Συνέντευξη στον Αριστείδη Βικέτο
«Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ένα βήμα, που ενισχύει τη σταθερότητα, την οικονομία και το γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη», υπογραμμίζει, μέσω της συνέντευξής του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Μιλώντας δε, για την εκδήλωση που θα γίνει την Κυριακή για τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο επικεφαλής της ευρωομάδας του κυβερνώντος κόμματος επισημαίνει ότι «θα είναι ένα ακόμη βήμα για τη διαμόρφωση ενός ευρύτερου προοδευτικού πόλου για να διασφαλίσουμε μια ακόμη τετραετία με όρους προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας».
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και εκ των αντιπροέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, λέει για την κυβέρνηση ότι «δεν είναι όμηρος κανενός» και καλεί τον πρόεδρο της ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτάκη, αντί να κάνει εκ του ασφαλούς «μαγκιές», όπως λέει, να χρησιμοποιήσει το «όπλο» της πρότασης δυσπιστίας. Επίσης, υπενθυμίζει στον κ. Μητσοτάκη «να δει τι γίνεται στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν 12 κράτη – μέλη με κυβερνήσεις μειοψηφίας ή ανοχής».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, στον Αριστείδη Βικέτο, για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ.: Ποια είναι, επιγραμματικά, τα συμπεράσματά σας για τις εργασίες της Συνόδου της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας της Ενωτικής Ευρωπαϊκής Αριστεράς/ Βόρειας Πράσινης Αριστεράς, στην Κύπρο;
Απ.: Ήταν μια πολύ χρήσιμη συνάντηση η οποία ασχολήθηκε με πολύ σημαντικά θέματα όπως η άνοδος της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη, το Κυπριακό, η ανάγκη ειρηνικών λύσεων σε προβλήματα της περιοχής, η ανάγκη να ενισχυθεί η κοινωνική δημοκρατική ατζέντα και να εγκαταλείψει η Ε.Ε. το νεοφιλελεύθερο μονόδρομο.
Νομίζω ότι ενόψει των προσεχών ευρωεκλογών οπλιστήκαμε με πρόσθετα επιχειρήματα για την καμπάνια που βρίσκεται μπροστά μας. Τα μηνύματα για την ευρω-ομάδα της Αριστεράς είναι ότι θα έχουμε μια ενίσχυση των δυνάμεών μας, αλλά αυτό δεν αρκεί. 
Χρειάζεται να διαμορφωθούν προοδευτικές συμμαχίες, ικανές να αποτρέψουν ένα μεγάλο κίνδυνο διαλυτικής οπισθοδρόμησης της Ε.Ε. Στην Ανδαλουσία συγκροτήθηκε κυβέρνηση συμμαχίας ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και το ακροδεξιό VOX, τους οπαδούς του Φράνκο. Το ίδιο έχει συμβεί στην Αυστρία.
Το ίδιο επιδιώκεται και στην Ε.Ε. με την επιλογή Βέμπερ για την προεδρεία της Κομισιόν, ο οποίος αλληθωρίζει προς την άκρα δεξιά και βρίσκεται πολύ δεξιότερα και της Μέρκελ και του Γιούγκερ. Από εδώ και πέρα, ως ευρω-ομάδα της Αριστεράς έχουμε πάρα πολλή δουλειά ενόψει των προσεχών πολιτικών και κοινωνικών αναμετρήσεων.
Ερ.: Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η δική σας ομάδα με ποιες άλλες δυνάμεις μπορεί να σχηματίσει προοδευτικές συμμαχίες;
Απ.: Γύρω από στόχους κοινούς μέχρι τώρα διαμορφώσαμε πλειοψηφία σε αρκετά θέματα κοινωνικά, δημοκρατίας, περιβαλλοντικά, αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, κυρώσεων κατά παραβιάσεων του κράτους δικαίου, το προσφυγικό κλπ με τις πολιτικές ομάδες των Σοσιαλιστών, Πρασίνων και ενίοτε και με τους Φιλελεύθερους. Όταν μιλάμε για θέματα συμφερόντων του Νότου, εκεί οι συμμαχίες μπορεί να είναι και ευρύτερες. Το κλειδί είναι μια ισχυρή Αριστερά, ικανή να οργανώνει συμμαχίες που να συγκροτούν πλειοψηφία. Μέχρι το τέλος αυτού του μήνα η ομάδα μας θα αποφασίσει για το ποιος θα είναι ο υποψήφιος της για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ερ.: Ποιο είναι το σχόλιο σας στην άποψη ότι στις ευρωεκλογές επικρατεί χαλαρή ψήφος και για το γεγονός ότι παρουσιάζεται μεγαλύτερη αποχή;
Απ.: Είμαι κατηγορηματικά αντίθετος με την άποψη ότι οι ευρωεκλογές είναι εκλογές δεύτερης κατηγορίας και επομένως θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ευκαιρία για χαλαρή ψήφο ή ως δοχείο έκφρασης κυβερνητικής διαμαρτυρίας. Επτά στους δέκα νόμους που ψηφίζονται σε κάθε κράτος – μέλος ουσιαστικά αποτελούν προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας σε πράγματα που έχουν ήδη αποφασιστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτές οι ευρωεκλογές είναι ίσως οι πιο κρίσιμες των τελευταίων δεκαετιών γιατί η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο μιας μεγάλης οπισθοδρόμησης και τις προσεισμικές δονήσεις τις ζούμε ήδη: Brexit, Σαλβίνι στην Ιταλία, συγκυβερνήσεις δεξιάς – ακροδεξιάς, σε χώρες όπως η Αυστρία. Επομένως οι πολίτες πρέπει να σηκωθούν από τον καναπέ και να διεκδικήσουν πράγματα που πριν μερικά χρόνια ήταν αυτονόητα. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί καθόλου η επικίνδυνη δυναμική που τροφοδοτεί η άνοδος της άκρας Δεξιάς σε συνδυασμό με την «ορμπανοποίηση» του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Ερ.: Υπάρχει επίσης η άποψη ότι για τα κακώς έχοντα στην Ε.Ε. υπεύθυνη είναι η Γερμανία. Συμφωνείτε;
Απ.: Ο βασικός λόγος που τροφοδοτεί τις ανισότητες, οι οποίες λειτουργούν ως «λίπασμα» για την άνοδο της άκρα δεξιάς, είναι η δεξιοκρατούμενη Ευρώπη. Δηλαδή ένας συνδυασμός ακραίας νεοφιλελεύθερης προσέγγισης, το δόγμα Σόιμπλε, να το πω απλά, το οποίο εφαρμόστηκε για πολλά χρόνια με όρους επιβολής και τιμωρητικής λογικής, σε συνδυασμό με μια πρακτική που στα μάτια πολλών η Ε.Ε. ήταν ένα σύστημα, στο οποίο συζητούσαν 28 και στο τέλος αποφάσιζε η Γερμανία. Αυτό πρέπει να αλλάξει και αυτό θα αλλάξει μόνο, αν αποδυναμωθεί η δεξιά και η λογική ότι τα πάντα αποφασίζονται σε επίπεδο κορυφής και ηγετών και κυρίως γαλλογερμανικού άξονα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει, αντί να κάνει εκ του ασφαλούς «μαγκιές» να χρησιμοποιήσει το όπλο της πρότασης δυσπιστίας
Δηλαδή, πρέπει να ενισχυθεί η κοινοτική μέθοδος, που σημαίνει ισχυρότερο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ισχυρότερη Κομισιόν, να μην αποφασίζονται τα πάντα μεταξύ της Γερμανίδας καγκελαρίου και του Γάλλου Προέδρου, όπου όλοι ξέρουμε ότι στο τέλος κερδίζει η Γερμανίδα καγκελάριος. Ο Βέμπερ δεν είναι Γιούγκερ, είναι πολύ πιο δεξιός από τον σημερινό πρόεδρο της Κομισιόν και νομίζω ότι θα πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να διαμορφωθεί μια πλειοψηφία στον νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η οποία να αποτρέψει την εκλογή του. Ο Βέμπερ είναι ένας υπερσυντηρητικός Βαυαρός που έχει τόση σχέση με το Γιούγκερ όση έχει «ο φάντης με το ρετσινόλαδο».
Ερ.: Στις συζητήσεις στη Λευκωσία δηλώσατε για το Κυπριακό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η ελληνική κυβέρνηση ταυτίζονται με τη θέση του ΑΚΕΛ. Όμως η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ότι έχει ταύτιση απόψεων με τον πρόεδρο Αναστασιάδη, τον οποίο επικρίνει το ΑΚΕΛ. Αυτό δεν είναι αντιφατικό;
Απ.: Ο ΣΥΡΙΖΑ συμμερίζεται την ανάλυση του ΑΚΕΛ και καταλήγει στις ίδιες προτάσεις που έχει το κόμμα. Αυτό είναι σταθερό και δεδομένο εδώ και δεκαετίες. Υποστηρίζουμε ότι το Κυπριακό πρέπει να λυθεί στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και ανησυχούμε πολύ, γιατί το τέλμα και το ροκάνισμα του χρόνου οδηγεί στην εδραίωση των διχοτομικών τετελεσμένων. Θεωρώ δε, επικίνδυνη την ιδέα για λύση δύο χωριστών κρατών, την οποία εξ’ αρχής είχε λανσάρει ο Ραούφ Ντεκτάς. Αυτή είναι και η πάγια επιδίωξη της Τουρκίας. Η ευρω-ομάδα της Αριστεράς στηρίζει αυτές τις θέσεις. Μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την ίδια πεποίθηση έχει και ένα μεγάλο φάσμα ευρωβουλευτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις ίδιες απόψεις με το ΑΚΕΛ. Κατά τα άλλα είναι προφανές ότι ο Τσίπρας και ο Αναστασιάδης, εκπροσωπώντας τις κυβερνήσεις τους, οφείλουν να συνεργάζονται στενά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι δεν ταυτίζονται πάντα οι απόψεις τους. Επιβεβαιώνω ότι υπάρχει μια καλή συνεργασία και ο στόχος της είναι να καμφθεί η αδιαλλαξία της Άγκυρας και να ξαναρχίσει η διαδικασία για μια λύση στο Κυπριακό από εκεί που έμεινε στο Κράν Μοντανά. Ποτέ όμως δεν χρησιμοποίησα τον όρο ταύτιση απόψεων Τσίπρα-Αναστασιάδη.
Υπάρχει μια αντιστοιχία και με τις Πρέσπες. Τη συμφωνία τη στηρίζουν όλες οι πολιτικές ομάδες. Ακόμη και ο Βέμπερ «αδειάζει» σε συνέντευξή του τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το ΕΛΚ ήταν εξ αρχής υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο μόνος που σιωπούσε «ευσχημόνως» για να μη δυσαρεστήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν ο Βέμπερ. Επειδή στην Ελλάδα επρόκειτο να έλθει η Μέρκελ και θα ξαναπεί «ναι» στη συμφωνία των Πρεσπών, έσπευσε ακόμη και ο Βέμπερ να σπάσει τη σιωπή του.
Ερ.: Λέτε ότι πρέπει να καμφθεί η αδιαλλαξία της Άγκυρας. Το ερώτημα είναι, αν, κατά την άποψή σας, ο Ερντογάν, ο οποίος τελευταία διατυπώνει απειλές κατά της Ελλάδος και της Κύπρου, έχει κίνητρο για μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού...
Απ.: Ο Ερντογάν δεν είναι τόσο ισχυρός όσο θέλει να φαίνεται. Έχει προβλήματα στην οικονομία και έχει τεράστια ανοιχτά μέτωπα. Δεν έχει καταφέρει να ενισχύσει, όπως σχεδίαζε, το γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας. Είναι δύσκολος και απρόβλεπτος γείτονας. Έχει μια νευρικότητα, επειδή τα σχέδιά του δεν του βγαίνουν. Γι’ αυτό καταφεύγει συχνά σε εθνικιστική ρητορική και απειλές περισσότερο για λόγους εσωτερικών εντυπώσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Μάρτιο η Τουρκία έχει δημοτικές εκλογές. Κατά τα άλλα, νομίζω ότι η δική μας στρατηγική – και σε αυτό υπάρχει πολύ καλή συνεργασία Αθηνών-Λευκωσίας – είναι το διεθνές δίκαιο. Επίσης, δεν κάνουμε βήμα πίσω από την υπεράσπιση και προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων και δικαίων, αλλά δεν «τσιμπάμε» και δεν ανατροφοδοτούμε μια επιθετική ρητορική. Οι προκλήσεις και αμφισβητήσεις της Τουρκίας είναι, όπως το είπε ένας Αμερικανός αξιωματούχος, η μειοψηφία του ενός.
Ερ.: Πώς πορεύεται στο εξής η κυβέρνηση στην Ελλάδα και με τι ορίζοντα, εφόσον επιβεβαιωθεί το «διαζύγιο» Τσίπρα-Καμένου;
Απ.: Νομίζω ότι με πολύ καθαρές κουβέντες και με αίσθηση εθνικής, θεσμικής και πατριωτικής ευθύνης ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, στη συνέντευξή του τόνισε ότι πηγαίνουμε στη Βουλή για να κυρώσουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς περιττές καθυστερήσεις και θεωρούμε ότι υπάρχει η σχετική πλειοψηφία. Επιταχύνουμε το κυβερνητικό έργο και η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είναι όμηρος κανενός.
Ερ.: Ο κύριος Μητσοτάκης υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει μεταπολιτευτική περίπτωση κυβέρνησης που στηρίχτηκε σε ψήφο ανοχής. Πώς το σχολιάζετε;
Απ.: Απαντώ ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει, αντί να κάνει εκ του ασφαλούς «μαγκιές» να χρησιμοποιήσει το όπλο της πρότασης δυσπιστίας. Οφείλει να διαβάσει το άρθρο 84 του Συντάγματος για να δει ότι όσα λέει αγνοούν τη συνταγματική πραγματικότητα. Επειδή ισχυρίζεται ότι είναι πολύ πιο φιλοευρωπαίος από εμάς του ΣΥΡΙΖΑ καλό είναι να δει τι γίνεται στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν 12 κράτη – μέλη με κυβερνήσεις μειοψηφίας ή ανοχής. Στην Ισπανία η κυβέρνηση έχει τη στήριξη του 24% των βουλευτών. Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως κοινοβουλευτική ομάδα το 48% της Βουλής και εάν χρειασθεί, αν δηλαδή ο Πάνος Καμένος – που δεν το πιστεύω – άρει την εμπιστοσύνη του, τότε – είπε καθαρά ο Τσίπρας, και συμφωνώ μαζί του – θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης και νομίζω ότι θα την πάρει.
Ερ.: Την Κυριακή γίνεται μια εκδήλωση για το θέμα των Πρεσπών. Ποιος είναι ο στόχος της;
Απ.: Εκτός από τον πρωθυπουργό και εμένα, θα υπάρχουν ομιλητές από ένα ευρύτερο πολιτικό προοδευτικό φάσμα, αποκλειστικά Έλληνες. Θεωρώ ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ένα βήμα, που ενισχύει τη σταθερότητα, την οικονομία και το γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, είναι και ένας μοχλός για πολιτικές ανακατατάξεις στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Το ζητούμενο στην εκδήλωση της Κυριακής θα είναι ένα ακόμη βήμα για τη διαμόρφωση ενός ευρύτερου προοδευτικού πόλου για να διασφαλίσουμε μια ακόμη τετραετία με όρους προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας.
ΑΠΕ ΜΠΕ
