Του Γ. Λακόπουλου
Είναι η δήλωση της χρονιάς! Δημήτρης Τζανακόπουλος: “Υπάρχει στη σημερινή Βουλή κυβερνητική πλειοψηφία χωρίς τον Καμμένο”». Πες στο άνθρωπέ μου και μας βγάλατε την ψυχή. Και τα ντουβάρια των Παλιών Ανακτόρων ξέρουν ότι υπάρχει.
Το φωνάζουν οι ίδιοι οι βουλευτές που θα σχηματίσουν αυτή την πλειοψηφία, αν πάρει πόδι ο Καμμένος. Το ΑΠ -για να ευλογήσουμε και τα γένια μας- το αναδεικνύει διαρκώς. Τελικά το είπε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Όπερ σημαίνει ότι το δέχεται και ο Πρωθυπουργός.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το περιβάλλον του, ως τώρα είχε, τις αμφιβολίες του. Η Φώφη απέρριπτε την ιδέα να στηρίξει μια νέα κυβέρνηση, χωρίς τον Πάνο Καμμένο στο οβάλ τραπέζι του υπουργικού συμβουλίου- όπως της ζητούν οι Ευρωσοσιαλιστές. Και ο Πρωθυπουργός δίσταζε να επιδιώξει την ψήφο 6-8 μεμονωμένων βουλευτών, που είναι διαθέσιμοι να στηρίξουν μια τέτοια κυβέρνηση, αγνοώντας ορισμένοι τις ηγεσίες των κομμάτων τους -αρχής γενομένης από τη συμφωνία των Πρεσπών. Σε ορισμένους συνομιλητές του εξομολογήθηκε ότι δεν έχει την ευχέρεια να εγγυηθεί την επανεκλογή τους.
Σύμφωνα με συνεργάτες του, ο Πρωθυπουργός αντιλαμβάνονταν ότι αν το εγχείρημα αλλαγής πλειοψηφίας εν πτήσει αποτύχει, η χώρα θα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές και αυτό θα ήταν καταστροφικό αυτή τη στιγμή. Όλοι ξέρουν τι σημαίνει εκλογές στην Ελλάδα. Χώρια που θα μπορούσε να προκύψει ακυβερνησία για μεγάλο διάστημα και να χαθούν όλα.
Έτσι σήκωνε το σταυρό του μαρτυρίου της ανοχής του, που έφτασε ως την κάλυψη -ή έστω τη μη αντίδραση- απέναντι σε όσα απίστευτα -και εν πολλοίς αναπόδεικτα και ως εκ τούτου ελεεινά- είπε Καμμένος για τον Νίκο Κοτζιά στο υπουργικό συμβούλιο και τον εξώθησε σε παραίτηση.
Τέλος ανοχής
Λέγεται ότι η στάση του Αλέξη Τσίπρα τα τελευταία 24ωρα άλλαξε. Ίσως έπαιξε ρόλο και η επιστολή του Νίκου Κοτζιά . Ο Τσίπρας ήταν ειλικρινής όταν έλεγε από τις Βρυξέλλες ότι δεν είχε την διαβάσει- ενώ είχε ήδη αποδεχθεί την παραίτηση Κοτζιά. Άλλωστε εστάλη μετά και τον βρήκε σε υπερορία. Αλλά φαίνεται ότι το περιεχόμενο της είναι θηλιά στο λαιμό του υπουργού Άμυνας.
Την αλλαγή αναδεικνύει η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου που εκπροσωπεί απευθείας τον Πρωθυπουργό. Αυτό προφανώς συμπαρασύρει και το φημολογούμενο ενδεχόμενο -που κατέγραψε το ΑΠ- να παγώσει η συμφωνία των Πρεσπών, κάτι που δεν θα μπορούσε να γίνει με τον Κοτζιά υπουργό Εξωτερικών.
Κατά την αξιολόγηση πολιτικών παρατηρητών ο Αλέξης Τσίπρας καταλήγει ότι παρά την «κονσομασιόν» προς τον υπουργό Άμυνας, η βαλίτσα δεν μπορεί πάει πιο μακριά από όσο πήγε ήδη. Δείχνει να μην αντέχει άλλο το κόστος από τη συμπεριφορά του Καμμένου που ευτελίζει την πολιτική, υπονομεύει το θεσμικό ρόλο του διασπώντας την ενότητα της κυβέρνησης και βλάπτει τη χώρα ρίχνοντας νερό στο μύλο του Μητσοτάκη.
Αν ο επικεφαλής των φυλλορροούντων ΑΝΕΛ κυνηγάει με κάθε μέσο την παρουσία του στην επόμενη Βουλή, για να μην περιέλθει στο έλεος των εχθρών που έκανε για τους δικούς του λόγους και με τον δικό του τρόπο, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει πλέον κανένα λόγο να τον διευκολύνει. Οι άσχημες συμμαχίες άσχημα τελειώνουν…
Νέα πλειοψηφία με προοπτική
Η δημόσια αναγνώριση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έχει ανάγκη οδηγεί τον Πρωθυπουργό, ως φορέα της λαϊκής εντολής, όχι απλώς στην επιδίωξη νέου πλειοψηφικού συσχετισμού στη Βουλή -για να ολοκληρωθεί η τετραετία όπως επιβάλλει το συμφέρον της χώρας και από εκεί και πέρα να κρίνουν οι πολίτες- αλλά σε κάτι ευρύτερο: την προοπτική της μετεκλογικής συγκυβέρνησης των αντιδεξιών δυνάμεων με κορμό το πρώτο κόμμα -που θα είναι προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ.
Απαλλαγμένος από την τοξικότητα του Καμμένου ο Αλέξης Τσίπρας θα χρειαστεί να αξιοποιήσει το χρόνο που απομένει ως τις εκλογές- εφόσον προκύψει η νέα πλειοψηφία όπως δέχεται και ο εκπρόσωπος του πλέον- για να θεμελιώσει ένα προοδευτικό μέτωπο, με την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή, ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο παλινόρθωσης στης Δεξιάς και της διαπλοκής με την οποία συμπράττει η ηγεσία της ΝΔ.
Σ’ αυτή τη βάση θα χρειαστεί να εκπονηθεί ένα νέο αναπτυξιακό πρόγραμμα μεταμνημονιακής πολιτικής που θα υλοποιηθεί μετεκλογικά με κυβέρνηση δημοκρατικής συνεργασίας- βάσει του εκλογικού αποτελέσματος. Είναι μια εξέλιξη από την οποία όλοι κερδίζουν.
Καθώς ο Σταύρος Θεοδωράκης φαίνεται να το συζητάει, αν η Φώφη Γεννηματά αρνηθεί να συμπράξει σ’ αυτή την προοπτική -χωρίς το πρόσχημα του Καμμένου που προβάλλει σήμερα- θα απομονωθεί από τους δημοκρατικούς πολίτες, όπως έχει απομονωθεί από τους Ευρωσοσιαλιστές.
Είναι σίγουρο πάντως ότι κάποιοι βουλευτές με αναφορές στον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ δεν θα την ακολουθήσουν και θα προσχωρήσουν στη δημοκρατική συνεργασία. Πολύ περισσότερο όταν καταστεί σαφές ότι η συνεργασία όλων των αντιδεξιών δυνάμενων μπορεί να επιβάλλει την απλή αναλογική από τις επόμενες εκλογές- χωρίς τις ψήφους της Χρυσής Αυγής. Και ταυτόχρονα να καταστήσει την επόμενη Βουλή ικανή να αναθεωρήσει εύκολα σε προοδευτική κατεύθυνση συγκεκριμένες διατάξεις του Συντάγματος.
Τι ενδιαφέρει τους πολίτες
Σύμφωνα με έμπειρους πολιτικούς η διακυβέρνηση από τις δημοκρατικές δυνάμεις δεν είναι αυτοσκοπός. Οι πολίτες έχουν καταπονηθεί την τελευταία δεκαετία και σήμερα, αντιμετωπίζοντας δυσκολίες επιβίωσης, αδιαφορούν για τις συνεργασίες των κομμάτων, αν πρόκειται μόνο γι’ αυτό.
Θα δώσουν όμως προσοχή σε ένα πρόγραμμα δημοκρατικής συνεργασίας και προοδευτικής διακυβέρνησης όταν διασφαλίζει με πειστικό τρόπο ότι η έξοδος από τη κρίση θα επιταχυνθεί και θα φτάσει ως την ελληνική οικογένεια με συγκεκριμένο τρόπο.
Εν αντιθέσει με την ενδεχομένη διακυβέρνηση Μητσοτάκη που, όπως προκύπτει από τους σχεδιασμούς του επιτελείου του, θα οδηγήσει σε νέα αποδυνάμωση το οικογενειακό εισόδημά και θα πλήξει την κοινωνία ιδιωτικοποιώντας εξ ολοκλήρου βασικά αγαθά όπως είναι η υγεία, η ασφάλιση η εκπαίδευση, η πρόνοια.
Κοντολογίς η προοπτική της ανανεωμένης δημοκρατικής διακυβέρνησης με σύγκλιση δυνάμεων και νέες ισορροπίες μεταξύ τους, αλλά πρωτίστως με πρόγραμμα που θα τεθεί προεκλογικά στην κρίση των πολιτών είναι η απάντηση στην συνθηματολογία «να φύγουν γιατί είπαν ψέματα» που καλλιεργεί το πολιτικό μάρκετινγκ του συστήματος Μητσοτάκη και όσοι έφεραν στη χώρα στο γκρεμό για να θολώσουν τα νερά και να επανέλθουν.
Αν η σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με τον Καμμένο ήταν εμπόδιο -που ήταν- για τον προοδευτικό συνασπισμό, οι κυοφορούμενες εξελίξεις χωρίς τον Καμμένο, θα δοκιμάσουν κόμματα και πρόσωπα της αντιδεξιάς παράταξης και όλοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους…
