Του Ιωάννη Δαμίγου
Ή το ημερολόγιο δεν συμβαδίζει με την λογική ή ο “πολιτισμός” μας προσφεύγει σε καταφύγια παράνοιας. Μια ακόμα περίεργη σχέση του μέλλοντος με παρελθοντική προσέγγιση, που όσο προστατευτική ακούγεται στους αδαείς, τόσο πονηρή είναι από τους προπαγανδιστές παντός καιρού.
Πόση ειρωνεία και ποιο το πικρό χιούμορ, που μας επιφυλάσσει η παράνοια της εποχή μας; Ο άνθρωπος της τεχνητής νοημοσύνης, άκουσον άκουσον, επιστρέφει στην “φυσική” του αντίδραση, αυτή της προστασίας της επιβίωσής του, σε σύγχρονα καταφύγια κάτω από την γη. Πρωτοπόρα ποια άλλη, από την πάλαι ποτέ ατμομηχανή της Ευρώπης, Γερμανία. Η Γερμανία, που πριν από ογδόντα χρόνια αιματοκύλησε τον πλανήτη, η Γερμανία που πρωτοστατεί, από συνήθεια λες και συμβάλει τα μάλα στην πρόκληση κατά της ειρήνης μαζί με τους εταίρους της πια, προτείνει και προχωρά στην ταχεία επέκταση του δικτύου καταφυγίων και καταφυγίων ανθεκτικών σε βομβαρδισμούς.
Ο Ralph Tiesler επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας και Βοήθειας σε Καταστροφές (BBK), δήλωσε ότι η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης πρέπει να αντιληφθεί την πραγματικότητα της σύγκρουσης, τονίζοντας ότι στην παρούσα κατάσταση η Γερμανία είναι ανεπαρκώς προετοιμασμένη. “Για πολύ καιρό υπήρχε η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση στη Γερμανία ότι ο πόλεμος δεν ήταν ένα σενάριο για το οποίο χρειαζόταν να προετοιμαστούμε. Αυτό έχει αλλάξει. Ανησυχούμε για τον κίνδυνο μιας μεγάλης επιθετικής πολεμικής σύγκρουσης στην Ευρώπη”, δήλωσε o Tiesler.
Η συνεχιζόμενη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει προκαλέσει ανησυχίες ιδιαίτερα στις Βαλτικές χώρες, αλλά και στην Πολωνία και τη Γερμανία, ότι η Μόσχα μπορεί να ανοίξει νέα μέτωπα στην Ευρώπη! Δεν έφτανε η υποστήριξη των Νατοϊκών επεκτατικών σχεδίων, σε βάρος του ίδιου του Γερμανού πολίτη και κατ’ επέκταση των Ευρωπαίων πολιτών, αλλά προπαγανδίζουν και από πάνω για δήθεν επιθετικό πόλεμο από μεριάς της Ρωσίας. Μια αγοραία και προκλητική ευρωπαϊκή πολιτική, επιδιωκόμενων αφορμών με πρωτόγνωρη εμμονή. Ευχάριστα δέχτηκαν τον δανεικό πόλεμο των ΗΠΑ, ως δικό τους ευρωπαϊκό, ερήμην των λαών της.
Η Γερμανία διαθέτει περίπου 2.000 καταφύγια και χώρους προστασίας που έχουν απομείνει από τον Ψυχρό Πόλεμο, όμως μόνο τα 580 από αυτά βρίσκονται σε λειτουργία και τα περισσότερα χρειάζονται ανακαίνιση αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Αυτά τα καταφύγια μπορούν να φιλοξενήσουν περίπου 480.000 άτομα, δηλαδή για ποια προστασία μιλάνε; Όσες βελτιώσεις και προσθήκες να κάνουν, σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορούν να μιλούν σοβαρά! Μάλλον άλλες πονηρές καταστάσεις εξυπηρετούν.
Μια από αυτές και ο εφιαλτικός επανεξοπλισμός Γερμανικού στρατού, ενός πληθυσμού που αποδεικνύεται, πως ποτέ δεν απέβαλε τον σφικτό εναγκαλισμό του με τον Ναζισμό. Όσο και αν προσπαθώ να αποδεχθώ, πως πρόκειται απλά για προκαταλήψεις, τόσο με αποθαρρύνουν οι συνεχείς και λανθασμένες επιλογές των. Ίδιες με τις επιλογές του πληθυσμού και της δικής μου χώρας, ε; Όσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα δικαιολογίες, ούτε καν μια. Εντάξει λοιπόν, αφού αυτό επιτάσσει ο “πολιτισμός” μας γραμμή για τα καταφύγια της … ανοησίας.