Του Γιαννάκη Ομήρου
Η συνεχιζόμενη αποκάλυψη πρακτικών που τήρησαν τα Ηνωμένα Έθνη για τα διαδραματισθέντα στην πενταμερή Διάσκεψη στο Μοντ-Πελεραν και στο Κραν – Μοντανα, πέρα από ερμηνείες, διπλές αναγνώσεις και ambiguities, επιβεβαιώνουν μια κεντρική και απλή αλήθεια. Ότι η Τουρκία, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, δεν παρουσιάστηκε έτοιμη να αποδεχθεί κατάργηση των εγγυήσεων και του συναφούς δικαιώματος επέμβασης – παρ’ όλο που είναι λίαν αμφισβητούμενο κατά πόσον ισχύει – και την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων.
Άλλωστε η κατά κόρον διατυπωθείσα δημόσια δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Τσαβούσογλου ότι η θέση «μηδέν στρατεύματα, μηδέν εγγυήσεις είναι μόνο στα όνειρα των Ελληνοκυπρίων» θα έπρεπε να είχε καταστήσει ανώφελη, αχρείαστη αλλά και άκρως ζημιογόνα οποιαδήποτε συζήτηση στον εσωτερικό δημόσιο διάλογο πολύ περισσότερο που αυτή η δημόσια συζήτηση περιεπλάκη και συνδέθηκε με τις προσεχείς προεδρικές εκλογές. Κι’ ενώ οι πολίτες αναμένουν προτάσεις, σκέψεις και ιδέες για το πως θα αντιμετωπιστεί η οξυνόμενη και κορυφούμενη τουρκική κακοπιστία και αδιαλλαξία.
Ούτε οι αυθαίρετες ερμηνείες, ούτε οι ευσεβείς πόθοι, μπορούν να αποπροσανατολίσουν από την απλή αυτόδηλη και πασίδηλη αλήθεια ότι η Τουρκία δεν παρουσιάστηκε, ούτε κατ’ ελάχιστον, έτοιμη για μια λύση στοιχειωδώς λειτουργική και βιώσιμη.
Όσοι καλλιεργούν αναπαραγωγή, δίκην «ξαναζεσταμένου φαγητού», του μυθεύματος των «χαμένων ευκαιριών» θα πρέπει να κατανοήσουν ότι απλώς αντιμάχονται την ιστορία και απαλλάσσουν ευθυνών την Τουρκία και τους γνωστούς συνοδοιπόρους της.
Να το αντιληφθούν το συντομότερο.