Του Αλέκου Παπαδόπουλου
Κατά το 19ο αιώνα οι διομολογήσεις είχαν τύχη ευρείας εφαρμογής μεταξύ χωρών της Ευρώπης και θεωρούμενων ημιβάρβαρων χωρών της Ασίας και της Αφρικής. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο έχουν εκλείψει. Το ελληνικό σύνταγμα απαγορεύει τις διομολογήσεις. Στο άρθρο 28 παρ.1 εδαφ.β΄.
Είναι ορατό πλέον ότι υπό την πίεση των ΗΠΑ του ευρωπαϊκού προσφυγικού αδιεξόδου, της βρετανικής εκκρεμότητας και των αναδυόμενων πολιτικών αβεβαιοτήτων στην Γερμανία οι Ευρωπαίοι σε αντάλλαγμα της αποκαλυπτόμενης πλέον ενδοτικότητας της ελληνικής κυβέρνησης στο πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών απεφάσισαν
α) τον αυτοπεριορισμό των απαιτήσεων της τρόικας στο ασφαλιστικό, φορολογικό και των μη εξυπηρετούμενων τραπεζικών δανείων
β) την αναβολή στο μέλλον τα δημοσιονομικά μέτρα που προβλέπονται να ληφθούν με το μεσοπρόθεσμο του Ιουνίου για την κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών 2017 και 2018
γ) τον περιορισμό του ΔΝΤ μόνο σε ρόλο τεχνικού συμβούλου
δ) το άνοιγμα της συζήτησης για το χρέος και των διευκολύνσεων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Το σενάριο αυτό, εκτός απροόπτου, θεωρείται περίπου βέβαιο. Θα προκαλέσει άραγε ενθουσιασμό και θριαμβολογίες; Θα πιστέψει ο αλαφιασμένος λαός μας ότι η κρίση τελείωσε και μαζί της και οι ξένοι αιμοσταγείς τύραννοι του;
Είναι εξίσου πιθανόν.
Αυτό όμως που στην πραγματικότητα θα συμβεί θα είναι μια άλλη βλαβερή για το μέλλον της χώρας αναβολή λήψης τώρα ζωτικών αποφάσεων. Ένα ακόμα μεγάλο ιαματικό ψεύδος της ελληνικής μικροκομματικής πονηρίας και της απύθμενης ευρωπαϊκή υποκρισίας.
Το νέο αυτό ψεύδος θα το πληρώσει ξανά και πιο βαριά ο λαός μας. Τα μαθηματικά δεν κάνουν ποτέ λάθος. Ό,τι και να ανακοινώσει κάποιος η απόσταση Αθήνας Πατρών είναι σήμερα 207 χιλιόμετρα. Για να αλλάξει απαιτούνται έργα. Το ίδιο και η οικονομία. Με θαρραλέες αποφάσεις και όχι με διομολογήσεις.
