Γράφει ο ο Ευρωλόγος
Μετά από πολλά χρόνια πολιτικού σκοταδισμού ακούγεται στην Ευρώπη ένας πολιτικός λόγος βασισμένος στις ουμανιστικές αξίες που συνδέουν αυτήν την ήπειρο!
Για να γίνει καλύτερος ο κόσμος πρέπει να γίνουμε καλύτεροι εμείς , είπε ο Πρόεδρος Γιούνκερ, σήμερα στην ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η ομιλία του ξεκίνησε και διήρκεσε αρκετά με το μεταναστευτικό θέμα και μιας κι είχε ήδη εξαντλήσει τον χρόνο του όταν πέρασε εν τάχει στις υπόλοιπες προτεραιότητες της Επιτροπής. Αυτό όμως δεν μείωσε την ένταση και τη δέσμευση του λόγου του.
Μεταξύ άλλων είπε:
“Είναι πολλές οι προκλήσεις τόσο οι εσωτερικές όσο και οι εξωτερικές. Τα τελευταία γεγονότα επιβεβαιώνουν την επείγουσα ανάγκη για μια πολιτική προσέγγιση στην ΕΕ.
Δεν είναι καιρός να κάνουμε ” ως συνήθως” . Είναι καιρός να μιλήσουμε ειλικρινά για την τεράστια θέματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
Η Ευρώπη μας δεν είναι ένα καλός τόπος. Δεν υπάρχει αρκετή Ευρώπη στην Ένωση. Δε υπάρχει αρκετή ένωση στην Ένωση.
Εμείς οι ευρωπαίοι θα έπρεπε να θυμόμαστε καλά ότι αυτή η ήπειρος έχει γνωρίσει σε κάθε γωνιά της τι σημαίνει να βρεθείς πρόσφυγας. Η κοινή μας ιστορία είναι σημαδεμένη από πρόσφατα γεγονότα πολέμων, δικτατοριών και πολιτικών η θρησκευτικών διωγμών που οδήγησαν εκατομμύρια ευρωπαίων σε φυγή. Δεν θα έπρεπε ποτέ να ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να προσφέρουμε άσυλο και να προστατεύουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Ευρώπη σήμερα είναι ένα φάρος ελπίδας και ένα παράδεισος σταθερότητας για όσους ζουν στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική. Αυτό πρέπει να μας κάνει περήφανους κι όχι να μας φοβίζει!!
Πρέπει αν αντιμετωπίσουμε την κρίση της μετανάστευσής και δεν υπάρχει εναλλακτική σε αυτό.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ουγγαρία, που είναι οι πρώτοι σταθμοί, να αντιμετωπίσουν την κατάσταση μόνες τους. Καλώ τα κράτη μέλη να αποφασίσουν αμέσως στο Συμβούλιο της 14ης Σεπτεμβρίου για την σωστή κατανομή 160.000 μεταναστών. Δεν έχουμε περιθώρια …σε λίγο αρχίζει το κρύο!
Όμως αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει και να εργαστούν . Παράλληλα θα πρέπει να οργανώσουμε καλύτερα τα παράκτια εξωτερικά μας σύνορα.
Στις αρχές του 2016 η ΕΕ θα έχει έτοιμο ένα καλοσχεδιασμένο νομοθετικό πακέτο για τη μετανάστευση.
Δεν αρκεί όμως να αντιμετωπίσουμε την έκτακτη αυτή κατάσταση. Πρέπει να αντιμετωπισθεί και η αιτία που δημιουργεί την κρίση. Σήμερα η ΕΕ προτείνει να δημιουργηθεί ένα Ταμείο Αρωγής που θα ξεκινήσει με 1.8 δις για την αντιμετώπιση των κρίσεων στο Σαχέλ, στο Τσάντ , στο Κέρας της Αφρικής και στη βόρεια Αφρική.
Δεν θέλω να δημιουργήσω αυταπάτες ότι το πρόβλημα θα λυθεί σύντομα. Αλλά το να διώχνουμε τα σκάφη από τις προβλήτες, να ανάβουμε φωτιές στα πρόσφυγες στρατόπεδα των προσφύγων ή να κάνουμε τα στραβά μάτια στους φτωχούς και αβοήθητους ανθρώπους: αυτό δεν είναι η Ευρώπη.
Ευρώπη είναι ο φούρναρης στη Κώ που μοιράζει ψωμί στους πεινασμένους. Ευρώπη είναι οι φοιτητές στο Μόναχο και στο Πασάου που υποδέχονται τους πρόσφυγες στο σταθμό των τραίνων και τους μοιράζουν ζεστά ρούχα. Ευρώπη είναι ο Αυστριακός αστυνόμος που καλωσορίζει τους πρόσφυγες στα σύνορα. Αυτή είναι η Ευρώπη στην οποία θέλω να ζω.
Μια νέα αρχή για την Ελλάδα, για το ευρώ και την ευρωπαϊκή οικονομία.
Από την αρχή της χρονιάς οι συζητήσεις για την Ελλάδα δοκίμασαν τα όρια της υπομονής μας. Πολύς χρόνος και μεγάλη εμπιστοσύνη χάθηκαν. Γέφυρες κάηκαν. Ελέχθησαν λέξεις που δεν παίρνονται εύκολα πίσω.
Είδαμε πολιτικές τοποθετήσεις, διαπληκτισμούς και βρισιές απρόσεκτες. Πολύ συχνά, είδαμε ανθρώπους που σκέφτονται ότι μπορούν να επιβάλουν τις απόψεις τους, χωρίς την παραμικρότερη σκέψη για την άποψη του άλλου .
Είδαμε δημοκρατίες στην ευρωζώνη να παίζουν ο ένας εναντίον του άλλου. Η ανάκαμψη και η δημιουργία θέσεων εργασίας που παρατηρήθηκε πέρυσι στην Ελλάδα εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών. Συλλογικά, αντιμετωπίσαμε στην άβυσσο.
Και ήταν για άλλη μια φορά μόνο όταν ήμασταν στο χείλος του γκρεμού που είχαμε την ευκαιρία να δούμε την ευρύτερη εικόνα και να ανταποκριθούμε στις ευθύνες μας.
Στο τέλος, επετεύχθη συμφωνία, οι δεσμεύσεις τηρούνται και εφαρμόζονται. Η εμπιστοσύνη έχει αρχίσει να ανακτάται, έστω και αν παραμένει πολύ εύθραυστη
Δεν είμαι περήφανος για κάθε πτυχή των αποτελεσμάτων που έχουν επιτευχθεί. Ωστόσο, είμαι περήφανος για τις ομάδες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που εργάστηκαν μέρα και νύχτα μέχρι τα τέλη του Αυγούστου, αδυσώπητα, για να γεφυρώσουν το χάσμα και για την εξεύρεση λύσεων προς το συμφέρον της Ευρώπης και του ελληνικού λαού.
Ξέρω ότι δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι με αυτό που έκανε η Επιτροπή.
Πολλοί Έλληνες πολιτικοί δεν ήταν ευχαριστημένοι που επιμείναμε σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, ιδίως όσον αφορά το μη βιώσιμο συνταξιοδοτικό σύστημα και το αθέμιτο φορολογικό καθεστώς.
Πολλοί άλλοι ευρωπαίοι πολιτικοί δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί η Επιτροπή συνέχισε να διαπραγματεύεται. Μερικοί δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί δεν άφησε απλώς όλες τις συνομιλίες με τους τεχνικούς του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ή ότι εγώ προσωπικά τόλμησα να πω ξανά και ξανά ότι το ευρώ, και η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ, είναι γραφτό να γίνει μη αναστρέψιμη.
Μετά από εβδομάδες συνομιλιών, μικρή πρόοδο, επανειλημμένες καθυστερήσεις, πολλές στιγμές κρίσης, και συχνά μια καλή δόση του δράματος, καταφέραμε να υπογράψουμε ένα νέο πρόγραμμα στήριξης της σταθερότητας για την Ελλάδα στις 19 Αυγούστου.
Τώρα που το νέο πρόγραμμα υπάρχει, θέλω να αποτελέσει μια νέα αρχή, για την Ελλάδα και για τη ζώνη του ευρώ στο σύνολό της.
Ας είμαστε ειλικρινείς: Εμείς είμαστε μόνο στην αρχή ενός νέου μακρύ ταξιδιού.
Για την Ελλάδα, το κλειδί τώρα είναι να εφαρμοστεί η συμφωνία που είχε συμφωνηθεί. Πρέπει να υπάρχει ευρεία πολιτική συναίνεση επί του παρόντος.
Στις 15 Ιουλίου, η Επιτροπή υπέβαλε επίσης πρόταση για συγχρηματοδότησης στην Ελλάδα και χρηματοδότηση για επενδυτικά έργα μικρής ρευστότητας: ένα πακέτο 35 δις € για την ανάπτυξη. Αυτό είναι επείγον για την ανάκαμψη μετά από μήνες τ οικονομικής συμπίεσης. Πρόκειται για χρήματα που θα φθάσουν την ελληνική πραγματική οικονομία, για τις επιχειρήσεις και τις αρχές ώστε να επενδύσουν και να προσλάβουν κόσμο.
Είπα ότι ήθελα το νέο πρόγραμμα να αποτελέσει μια νέα αρχή, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τη ζώνη του ευρώ στο σύνολό της, διότι υπάρχουν σημαντικά διδάγματα που πρέπει να αντλήσουμε από την κρίση που μας έχει στοιχειώσει για πάρα πολύ καιρό.
Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση μιλάει από μόνη της: πάνω από 23 εκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν άνεργοι σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με περισσότερο από το ήμισυ χωρίς δουλειά για ένα χρόνο ή περισσότερο. Στη ζώνη του ευρώ και μόνο, περισσότερα από 17,5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι χωρίς δουλειά. Η ανάκαμψη μας παρεμποδίζεται από την παγκόσμια αβεβαιότητα. Το δημόσιο χρέος στην ΕΕ έχει φτάσει πάνω από το 88% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο, και ανέρχεται σε σχεδόν 93% στη ζώνη του ευρώ.
Η κρίση δεν έχει τελειώσει. Έχει μόλις τεθεί σε ανάπαυση….
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να αναδημιουργήσουμε μια διαδικασία σύγκλισης, τόσο μεταξύ των κρατών μελών όσο και εντός των κοινωνιών, με την παραγωγικότητα, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την κοινωνική δικαιοσύνη στον πυρήνα της.
Χωρίς αέρα ευνοείται αυτός ο οποίος δεν έχει κανέναν προορισμό – πρέπει να ξέρουμε πού πάμε.
Δεν γίνεται ενιαίο νόμισμα, με βάση τους κανόνες και τις στατιστικές. Χρειάζεται σταθερή πολιτική εκτίμηση, ως βάση για νέες επιλογές οικονομικής, δημοσιονομικής και κοινωνικής πολιτικής.
Θα πρέπει να ενισχυθεί η εντιμότητα στις πολιτικές της φορολογίας μας. Αυτό απαιτεί μεγαλύτερη διαφάνεια και ίδια κεφάλαια, για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Παρουσιάσαμε ένα σχέδιο δράσης, τον Ιούνιο, η ουσία της οποίας είναι η εξής: η χώρα όπου μια εταιρεία παράγει τα κέρδη της, θα πρέπει επίσης να είναι η χώρα της φορολογίας.
Πρέπει να επιταχυνθεί το έργο για μια δίκαιη και πραγματικά πανευρωπαϊκής αγοράς εργασίας. Δικαιοσύνη στο πλαίσιο αυτό σημαίνει την προώθηση και τη διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών ως θεμελιώδους δικαιώματος της Ένωσής μας, αποφεύγοντας περιπτώσεις κατάχρησης και τους κινδύνους του κοινωνικού ντάμπινγκ.
Η κινητικότητα των εργαζομένων είναι ευπρόσδεκτη και αναγκαία για να καταστεί η ζώνη του ευρώ και την ενιαία αγορά να ευημερήσει. Αλλά κινητικότητα του εργατικού δυναμικού θα πρέπει να βασίζεται σε σαφείς κανόνες και αρχές. Η βασική αρχή θα πρέπει να είναι να διασφαλίσουμε την ίση αμοιβή για την ίδια εργασία στον ίδιο τόπο.
Ως μέρος αυτών των προσπαθειών, θα θέλουν να αναπτύξουν ένα ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, η οποία να λαμβάνει υπόψη τις μεταβαλλόμενες συνθήκες των κοινωνιών της Ευρώπης και του κόσμου της εργασίας.
Αυτά είναι ερωτήματα στα οποία η ΕΕ έχει απαντήσεις, και όχι μόνο για χάρη του Ηνωμένου Βασιλείου. Όλα τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ θέλουν η ΕΕ να είναι σύγχρονη και εστιασμένη προς όφελος όλων των πολιτών της. Όλοι συμφωνούμε ότι η ΕΕ πρέπει να προσαρμοστεί και να αλλάξει ενόψει των μεγάλων προκλήσεων και κρίσεων που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή.
Μαζί με τα κράτη μέλη, δημιουργήσαμε το 315 δισεκατομμυρίων € Επενδυτικό Πρόγραμμα για την Ευρώπη, με ένα νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων (EFSI).
Σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την ανακοίνωση του σχεδίου αυτού, είμαστε τώρα σε ένα σημείο όπου μερικά από τα πρώτα έργα που μόλις απογειώνονται:
40.000 νοικοκυριά σε όλη τη Γαλλία, θα συμμετέχουν σε ένα σχέδιο για ενέργεια και θα δημιουργηθούν 6.000 θέσεις εργασίας, χάρη στις επενδύσεις του Ταμείου που συγχρηματοδοτούνται για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων.
Σε κλινικές υγείας στη Βαρκελώνη, η καλύτερη θεραπεία θα είναι διαθέσιμη στους ασθενείς μέσω των νέων προερχόμενων από το πλάσμα θεραπείες, που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Επενδύσεων.
Στο Limerick και άλλες τοποθεσίες στην Ιρλανδία, οι οικογένειες θα έχουν καλύτερη πρόσβαση στην πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη και τις κοινωνικές υπηρεσίες μέσω δεκατεσσάρων νέων κέντρων πρωτοβάθμιας περίθαλψης.
Αυτή είναι μόνο η αρχή, με πολλά άλλα προγράμματα, όπως αυτά που θα ακολουθήσουν.
Θα επιδιώξω μια δίκαιη συμφωνία για τη Βρετανία. Θα το κάνω αυτό για έναν λόγο και έναν και μόνο λόγο: διότι πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καλύτερα με τη Βρετανία και ότι η Βρετανία είναι καλύτερα εντός της ΕΕ.
Ενωμένοι παράλληλα με την Ουκρανία.Η Ευρώπη είναι ένα μικρό μέρος του κόσμου. Αν έχουμε κάτι να προσφέρουμε, είναι η γνώση και η ηγεσία μας.
Πριν από περίπου έναν αιώνα, ένας στους πέντε του παγκόσμιου πληθυσμού ήταν στην Ευρώπη. Σήμερα ο αριθμός αυτός είναι ένας στους εννέα. Σε άλλο αιώνα θα είναι ένας στους είκοσι πέντε.
Πιστεύω ότι μπορούμε, και πρέπει, να παίξουμε το ρόλο μας στην παγκόσμια σκηνή. ‘Οχι για τη δική μας ματαιοδοξία, αλλά επειδή έχουμε κάτι να προσφέρουμε. Μπορούμε να δείξουμε στον κόσμο τη δύναμη που προέρχεται από τη συνένωση και το στρατηγικό συμφέρον να ενεργούμε από κοινού. Δεν έχει υπάρξει ποτέ μια πιο επείγουσα και επιτακτική χρόνο να το πράξουμε.
Υπάρχουν πάνω από 40 ενεργείς συγκρούσεις στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Εν μέσω αυτών των συγκρούσεων, ενώ οι οικογένειες και τα σπίτια μετατρέπονται σε ερείπια, δεν μπορώ να έρθω σε σας, σχεδόν 60 χρόνια μετά τη γέννηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να μιλήσω για ν ειρήνη. Διότι ο κόσμος δεν βρίσκεται σε ειρήνη.
Αν θέλουμε να προωθήσουμε έναν πιο ειρηνικό κόσμο, θα χρειαστούμε περισσότερη Ευρώπη και περισσότερη Ένωση στην εξωτερική μας πολιτική. Αυτό είναι το πιο επείγον έναντι της Ουκρανίας.
Η ΕΕ πρέπει να επιδείξει στη Ρωσία το κόστος της αντιπαράθεσης, αλλά πρέπει επίσης να καταστήσει σαφές ότι είναι διατεθειμένη να συμμετάσχει.
Δεν θέλω μια Ευρώπη που στέκεται στο περιθώριο της ιστορίας. Θέλω μια Ευρώπη που οδηγεί. Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ενωμένη, μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Ο πλανήτης θα συναντηθεί στο Παρίσι σε 90 ημέρες για να συμφωνήσει σχετικά με τα μέτρα για την επίτευξη του στόχου της διατήρησης της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου. Η ΕΕ βρίσκεται σε καλό δρόμο και έκανε μια σαφή υπόσχεση τον περασμένο Μάρτιο: ένα δεσμευτικό, στο σύνολο της οικονομίας έχει στόχο τη μείωση των εκπομπών κατά τουλάχιστον 40% έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990. Αυτή είναι η πιο φιλόδοξη συμβολή που παρουσιάστηκε μέχρι σήμερα.
Επιτρέψτε μου να είμαι πολύ σαφής για τους διεθνείς εταίρους μας: η ΕΕ δεν θα υπογράψει οποιαδήποτε συμφωνία. Η προτεραιότητά μου, προτεραιότητα της Ευρώπης, είναι να υιοθετήσει μια φιλόδοξη, ισχυρή και δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα.
Η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής δεν θα κερδηθεί ή να χαθεί στις διπλωματικές συζητήσεις στις Βρυξέλλες ή στο Παρίσι. Θα πρέπει να κερδηθεί ή να χαθεί στο έδαφος και στις πόλεις, όπου οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ζουν, εργάζονται και χρησιμοποιούν περίπου το 80% του συνόλου της ενέργειας που παράγεται στην Ευρώπη.
Αυτά όλα απλά δεν είναι αρκετά καλά, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τις παρούσες, τεράστιες προκλήσεις. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο εργασίας μας. Πρέπει να γίνουμε ταχύτεροι. Πρέπει να είμαστε περισσότερο Ευρωπαίοι στην μέθοδο μας.
Όχι γιατί θέλουμε εξουσία σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αλλά επειδή χρειαζόμαστε επειγόντως καλύτερα και ταχύτερα αποτελέσματα. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη στην Ένωσή μας. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ένωση στην Ένωσή μας”.
