Του Μάνου Στεφανίδη
Το Τολέδο σε καταιγίδα; Όχι ο Τριπόταμος και ο Κάμπος από το ύψος της Ξινάρας. Το απόλυτο κάλλος μιας φύσης που αντιστέκεται και μιας τοπικής κοινωνίας που αντέχει. Ακόμη…
Οι υποψιασμένοι πάνε πεζή μέσα από τα μονοπάτια, οι υπόλοιποι κατευθύνονται με πεζώ τζιπούρες στα μπιτσόμπαρα τύπου Αγίου Ρωμανού – η απόλυτη παρακμή.
Είναι πάντως απίστευτο πόσα και πόσο ακριβά αυτοκίνητα κυκλοφορούν σε μιαν υποθηκευμένη, χρεοκοπημένη χώρα. Πόσος επιδεικτικός νεοπλουτισμός θάλλει μέσα στην παρακμή και τη φτώχεια. Και βέβαια το συνεχές ξεπούλημα, συμβολικό και ρεαλιστικό.
Στη Ξινάρα είδα παλιά, αρχιερατική κατοικία 400 τ.μ καθολικών να πωλείται σε Άγγλο. Ελβετός τραπεζίτης αγόρασε 300 (!) στρέμματα στην πλαγιά της Απηγανιάς προς την Καρδιανή. Φεουδάρχης κανονικός. Αριστεροί, τάχα μου, μεγαλοϊδιοκτήτες πιέζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να μετατρέψει τις περιοχές natura μετά την Βουρνή Τήνου σε οικοδομήσιμη ζώνη. Το νησί φορτώνεται με χλιδάτες πολυ – βίλες και με τουριστική υπεράγρευση χωρίς να έχει ούτε τις απαραίτητες υποδομές, ούτε τις αναγκαίες αντιστάσεις. Η Τήνος όμως είναι μικρογραφία της Ελλάδας ευρύτερα.
Χιλιάδες ξένοι αποκτούν σπίτια παντού στην επικράτεια. Από τη Μάνη ως την Σιθωνία. Και από το Πήλιο ως την Λευκάδα. Πριν όμως από την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας προηγείται η ιδιωτική. Κομμάτι κομμάτι ξεπούλημα. Μας φοβερίζουν με τους Τούρκους αυτοί που έχουν καταστήσει τη χώρα αποικία χρέους και ιδανικό – φτηνό τόπο διακοπών και αγορών για τους εύπορους Ευρωπαίους μεσοαστούς… Οι παλιές δραστηριότητες εγκαταλείπονται και οι πάντες νοικιάζουν ή ξεπουλούν το έχει τους μεταμορφώνοντας μιαν – κυριολεκτικά – γη ποτισμένη με ιδρώτα σε business και real estate (πέρσι 650 Airbnb και φέτος πάνω από 2400!)
Ο αφελληνισμός των Κυκλάδων είναι ραγδαίος με τους ντόπιους να ξεπουλάνε ζαλισμένοι ή απελπισμένοι όχι λωρίδες γης αλλά τρόπους ζωής και συμπεριφορές. Με το χέρι στη καρδιά σε τέτοιες συνθήκες ένδειας ή φόβου ποιός μπορεί εύκολα να αντισταθεί;
Η Ελλάδα πωλείται σε τιμή ευκαιρίας. Αυτό είναι το ζοφερό αποτέλεσμα των μνημονίων. Ο σώζων εαυτόν δηλαδή σωθείτω σε αυτό το περιβάλλον της ανασφάλειας και της παραίτησης. Πωλείται επειγόντως το παρελθόν της σε τιμές ευτελισμένου παρόντος με επώδυνη υποθήκη το μέλλον μας το ίδιο…
ΥΓ.: Αντί να περπατάω και να ηρεμώ, καταθλίβομαι περισσότερο…
