήμερα θα ήθελα να γράψω για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Χωρίς ξύλινα λόγια, χωρίς να επαναλαμβάνω τα τετριμμένα. Να κάνω μια προσπάθεια να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου και σε λόγια τα συναισθήματα μου.
” Το γεγονός ότι το Ψηφιακό Σύστημα Ελέγχου θα λειτουργεί πλήρως μέσα στους επόμενους μήνες δεν είναι δικαιολογία. Το αντίθετο. Κάνει τον πόνο μου ακόμα μεγαλύτερο που δεν προφτάσαμε να το ολοκληρώσουμε πριν συμβεί το κακό“.
Ο πονεμένος ηγέτης σκέφτεται και “τα νέα παιδιά που διαδήλωσαν βουβά και ειρηνικά, κρατώντας ένα κερί και με σύνθημα «φταίει η κακιά η (χ)ώρα». Ένα σύνθημα που η αλήθεια του μας πονά όλους“.
Λίγες ώρες αργότερα τα ΜΑΤ επιτίθενται σε ειρηνική διαδήλωση στο Σύνταγμα με συνθήματα που αφορούν προσωπικά τον Πρωθυπουργό -που αντιλαμβάνεται ότι η τραγωδία στα Τέμπη πλήττει τον ίδιο προσωπικά:
“Προσωπικά είμαι στην πολιτική για να αλλάξω αυτή την «κακιά την χώρα», αυτήν την παλαιά Ελλάδα που μας πληγώνει. Γι’ αυτό προσπαθώ, κάθε μέρα. Άλλοτε τα καταφέρνω και άλλοτε όχι. Ξέρω καλά, ωστόσο, πόσο καλύτερη μπορούμε να κάνουμε την πατρίδα μας αν σαρώσουμε τα απομεινάρια του παρελθόντος που μας κρατάνε πίσω. Και για αυτήν την Ελλάδα που μας αξίζει θα συνεχίσω να αγωνίζομαι“.
Ο Αντώνης Λιάκος θα γράψει σε μια ανάρτηση: “Μόνος σου προσπαθείς να αλλάξεις μια χώρα, άλλοτε τα καταφέρνεις κι άλλοτε όχι; Ποιος είσαι;
” Η τελευταία φράση «εγώ» και απέναντι μου η Ελλάδα που «προσπαθώ» να την αλλάξω, και άλλοτε τα «καταφέρνω εγώ» ή «δεν τα καταφέρνω», πάλι σε πρώτο ενικό, δείχνει μια απροκάλυπτη αλαζονεία. Και η φράση αυτή υπονομεύει την εκδήλωση ταπεινοφροσύνης του ικέτη που ζητά συγνώμη, στην εισαγωγή του κειμένου.
«Ας υποκριθούμε, ω Κόμοδε, τους συντετριμμένους απέναντι στους υπηκόους»… Στο τέλος η υποκρισία θα μείνει”.
Οι συντετριμένοι λογογράφοι
Φαίνεται πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει καμμιά ενσυναίσθηση για όσα συμβαίνουν, αλλά φροντίζει την εικόνα του υπό υποδείξεις επικοινωνιολόγων με συναισθήματα που του υπαγορεύουν οι λογογρ΄΄αφοι του.
Πρέπει να δείχνει συντετριμένος, περνάει ώρα για να τακτοποιήσει την ζακέτα του -που ενδείκνυται για επίσκεψη στον τόπο της τραγωδίας- και δεν βρήκε χρόνο να ξυριστεί αν και άργησε πολύ να εμφανισθεί -ίσως γιατί συμμετείχε σε συσκέψεις για το τι θα φοράει ΄όταν εμφανισθεί.
Με μια “μεγάλη” συγγνώμη ο Κυριάκος Μητσοτάκης βγάζει πάλι τον εαυτό του έξω από τις ευθύνες για την τραγωδία στα Τέμπη και δεν θα είναι αυτός που θα ελεγχθεί, αλλά εκείνος που ελέγχει.
Βγάζει πόρισμα και αποδίδει ευθύνες με τον ίδιο τρόπο που ανέθεσε τις ευθύνες του για τις υποκλοπές σε υφισταμένους που ανέλαβαν μια -πολιτική μόνο- ευθύνη που όμως είναι δική του.
Με τη σειρά του ο υπουργός που παραιτείται δεν αναλαμβάνει τελικά καμμιά ευθύνη και παραιτείται για λογαριασμό του… πολιτικού συστήματος.
Ο Πρωθυπουργός έκρινε, δίκασε και αποφάσισε αποδίδοντας ευθύνες και προσδιόρισε για ΄όσους δεν κατάλαβαν πως η σύσταση της επιτροπής που θα εξετάσει τα αίτια του δυστυχήματος θα εξετάσει «και τις διαχρονικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση των σιδηροδρομικών έργων».
Ο νέος υπουργός Μεταφορών τοποθετείται εκεί με μια και μόνο αποστολή: να συγκροτήσει μια επιτροπή -υπερκομματική, όχι διακομματική- που έχει πάρει ΄ήδη κατευθύνσεις από τον Πρωθυπουργό που λειτουργεί πάλι ως μονάρχης.
Είναι προφανές ότι η διάχυση ευθυνών απαλάσσει την κυβέρνηση από συγκεκριμένες ευθύνες για πράξεις και παραλείψεις που μπορεί να έχουν και ποινικές συνέπειες.
“Σε κάθε περίπτωση για την προαγγελθείσα τραγωδία υπάρχουν ευθύνες. «Είναι η ώρα της Δικαιοσύνης», προκειμένου να εντοπιστούν οι υπαίτιοι, «όποιοι κι αν είναι, όπου κι αν ανήκουν, από όπου και αν προέρχονται, ό,τι κι αν εκπροσωπούν» αναφέρει ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος στο έγγραφο του στον επικεφαλής της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας.
Το πρόβλημα είναι πως ο γιος του ήταν μετακλητός υπάλληλος του υπουργού Μεταφορών και η ελληνική Δικαιοσύνη δεν θεωρείται αξιόπιστη -όσο και το πολιτικό σύστημα.
Η προαγγελθείσα τραγωδία δεν είναι η μόνη
Έχουμε λοιπόν μια έρευνα από την Δικαιοσύνη, μια τριμελή επιτροπή που διόρισε η κυβέρνηση για να ελέγξει τις… ευθύνες της και μια ακόμα ειδική επιτροπή που θα γίνει μετά τις εκλογές -αν έχουμε κυβέρνηση Μητσοτάκη- που “θα διερευνήσει την πονεμένη ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων όλη την τελευταία εικοσαετία».
Φαίνεται πάλι πως ο δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσα σε όσους αναζητούν τον δολοφόνο. Βρέθηκε ήδη ένας σταθμάρχης με το “ανθρώπινο λάθος” του κι ένας επιθεωρητής που τον διόρισε.
Πιθανόν να έχουμε και ευθύνες σε ανώτερα στελέχη του ΟΣΕ. Το “πολιτικό σύστημα” εκ μέρους του οποίου ζητάει ο συγγνώμη ο Μητσοτάκης, πά΄λι όμως διαφεύγει.
Και η προαγγελθείσα τραγωδία δεν είναι η μόνη.
