Του Πέτρου Μηλιαράκη*
Τούτες τις ημέρες η παγκόσμια κοινή γνώμη είχε (και εξακολουθεί να έχει) εστιάσει την προσοχή της στα διαλαμβανόμενα των εκλογών στις ΗΠΑ για την ανάδειξη του 46ου Προέδρου.
Όταν πριν από 4 χρόνια ο Ντόναλντ Τραμπ (Donald Trump) «πολιορκούσε» τον Λευκό Οίκο, πολλοί ήταν εκείνοι που αμφέβαλλαν για το κατόρθωμά του. Ήταν ένα πρόσωπο χωρίς ιδιαίτερη παιδεία για ένα τέτοιο αξίωμα, μη πολιτικός και προδήλως αντισυμβατικός. Παρά δε το ότι και οι ίδιοι οι Ρεπουμπλικάνοι σε επίπεδο στελεχών του κόμματος, δεν είχαν συμμαχήσειμαζί του, ανέτρεψε κάθε προγνωστικό και εκλέχτηκε 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑμε το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική» (America first).
Η θητεία του Ντόναλντ Τραμπ σημαδεύτηκε από ιδιότυπες πολλές φορές ενέργειες – μια από αυτές ήταν και το twitter ως τρόπος δημόσιου λόγου. Κυρίως, όμως, η δημόσια παρουσία του αφορούσε υπερβολική απλοϊκότητα εκφοράς λόγου για έναν Πρ
όεδρο των ΗΠΑ, ενώ οι παλινωδίες του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής συνδυάστηκαν με επαναλαμβανόμενη αντικατάσταση αξιωματούχων που αφορούσαν καίριες θέσεις, όπως εκείνες του ΥπουργούΕξωτερικών, του Υπουργού Άμυνας και του Συμβούλου Ασφαλείας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΑΜΠ ΥΠΕΡΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ
Ωστόσο, αναφορικώς με την οικονομία, ο Τραμπ είχε επιτυχίες, με μείωση φόρων και μείωση ανεργίας στο ιστορικό χαμηλό του 4%. Προέκυψε, όμως, ο COVID-19 και ο Τραμπ απώλεσε την ψυχραιμία του και αντιμετώπισε το ζήτημα της δημόσιας υγείας με προχειρότητα. Υπερεκτίμησε δε τις δυνατότητές του ως προς την προσωπική του επιρροή, σε τέτοιο βαθμό που ανέτρεψε όλα τα υπέρ του προγνωστικά για μία δεύτερη θητεία…
Τελικά, μία γενικότερη κριτική για τη θητεία του Προέδρου Τραμπ μπορεί να συνοψιστεί στο ότι:
Α. Επέδειξε ρατσιστική και ακροδεξιά αντίληψη ως προς τα ζητήματα της λεγόμενης Δημόσιας Τάξης και
Β. Επένδυσε πολύ στην επικοινωνία, με έναν τρόπο λαϊκιστικό και αντισυμβατικό, όπως εκείνο που αφορούσε στη συμπεριφορά του για το αποτέλεσμα των εκλογών του Νοεμβρίου 2020.
Ο ΤΖΟ ΜΠΑΙΝΤΕΝ ΕΥΤΥΧΩΣ
Ειδικότερα η «πολιτεία Τραμπ» ως προς την δημόσια υγεία και την πανδημία άνοιξε το δρόμο, με δυσχέρειες όμως, για την έλευση του Τζόζεφ (Τζο) Μπάιντεν (Joe Biden).
Ανάμεσα στον απολύτως δεξιό Ντόναλντ Τραμπ, η εκλογή του Τζο Μπάιντεν αφορά μία θετική εξέλιξη για την διεθνή πολιτική, αλλά και ειδικότερα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις – όπως παρακάτω επιγραμματικώς γίνεται αναφορά.
Ο νεοεκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει υπέρ αυτού το προνόμιο της μακράς εμπειρίας στην πολιτική, σε αντίθεση με τον 45ο Πρόεδρο που δεν ήταν, και ενδεχομένως να παρέμεινε, μη πολιτικός. Ο νέος Πρόεδρος ήταν Γερουσιαστής των ΗΠΑ από το Ντέλαγουερ από τις 3 Ιανουαρίου 1973 και μέχρι την παραίτησή του, λόγω της εκλογής του στην Αντιπροεδρία, στις 15 Ιανουαρίου 2009. Μέχρι δε την ανάληψη των καθηκόντων ως Αντιπροέδρου των ΗΠΑ ήταν επί μακρόν μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και τελικώς Πρόεδρός της.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σκράντον της Πενσυλβάνια και στην Κομητεία Νιου Καστλ της πολιτείας Ντελαγουέρ. Σπούδασε Ιστορία, Πολιτικές Επιστήμες και Νομικά. Εργάστηκε δε για λίγο χρονικό διάστημα ως δικηγόροςστο Γουίλμινγκτον του Ντελαγουέρ.
Η μακρά εμπειρία του Μπάιντεν τόσο στην Αντιπροεδρία των ΗΠΑ όσο και στην Επιτροπή των Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας έφερε το νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ πολύ κοντά στην ελληνοτουρκική «διένεξη». Κοινή αντίληψη είναι δε ότι έχει διαγνώσει το άδικο των «επιχειρημάτων» της Τουρκίας, πράγμα που τον έφερε πιο κοντά στο «ελληνικό στοιχείο της Αμερικής». Ασφαλώς, όμως, ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν είναι απολύτως βέβαιον ότι θα πολιτευθεί στην ήδη γνωστή γι’ αυτόν κατεύθυνση, αν και μπορεί να διατυπωθεί από πλευράς ελληνικών δικαίων το: ευτυχώς που εξελέγη ο Μπάιντεν.
Σε κάθε περίπτωση βεβαίως, και ο Μπάιντεν, στα ζητήματα της οικονομίας, θα υποστηρίξει σθεναρά τα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου και, ασφαλώς, σε αντίθεση με τον Τραμπ, θα επεκτείνει όσο είναι δυνατόν, την επιρροή των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ. Αυτά, όμως, αφορούν πρώτες εκτιμήσεις.
Η ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗ ΚΑΜΑΛΑ ΧΑΡΡΙΣ
Όσοι είχαν την ευκαιρία ξημερώματα Κυριακής και ώρα μέχρι 4:30 να παρακολουθήσουν την ομιλία της νεοεκλεγμένης Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Κάμαλα Χάρρις (Kamala Harris), που ομίλησε πριν τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, θα διαπίστωσαν ότι στο πολιτικό προσκήνιο της Αμερικής (και όχι μόνο) αναδεικνύεται μία νέα χαρισματική προσωπικότητα. Η Κάμαλα Χάρρις, που είναι η πρώτη γυναίκα Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, έχει το προνόμιο της ρητορικής δεινότητας, σε συνδυασμό με αμεσότητα στο ακροατήριο, καθώς και τα αποθέματα της επιστημονικής κατάρτισης. Παρέχει δε όλες τις εγγυήσεις ότι μπορεί να επιτελέσει σημαντικό έργο και ρόλο στα πολιτικά πράγματα των ΗΠΑ και ευρύτερα στη διεθνή πολιτική.
Η Κάμαλα Χάρρις γεννήθηκε το 1964, είναι δικηγόρος, Γερουσιαστής των ΗΠΑ για την Καλιφόρνια από το 2017. Διετέλεσε δε και Εισαγγελέας στην Καλιφόρνια και στο Σαν Φρανσίσκο.
Με τη μέχρι τώρα δημόσια παρουσία της έχει υποστηρίξει το Medicare-for-all, τη μείωση των φόρων της μεσαίας τάξης, την αύξηση των φόρων στις επιχειρήσεις, ενώ υπερασπίζεται ενθέρμως τα παιδιά των μεταναστών, καθόσον η ίδια προέρχεται από γονείς μετανάστες από διαφορετικές μάλιστα Ηπείρους.
Μπορεί ο Αντιπρόεδρος Μάικ Πενς (Mike Pence) να παρέμεινε στην αφάνεια, η νέα όμως Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ είναι αδιστάκτως βέβαιο ότι θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο παρόν και στο μέλλον.
Η επιλογή της από τον Μπάιντεν για τη θέση της Αντιπροέδρου αφορούσε προστιθέμενη αξία στο όλο εγχείρημα για την εγκατάσταση των Δημοκρατικών στο Λευκό Οίκο στις εκλογές του Νοεμβρίου 2020.
* ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).
