Γιάννης Ραγκούσης: Ενότητα δεν είναι να διατηρήσουμε τις βουλευτικές έδρες!

Ομιλία  στη Θεσσαλονίκη

Καταρχήν, μιλώντας για μια νέα, ενωμένη και μεγάλη προοδευτική παράταξη, στην πραγματικότητα μιλούμε για να γεννηθεί και να προκύψει κάτι που σήμερα δεν υπάρχει.  Και μάλιστα να γεννηθεί, την πιο δύσκολη στιγμή για τον προοδευτικό χώρο. Μιλούμε για να γεννηθεί μία αληθινή πολιτική ελπίδα. Για να έχουν οι προοδευτικοί πολίτες κάτι με την καρδιά τους να ψηφίσουν.

Νέα παράταξη γεννιέται όταν υπάρχει ανάγκη, όταν υπάρχει κενό. Όταν επομένως συντρέχουν δύο προϋποθέσεις:

1η προϋπόθεση, η κοινωνική: Νέα παράταξη γεννιέται, όταν υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις, όταν υπάρχουν άνθρωποι, που νιώθουν απροστάτευτοι.
Που νιώθουν ότι δεν έχουν κάποιους να τους εκπροσωπούν. Υπάρχουν τέτοιες κοινωνικές δυνάμεις, τέτοιοι άνθρωποι; Περισσότεροι από ποτέ. Ποιοι είναι; Είναι οι νέοι, οι άνεργοι, οι Έλληνες που παράγουν και δημιουργούν. Με δύο λέξεις είναι οι παραγωγικές ηλικίες.

Οι παραγωγικές ηλικίες είναι σήμερα απροστάτευτες. Αντιμετωπίζουν υπαρξιακό κίνδυνο. Αυτό ποιοι το πιστοποιούν πρώτοι; Οι συνταξιούχοι, που σπεύδουν να χαρίσουν την πενιχρή τους σύνταξη στα παιδιά και στα εγγόνια τους.

2η προϋπόθεση η πολιτική: Νέα παράταξη γεννιέται, όταν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις και πολιτικά πρόσωπα αποφασισμένα κι αξιόπιστα.
Άρα ικανά να συνάψουν ένα νέο συμβόλαιο εμπιστοσύνης με τις κοινωνικές δυνάμεις που αναζητούν εκπροσώπηση. Τις κοινωνικές δυνάμεις που χρειάζονται προστασία.

Μία νέα προοδευτική παράταξη για το πολιτικό και κομματικό σύστημα μπορεί να σημαίνει το τίποτα ή τα πάντα.
Για να σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για το πολιτικό σύστημα πρέπει να σημαίνει κάτι σημαντικό για τον πολίτη και το μέλλον του.

Πρέπει να σημαίνει κάτι σημαντικό για:

-τον Φίλιππο που είναι άνεργος πτυχιούχος πληροφορικής και στέλνει τα βιογραφικά του στο εξωτερικό περιμένοντας με αγωνία μια απάντηση κάθε βράδυ στο μέιλ του.
-την Αγγελική που είναι άνεργη πολιτική επιστήμονας και δουλεύει σερβιτόρα.
-τον Αντώνη που είναι ερευνητής και θα ήθελε να μπορεί κι αυτός να κάνει τις ιδέες του πράξη, όπως ο Ιακώβ που είναι Έλληνας γεωπόνος και μέλος της εβραϊκής κοινότητας στη ΘΣΝ και είχε την ευκαιρία να εφεύρει το άσπορο καρπούζι. Αλλά για το Ισραήλ.
-τον Τάκη που έχει τρία παιδιά, υπηρετεί στις ένοπλες δυνάμεις και τα βράδια δουλεύει ντελιβεράς.

Κατά συνέπεια αγαπητές φίλες και φίλοι, νέα παράταξη θα γεννηθεί νομοτελειακά ως ιστορική αναγκαιότητα. Οχι ως πολιτική επιθυμία. Υπάρχει μεγάλο ιστορικό και πολιτικό κενό εκπροσώπησης ιδίως των παραγωγικών ηλικιών.

Στο σημείο αυτό θέλω με έμφαση να τονίσω ότι: Θα πρέπει να είναι νέα όχι μόνον επειδή όπως λένε οι έρευνες, το επιζητούν οι πολίτες;
Οχι. Στην πραγματικότητα πρέπει να είναι νέα διότι:

Πρώτον: η σύστασή της συνιστά μία ιστορική αυτοκριτική. Μία ιστορική αυτοκριτική στην πράξη, όχι στα λόγια. Από κόμματα, στελέχη και πρόσωπα, που άλλο λιγότερο κι άλλο περισσότερο οφείλουν αυτήν την αυτοκριτική στους πολίτες και ειδικά στις νέες γενιές.

Πλέον αξία έχουν μόνον οι πράξεις, καθόλου τα λόγια. Οι πολίτες δεν ακούν πια τι λέμε, μόνο κοιτούν τι κάνουμε.

Δεύτερον : Νέα, διότι πρέπει να είναι και διαφορετική για να είναι και αντισυστημική. Αντισυστημική, γιατί το μεταπολιτευτικό σύστημα είναι χρεοκοπημένο, αναχρονιστικό. Γεμάτο κατεστημένα, εμπόδιο για να παραχθεί πρόοδος.

Σύστημα στην Ελλάδα είναι οι 3 “ισμοι” που μας χρεοκόπησαν. Οι ίδιοι 3 “ισμοί” που μας καθήλωσαν στη χρεοκοπία και τα μνημόνια. Και οι 3 “ισμοι” αυτοί είναι: ο κρατισμός, ο λαϊκισμός, ο παλαιοκομματισμός. Το Νέο και διαφορετικό λοιπόν στην Ελλάδα μπορεί να υπάρξει μόνον ως αντισυστημικό.

Φίλες και φίλοι,

Προοδευτικό είναι αυτό που αντιστρέφει τις προτεραιότητες.
Προοδευτικό είναι αυτό που ανατρέπει τους ορισμούς.
Προοδευτικό είναι αυτό που αλλάζει τους πρωταγωνιστές

Ζούμε σε μια εποχή που όλα αλλάζουν. Προοδευτικό είναι το παραγωγικό. Προοδευτικό είναι αυτό που προστατεύει τις παραγωγικές ηλικίες.

Προοδευτικά κόμματα είναι μόνον αυτά που υποστηρίζουν με συνέπεια πολιτικές που μετατρέπουν την Ελλάδα από καταναλωτή σε παραγωγό.
Αυτή είναι η μεγάλη ανατρεπτική αλλαγή πορείας για την Ελλάδα. Μόνον έτσι μπορούμε να βγούμε από την κρίση. Με επιμονή, ριζοσπαστισμό κι αυστηρότητα.

Προοδευτική είναι η πολιτική που βάζει μπροστά την παραγωγή. Η πολιτική που δίνει προτεραιότητα στους Έλληνες που παράγουν και δημιουργούν. Η παραγωγή έχει μια κρίσιμη, στενή οικονομική έννοια. Πράγματι, προοδευτικό δεν είναι όταν μοιράζεις το πλεόνασμα στην κατανάλωση και στις εισαγωγές κι όχι στις παραγωγικές ηλικίες.

Το προοδευτικό παράγει εξαγωγές, δεν καταναλώνει εισαγωγές. Ανεκτίμητης ιστορικής κι εθνικής αξίας προοδευτικό είναι ό,τι παράγει μέσα παραγωγής.  Αυτό που δεν παράγει μόνο ντομάτες αλλά παράγει σπόρο ντομάτας. Δεν παράγει μόνο προϊόντα κι υπηρεσίες αλλά παράγει το νέο λογισμικό, τη ρομποτική τεχνολογία για τα μηχανήματα που παράγουν τα τελικά προϊόντα.

Όμως η παραγωγή έχει ευρύτερη έννοια ως προοδευτική αξία.

Προοδευτικό είναι αυτό που παράγει νέα γνώση, νέες ιδέες, νέο – σύγχρονο πολιτισμό.
Προοδευτικό είναι το εθνικό, είναι το αληθές, είναι το δίκαιο.
Προοδευτικό είναι αυτό που παράγει μέλλον, δεν καταναλώνει παρελθόν.

Φίλες και φίλοι,

Προοδευτικό είναι ό,τι δίνει διέξοδο στα αδιέξοδα των παραγωγικών ηλικιών κι όχι στο άγχος των σημερινών βουλευτών για την επανεκλογή τους.
Προοδευτικό είναι ότι δίνει προτεραιότητα στην επιστροφή των πολιτών κι όχι στην επιστροφή των στελεχών.

Προοδευτικό είναι ότι ενώνει δυνάμεις για να γίνει η επικονίαση και να γεννηθεί το νέο. Προφανώς είναι μεγάλη αναγκαιότητα η ενότητα.
Όμως πρώτη προτεραιότητα είναι η ενότητα με τους προοδευτικούς πολίτες. Η ενότητα με τις παραγωγικές ηλικίες για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Αυτή είναι η μεγάλη προτεραιότητα.

Οχι η ενότητα των ηγετικών στελεχών και των βουλευτών για την τρίτη θέση. Για τη διατήρηση ή την ανάκτηση των βουλευτικών εδρών. Προτεραιότητα είναι η ενότητα προοδευτικών πολιτών κι όχι η ενότητα στελεχών.

Με μία καθαρή φράση :

Να αλλάξουμε για να ενωθούμε.
Όχι να ενωθούμε για να μην αλλάξουμε.

Εμείς, δεν θέλουμε να γίνουμε, θέλουμε να αλλάξουμε. Δεν θέλουμε να γίνουμε συνιστώσα της κρίσης του προοδευτικού χώρου. Θέλουμε να αλλάξουμε τον προοδευτικό χώρο. Εμείς θέλουμε να αποδομήσουμε τους δημαγωγούς. Γι’αυτό κάνουν μεγάλο ιστορικό λάθος όσες και όσοι νομίζουν ότι το πολιτικό δίλημμα στον προοδευτικό χώρο είναι ή εμείς ή η Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Το πολιτικό δίλημμα είναι ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή μία νέα, μεγάλη κι ενωμένη προοδευτική παράταξη. Αυτό είναι το πολιτικό δίλημμα: ή ΣΥΡΙΖΑ ή εμείς. ή ΣΥΡΙΖΑ ή πρόοδος. Όμως εκτός από το πολιτικό δίλημμα υπάρχει κάτι βαθύτερο, κάτι σοβαρότερο. Εκτός από το πολιτικό δίλημμα υπάρχει η ιστορική ανάγκη. Ιστορική ανάγκη για τους πολίτες. Για την Ελληνίδα και τον Έλληνα, το νέο, μεγάλο και προοδευτικό δεν είναι απλώς το αντίθετο του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Η νέα μεγάλη κι ενωμένη προοδευτική παράταξη δεν είναι το αντίθετο των δύο. Είναι το αντίθετο του δύω. Είναι το ανατέλλω.