Του Κώστα Πρώιμου
Απεντάχθηκε το αποχετευτικό τότε, απεντάχθηκε και το ψηφιακό τώρα… φταίνε οι μεν, φταίνε και οι δε… Ζήτω η ρεβάνς! Και η κόντρα των συνονόματων, καλά κρατεί…
Μόνο παιδιά διερωτώμεθα, αν θα απεντάξει κανείς, κάποια στιγμή, και τον δύστυχο κοσμάκη… όχι από τα έργα, αλλά από τις καρότσες των αγροτικών, άμα είναι να τους «κάτσει» το κακό δηλαδή…
…Η γη του «ΝΙΚΚΙ ΒΕΑCH», που χονδρικά εκφράζει μια ψιλο-μεταλλαγμένη μορφή, του χαζο-αμερικάνικου ονείρου… χλιδή, ακριβοθώρητες γκόμενες, περιζήτητοι γαμπροί, δροσερά κοκτέιλ και πανάκριβα πλεούμενα… Άνδρες και γυναίκες, με την απόλυτη επιτυχία, να προβάλει πάνω από τα πρόσωπά τους, σαν φωτοστέφανο… Και λίγα μέτρα παρακάτω, στην ίδια γη, γιαγιούλες μισολιπόθυμες, φορτωμένες σαν σακιά με ελιές, στις καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων… Να τιμά τα γηρατειά τους, η αυταπάτη του πολιτισμού και της ανάπτυξης, με τον καλύτερο τρόπο… Θα μπορούσε να ήταν η γιαγιά η δικιά σου, η δικιά μου…
Άντε κύριοι, ανευθυνοϋπεύθυνοι… γραμμή στο «Νikki beach» και το «ΑΜΑΝ», για ριλάξ και διασκέδαση ή όπου αλλού, τραβά η ψυχή σας… Σιγά, μην σκοτιστείτε κιόλας… Έτσι και αλλιώς, τις δικές σας γιαγιάδες, ό,τι και να συμβεί, θα τις προλάβουν τα ελικόπτερα…
…Και ασφαλώς, οι δήθεν «ακομπλεξάριστοι», θα χαρακτηρίσουν το παραπάνω σχόλιο ως δυσφημιστικό, κακοπροαίρετο, γεμάτο «αριστερίζουσα» εμπάθεια, για τα επιτεύγματα του ελεύθερου ανταγωνισμού, αλλά και τους στόχους, των πολυσυζητημένων και μεγάλων επενδύσεων, που θα σηματοδοτήσουν την απαρχή, της ασύλληπτης ανάπτυξης της περιοχής και μπλα-μπλα-μπλα…. (Σκασίλα μας)…
…Όχι, να μας εξηγήσει κάποιος… Πως είναι δυνατόν, να μην περισσεύουν είκοσι –εικοσιπέντε χιλιάρικα το χρόνο, ώστε να προσληφθούν δύο οδηγοί, στο Κέντρο Υγείας, της… «Ελληνικής Ριβιέρας» ρε παιδιά;… Και να πεθαίνει ο κοσμάκης, στις καρότσες και την άσφαλτο, ωσάν να γίνεται εμφύλιος, μεταξύ αφρικανικών φυλών… Όχι, στην ευλογημένη γη της Ερμιονίδας… Όταν ο μέσος κάτοικος, αυτού του τόπου, μια «Mercedes 200», την θεωρούσε ως τίποτα; Έτσι απλά και λαϊκίστικα, τα γράφουμε σήμερα…
…Σκουπίδια στους δρόμους και άνθρωποι – άρρωστοι, στις καρότσες… Ωστόσο, ατάραχοι όλοι παραμένουν και ελπίζουν στο θαύμα… Να ευαισθητοποιηθούν, οι αναίσθητοι… Με προσευχές και ευχολόγια στον αέρα όμως, δεν ξορκίζεις αυτό το κακό… Τι περιμένετε; Τον Δαγρέ και τον κάθε Δαγρέ, να παλεύει μόνος του εναντίον όλων; Η να ευαισθητοποιηθούν οι υπουργάρες και να «φυτέψουν» κάνα δύο οδηγούς στο Κέντρο Υγείας; Γιατί δεν πάνε οι γνωστοί -άγνωστοι στους πλουσίους, που παραθερίζουν και δηλώνουν λάτρεις της περιοχής; Να μαζεύουν κάθε χρόνο «ρεφενέ» τους μισθούς των οδηγών, ξεφτιλίζοντας περίτρανα, το έτσι και αλλιώς, ανύπαρκτο σύστημα υγείας; Σταματήστε ρε άνθρωποι, να τους την «πέφτετε» μονίμως για σώβρακα και φανέλες…. Όχι άλλες γιαγιάδες στις καρότσες! Ορίστε! Ζόρικο και καθαρό σύνθημα, για έρανο!…
…Και μετά από όλα αυτά, χάθηκε όπως διαβάσαμε και το έργο της ψηφιακής σύγκλισης… Ο κόσμος καίγεται, που λένε… Το ψηφιακό πολιτιστικό μονοπάτι και «παπ…μάντολες»… Το ολέθριο -τριτοκοσμικό μονοπάτι, των ταπεινωμένων και καταφρονεμένων πάντως, δεν πρόκειται να απενταχθεί, με τίποτα…. Με κανέναν Πρωθυπουργό, Περιφερειάρχη, Δήμαρχο, ή Κλητήρα… Όχι, όσο υπάρχουν ασθενείς, καρότσες και αγροτικά…
…«Αυτός είναι καφές», που λέει και η διαφήμιση… Να κυκλοφορείς με τεράστια και βεβαίως υπερπολυτελή τζιπάρα, που δεν χωρεί στα στενά του Χελιού και του Κρανιδίου και όμως εσύ, προς γνώσιν όλων, να επιμένεις… Να την χωρέσεις εκεί… με το στανιό…. Και η γιαγιά σου, η μητέρα σου, ο πεθερός σου, ο συγχωριανός σου (στην τελική), να «κυκλοφορούν οριζοντιωμένοι», στην καρότσα του αγροτικού, με προορισμό τα επείγοντα, του πλησιέστερου νοσοκομείου…
Αποχετευτικό δεν έγινε… Θα γίνει… Το νερό δεν πίνεται… Ούτε αρδευτικό, καλής ποιότητας υπάρχει… Καλά, για τα σκουπίδια τι να πούμε; Ότι θα φτάσουν στο σημείο, να αποτελούν σήμα κατατεθέν; Όπως η Ακρόπολη για την Αθήνα, έτσι και δαύτα για την Ερμιονίδα; Το Κέντρο Υγείας, έχει λίγο -πολύ, την μοίρα των υπολοίπων, ανά την Ελληνική επικράτεια… Δρόμοι δεν υπάρχουν… Ούτε σοβαρές τουριστικές υποδομές…
Κύριοι, αντί να πουλάτε τη γη λίγο – λίγο, δεν παζαρεύετε σε τίποτα «βαρβάτες» πολυεθνικές, ολόκληρο το Δήμο; Και θα δείτε πως φτιάχνουν όλα, σε χρόνο μηδέν….