Του Ανδρέα Δεληγιάννη
Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας άνθρωπος για τον οποίο ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Σάμιουελ Μπάρεμ θα έλεγε: “Αν δεν υπήρχε δεν θα μπορούσε κανείς να τον φανταστεί”.
Ένας άλλος στη θέση του απλώς θα καθόταν στη γωνία του. Πήγε από την πολιτική περισσότερα από όσα θα μπορούσε να δικαιούται αν ληφθέν υπόψη τα συμφραζόμενα της παρουσίας του. “Αρκετά μας έσωσε” θα έλεγε κάποιος.
Αλλά ο Γιώργος επέστρεψε και θέλει να μας ξανασώσει. Για να συμβεί αυτό ρίχνει τον εγωισμό του: αναγνωρίζει ως αρχηγό (του) τη Φώφη Γεννηματά- αν και πολλοί διακρίνουν μια κάποια δολιότητα στη δήλωση για να κερδίσει χρόνο και να την ξεφλουδίσει καταλλήλως.
Άλλωστε στη σέχτα που τον περιβάλλει παραμένει μεγάλος πολιτικός τον οποίο αδίκησαν, υπονόμευσαν και εμπόδισαν να τελειώνει το έργο του. Ποιοι; Όλοι. Οι τραπεζίτες, οι Βενιζέλος, οι επιχειρηματίες -που φαγώθηκαν να ρίξουν τον Καραμανλή για να τον φέρουν.
Ο σκοπός τώρα είναι να “δικαιωθεί”. Το πρώτο βήμα είναι να μπει στη Βουλή. Τίποτε πιο εύκολο. Κάνει ότι είναι ένας σεμνός και ταπεινός υπηρέτης της “δημοκρατικής παράταξης” και τον βάζει η Φώφη σε ένα ψηφοδέλτιο. Ο ίδιος θέλει στην Πάτρα προφανώς γιατί πιστεύει ότι μπορεί να οργανώσει ριμέικ του 2004. Να δούμε τι θα πουν και οι Αχαιοί.
Εν πάση περίπτωση δεν χρειάζεται να κάνει τίποτε για να βγει βουλευτής. Αν η συμφωνία περιλαμβάνει να βγει και ο Πετσάλνικος και τα άλλα τα παιδιά θα το δούμε. Εν πάση περιπτώσει ο ίδιος απλώς θα βάλει το όνομα ότι σε ένα ψηφοδέλτιο. Θα τρέχουν οι άλλοι υποψήφιοι και αν το κόμμα της Φώφης πάρει έδρα στο νομό θα τσιμπήσει την έδρα ο ίδιος.
Την έδρα της Αχαΐας κατά τη προτίμηση του η οποία μάλλον απαγορεύθηκε από ανάγκη. Ο Σκανδαλίδης δεν θα επέτρεπε να του πάρει την έδρα κοροϊδίστικα στην Α’ Αθήνας. Ο Σκανδαλίδης είναι παλιός και ξέρει πράγματα. “Εγώ θα είμαι στην πολιτική και μετά τον Παπανδρέου” είχε εξομολογηθεί σε κάποιον παλιότερα. Πράγματι.
Το φτύσιμο στις Κάννες
Ο ΓΑΠ λοιπόν, όπως αρέσκονται τα ΜΜΕ να τον αποκαλούν, θέλει να συνεχίσει και επέστρεψε. Δεν φαίνεται να έχει και άλλο δρόμο με τα την αποτυχία της Κλίντον από την οποία ήλπιζε να πάρει κάτι και να ρίξει αυτή πέτρα πίσω του. Για να συνεχίσει όμως πρέπει να ξαναγράψει την ιστορία.
Αυτό κάνει αυτές τις ημέρες αρχίζοντας από τα δυο θέματα που τον χαντάκωσαν κατά τη γνώμη του: το “δημοψήφισμα” και το “λεφτά υπάρχουν”. Και με τα δυο απευθύνεται σε λωτοφάγους. Κόβεις βλάβες με αυτά που λέει.
Ενδεχομένως δεν έχει σημασία σήμερα τι είπε και πως το είπε τότε. Δείχνει όμως ότι ένας πολιτικός που έφτασε στην κορυφή αρνείται να κάνει την παραμικρή αυτοκριτική. Μέχρι σήμερα δεν έχει ακουστεί από το στόμα του ούτε λέξη για ενδεχόμενα λάθη του. Δεν παραδέχεται ούτε όσα έχει εκστομίσει ο ίδιος.
Πώς είναι δυνατόν για το Μνημόνιο να ευθύνονται όσοι ήταν πριν από αυτόν (όπως ο Καραμανλής), όσοι ήταν μαζί μ’ αυτόν (όπως οι Ευρωπαίοι ηγέτες) και όσοι ήταν μετά από αυτόν (όπως ο Σαμαράς και ο Τσίπρας), αλλά όχι και ο ίδιος;
Μόνο που αποσυνάγωγος δεν κατέστη για αυτά. Του συνέβη πρώτο γιατί πήρε μια χώρα με οξύτατο δημοσιονομικό πρόβλημα- το οποίο γνώριζε όταν έταζε προκειμένου να εκλεγεί- και την πήγε σε διεθνή οικονομικό έλεγχο και στο ΔΝΤ παραβιάζοντας τα άγια των αγίων του ΠΑΣΟΚ. Και δεύτερο γιατί διέσπασε το κόμμα που τον ευεργέτησε. Αυτός όμως επιμένει. Σε τι;
Έπρεπε να επιμένω στο δημοψήφισμα- θα το κέρδιζα λέε騔. Τι θα κέρδιζε; Μάλλον αρνείται να αποδεχτεί ότι συνέβη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στις 27 Οκτωβρίου 2011 πήρε μια σημαντική απόφαση για τη χώρα: να κουρέψει το χρέος της. Για να συμβεί δούλευαν μήνες με τους εκπροσώπους των ιδιωτών ομολογιούχων, που θα έχαναν λεφτά.
Αυτή την απόφαση την πανηγύριζε στο υπουργικό του συμβούλιο. Αλλά επειδή η απόφαση απαιτούσε και μέτρα και οι βουλευτές του αντιδρούσαν κατέφυγε στην ιδέα να κάνει… δημοψήφισμα. Να βάλει δηλαδή την απόφαση υπό κρίση και να τινάξει σύστημα στον αέρα. Γι’ αυτό η Μέρκελ και ο Σαρκοζί τον φώναξαν στις Κάννες και του άλλαξαν τον αδόξαστο στο φτύσιμο.
Μετά άφησε τον Βενιζέλο να ανακοινώσει ότι δεν υπάρχει κανένα δημοψήφισμα, ζήτησε από τη Βουλή …ψήφο εμπιστοσύνης και την επομένη έγραψε ιστορία: έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός που έφυγε χωρίς το κόμμα του να χάσει τη πλειοψηφία. Ποιο δημοψήφισμα και τι θα κέρδιζε;
Λεφτά υπάρχουν. Μνήμη όχι.
Για τον άλλο καημό του ακόμα επιμένει. “Παραμένω περήφανος για τη φράση “λεφτά υπάρχουν”, την οποία τόσο διαστρέβλωσαν και σκοπίμως απέκρυψαν την αλήθεια και την ουσία της”. Με ποικίλους τρόπος επιχειρεί να εξηγήσει ότι δεν εννούσε αυτό που του απέδωσαν, αλλά έπεσε θύμα διαστρέβλωσης των λόγων του.
Η πραγματικότητα μάλλον είναι σκληρή μαζί του. Πώς μπορεί να αποκρύβει κάτι που ελέχθη σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση; Ήταν Σεπτέμβριος του 2009, στη συνέντευξη που έδωσε κατά την άνοδο του στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Η σκηνή είναι καταχωρημένη σε όλα τα αρχεία.
Ο δημοσιογράφος Γ. Παπαχρήστος υπέβαλε ερώτηση για τη χρηματοδότηση των προεκλογικών παροχών του ΠΑΣΟΚ και η συζήτηση εξελίχθηκε ως εξής:
ΠΑΡΑΧΡΗΣΤΟΣ («ΤΑ ΝΕΑ»): Κύριε Πρόεδρε, παρουσιάσατε χθες την πρότασή σας για διέξοδο της χώρας από την κρίση και πρέπει ίσως να παραδεχτεί κανείς ότι ήταν μια ολοκληρωμένη πρόταση. Εσείς ο ίδιος μας είπατε: «Ιδού πού θα πάνε τα λεφτά», αλλά δεν μας είπατε πού θα τα βρείτε τα λεφτά. Διότι προφανώς δεν αρκεί για την υλοποίηση αυτής της πρότασης, ούτε ο Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, ούτε βεβαίως η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Θέλω να σας ρωτήσω ευθέως: θα επιβάλλετε έκτακτη φορολογία; Θα επιβάλλετε φόρους για μεγάλα εισοδήματα; Θα προχωρήσετε σε διεθνή δανεισμό; Και θέλω εδώ, να σας ρωτήσω διότι πραγματικά μένω με αυτή την απορία, μήπως τελικά επιλέγετε να γίνετε ευχάριστος και όχι όπως επιβάλλουν οι συνθήκες, δυσάρεστος;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση αυτή ήταν δυσάρεστη για την Ελλάδα, αλλά πολύ ευχάριστη για κάποιους λίγους, «ημέτερους» και ισχυρούς. Εγώ θα είμαι σωστός, αποτελεσματικός και δίκαιος. Όταν λέω «σωστός, αποτελεσματικός και δίκαιος» σημαίνει ότι ναι, θα χρειαστεί να συγκρουστούμε με πρακτικές και αντιλήψεις τού παρελθόντος. Μία από αυτές, για την οποία σιωπά η κυβέρνηση, δεν είναι απλώς πού θα βρούμε τα λεφτά, αλλά πού πηγαίνουν τα λεφτά. Γιατί λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν τεράστιες σπατάλες, πελατειακής φύσης. Σας δίνω παραδείγματα: υπάρχουν σπατάλες όταν έχουμε 31 δις ανείσπρακτους φόρους. Σας λέω ένα μικρό παράδειγμα: εάν εισπράξουμε ένα ποσοστό από αυτούς τους ανείσπρακτους φόρους, θα έχουμε τεράστια έσοδα, τεράστια οικονομία, νοικοκύρεμα.
Αυτή ήταν η ερώτηση αυτή και η απάντηση. Άρα λοιπόν το “λεφτά υπάρχουν” το είπε. Δεν το υπονόησε, ούτε το περιέγραψε. Το είπε ρητά και κατηγορηματικά. Και δεν το είπε απλώς: προέβαλε και επιχειρήματα για να το υποστηρίξει. Γιατί το αρνείται λοιπόν; Δεν θα ήταν καλύτερα να παραδεχθεί ότι ” ναι, το είπα βρε αδελφέ- λάθος, αλλά το είπα”; Γιατί επιμένει να διαψεύδει αυτό που όλοι άκουσαν;
Δεν είπε ότι θα μπορούσαν να βρεθούν λεφτά, αλλά ότι υπάρχουν και σπαταλώντας. Ούτε μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό, καθώς το προεκλογικό του πρόγραμμα είχε μόνο παροχές. Έν γνώσει του ότι δεν θα μπορούσε να τις χρηματοδοτήσει καθώς είχε ήδη ενημερωθεί από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας ότι το έλλειμμα ήταν ήδη διψήφιο.
Σε άλλη ερώτηση επανέλαβε:
“Το ζήτημα δεν είναι μόνο πού θα βρούμε τα έσοδα. Λεφτά υπάρχουν. Φορολογικό σύστημα, με αναμορφωμένη μορφή, ώστε να είναι δίκαιο, αλλά να έχουμε και περισσότερα έσοδα. Πόροι από το Κοινοτικό Πλαίσιο και από την Κοινότητα ευρύτερα. Από τον δημόσιο πλούτο, τη δημόσια γη, όχι με τη λογική του Βατοπεδίου βεβαίως, με μια σωστή αξιοποίηση, με σεβασμό αυτού του δημόσιου πλούτου. Το ανθρώπινό μας δυναμικό, το οποίο μπορεί να κινητοποιηθεί και να βοηθήσει, να αξιοποιηθεί, για να λειτουργήσει καλύτερα και η Διοίκηση, και πιο ανταγωνιστικά οι επιχειρήσεις μας. Έχουμε λοιπόν τις δυνατότητες των πηγών, αλλά έχουμε και τις δυνατότητες να σπάσουμε αυτή τη σπατάλη, για την οποία σας μίλησα”.
Επανέλαβε ότι “αν το ΠΑΣΟΚ γίνει κυβέρνηση θα δώσει αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό” ή “έχουμε πάρει θέση για τη μη αλλαγή των ορίων ηλικίας” και στην ίδια συνέντευξη έλεγε: “Αυτή τη στιγμή, η οικονομία είναι σε πολύ κακή κατάσταση. Εγώ είπα 7% έλλειμμα, άκουσα από συνάδελφό σας 8%, μπορεί να είναι και μεγαλύτερο”.
Αλλά οι παροχές, παροχές. Και σήμερα λέει ότι δεν τα είπε. Άντε να βρεις άκρη… Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
