Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ο Πέδρο Σάντσεθ, οργισμένος από την ωμή και μονομερή πολιτικοποίηση της, τάχα απολίτικης, «Γιουροβίζιον» αντέδρασε στη συμμετοχή του Ισραήλ.
«Στην Κίνα, Γενάρης του ‘77, σφάζουν εργάτες κι αυτό φτάνει εδώ σαν ποίημα του Μάο», έγραφε η Κατερίνα Γώγου.
Κάπως έτσι στις μέρες μας: στη Γάζα σφάζουν αμάχους – γυναίκες και μικρά παιδιά – ή τους αφήνουν να πεθάνουν από την πείνα και τις αρρώστιες και εδώ έρχεται σαν τραγουδάκι της Eurovision.
Ακριβώς την ώρα του παρδαλού διαγωνισμού – μουσικής υποκουλτούρας – ο αδίστακτος Νετανιάχου σκότωνε ανυπεράσπιστους Παλαιστινίους. Κάπου 60.00 νεκροί και 150.000 τραυματίες ως τώρα.
Με τον τυφλό υπολογισμό ότι ανάμεσά τους θα υπάρχουν και μέλη της Χαμάς. Με τη δική της δολοφονική επίθεση σε αμάχους Ισραηλινούς, τη σκοτεινή «7η Οκτωβρίου», απελευθέρωσε τις πιο κτηνώδεις διαθέσεις των πολιτικών μηχανισμών του Τελ Αβίβ που αγνοούν ότι στον πόλεμο στοχοποιούνται οι στρατοί, όχι τα γυναικόπαιδα…
Επίσης, ακριβώς 106 χρόνια από τότε που ο Ατατούρκ έσφαξε 350 χιλιάδες Έλληνες του Πόντου – για τον ίδιο λόγο: να τους διώξει – ο Έλληνας Πρωθυπουργός και ο υπουργός Άμυνας τίμησαν την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας όσων «ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους, εξοντώθηκαν και βασανίστηκαν», χωρίς μια λέξη για τους θύτες.
Σαν να γράφτηκε από εξωγήινους η «μαύρη σελίδα στην παγκόσμια ιστορία, που παραβιάζει τον πυρήνα κάθε αξίας ανθρωπισμού».
Ο υπουργός Εξωτερικών απλώς δεν είπε τίποτε. Ούτε όταν ο ομόλογός του στην Άγκυρα «καταδίκασε τις παραληρηματικές δηλώσεις των ελληνικών αρχών με αφορμή την επέτειο των αβάσιμων ισχυρισμών για τον Πόντο», σε αντιπαράθεση με το «ιστορικό γεγονός ότι ο ελληνικός στρατός διέπραξε αμέτρητες θηριωδίες στα εδάφη της Ανατολίας».
Μούγκα στην Αθήνα… Πάνω από όλα ο κατευνασμός και το «ήρεμο κλίμα».
Με τον ίδιο τρόπο η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει τη Γάζα των ερειπίων. Ο Μητσοτάκης ανταλλάσσει φιλοφρονήσεις με τον Ισραηλινό ομόλογό του – φίλο του και οικογενειακό ομοτράπεζο – που δεν κρύβει τη δολοφονική μανία πλήρους εξαφάνισης του παλαιστινιακού λαού, με την καινούργια επιχείρηση «Άρματα του Γεδεών».
Ενώ εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρώπης η Ντόρα Μπακογιάννη συντάσσει έκθεση που ζητάει «να σταματήσουν οι μαζικές δολοφονίες παιδιών και άοπλων πολιτών, η σκόπιμη πρόκληση λιμού, ο αδιάκοπος πόνος και εξευτελισμός που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα».
Το ίδιο ο ΟΗΕ, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και αμέτρητες οργανώσεις στον πλανήτη. Αλλά ένας υπουργός του αδελφού της, σε επίδειξη αναισθησίας, λυπήθηκε γιατί η τραγουδίστρια του Ισραήλ δεν πήρε τη πρώτη θέση, εξ αιτίας των… «αριστερών»!
Δεν είναι καλύτερη η ευρωπαϊκή τάξη της Ευρώπης. Παραπαίει – ηττημένη, στην σκηνοθεσία του ουκρανικού από την προηγουμένη Αμερικανική κυβέρνηση και αγνοημένη από τη σημερινή – και προδίδει τις πολιτικές αρχές και τις ουμανιστικές αξίες της, κλείνοντας τα μάτια στο ανοσιούργημα του διεφθαρμένου ακροδεξιού και καταζητούμενου ως εγκληματία πολέμου, που κυβερνάει το Ισραήλ…
Ευτυχώς όχι όλοι. Ο σοσιαλιστής Ισπανός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ, οργισμένος από την ωμή και μονομερή πολιτικοποίηση της, τάχα απολίτικης, «Γιουροβίζιον» – που έπληξε και τη χώρα του – αντέδρασε με εντιμότητα:
«Η Ρωσία δεν επιτρέπεται να συμμετάσχει στον διαγωνισμό της Eurovision μετά την εισβολή της στην Ουκρανία το 2022, επομένως ούτε το Ισραήλ θα έπρεπε – δεν μπορούμε να επιτρέψουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά στον πολιτισμό μας».
Ένας όρθιος…
ΑΠΟ ΤΟ IEDISEIS.GR
