Του Τάκη Ψαρίδη
Εντάξει το λάιφ στάιλ «πουλάει» πολύ και κάποιος που πολιτεύεται ως ινφλουένσερ και συνειδητά κάνει τη ζωή του ριάλιτι σόου, είναι φυσικό να τρέχουν ξοπίσω του οι κάμερες. Σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορείς να πεις ότι τα πρωϊνάδικα και η λίστα Πέτσα μεροληπτούν υπέρ του Κασσελάκη.
Απλώς το άτομο ξέρει να «πουλάει» και όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις είναι πολύ λογικό να τον ψηφίσουν οι «καταναλωτές» που τους αρέσουν τέτοια «προϊόντα». Οι ψήφοι μετράνε και ας είναι ό,τι νάναι..
Όταν όμως σε μια πολιτική συνάντηση που δεν «πουλάει» τουλάχιστον ένα αμιγές λάιφ στάιλ, όπως αυτή με τον τέως πρόεδρο Ολάντ, βλέπεις όλη την λίστα Πέτσα να διαγκωνίζεται για το ποιος θα προβάλει περισσότερο τον Κασσελάκη με τον Ολάντ, τότε κάτι γίνεται που δεν έχει και τόση σχέση με την αγορά του λάιφ στάιλ.
Το έψαξα καλά. Το γκουγκλάρισα κιόλας. Ο Ολάντ δεν συναντήθηκε μόνο με τον Κασσελάκη. Για παράδειγμα απ’ τους πολιτικούς αρχηγούς συναντήθηκε και με τον Ανδρουλάκη. Όμως τα «ρεπορτάζ» είναι ένα στα δέκα υπέρ του Κασσελάκη.
Δεν είναι λοιπόν μόνο ότι «πουλάει» ο Κασσελάκης. Βεβαίως ο ίδιος δεν χάνει ευκαιρία να φωνάζει κάθε λίγο και λιγάκι «χτυπάτε με όσο θέλετε αντέχω..» Μόνο που έτσι, αντί να κρύβει την ιδιαίτερη προτίμηση που απολαμβάνει από τα διάφορα «κανάλια», προκαλεί την γενική θυμηδία. Οι μόνοι που πονάνε από αυτά τα «χτυπήματα» είναι οι «πιστοί» του που τον βλέπουν σαν τον Μεσσία..
Κάτι «παίζεται» λοιπόν με τα πρώην «βοθροκάναλα» και την λίστα Πέτσα. Όχι, δεν πιστεύω ότι «λαδώθηκαν». Απλώς ξέρουν σχεδόν αυτοματοποιημένα να υπηρετούν τα γνωστά συμφέροντα. Αυτή η κοινωνία που αγκομαχά και έχει γονατίσει από τα προβλήματα κάπου πρέπει να εκτονωθεί και ο Κασσελάκης προσφέρεται ως το «θαύμα» της «κολυμπήθρας». Όχι μόνο επειδή είναι εντελώς ακίνδυνος για το σύστημα, αλλά γιατί είναι ο μόνος που, συνεπικουρούμενος και από την αφωνία των στελεχών του Σύριζα, καταφέρνει να μεταλλάξει και να απαξιώσει τόσο πολύ την πάλαι ποτέ «κυβερνώσα αριστερά», που θα κάνει άλλα 40 χρόνια για να σηκώσει κεφάλι…
