Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ο κίνδυνος τον κινητοποιεί. Ως ευρηματικός και επαγγελματίας, κοπιάρει τους Θεομπαίχτες, ως άνθρωπος που έχει μέσα του τον Θεό.
Στην πολιτική δεν υπάρχουν όρια. Πόλεμοι, εγκλήματα, ανοσιουργήματα, ποταπές συμπεριφορές, βασανιστήρια ανθρώπων, εξόντωση λαών, είναι εκδηλώσεις της πολιτικής-από την φρικτή πλευρά της.
Σε όλες τις περιπτώσεις αποτρόπαιας δραστηριότητας, υπήρχε επίκληση στο Θεό- στο όνομα του οποίου, έγιναν οι χειρότερες πολιτικές πράξεις στην Ιστορία.
Σε αυτό το φόντο, η εμπλοκή του Θεού στην προεκλογική καμπάνια του Άδωνι Γεωργιάδη είναι παρωνυχίδα. Δεν θέλει να σφάξει κανέναν, για σταυρουδάκια ψάχνει.
Ούτε καν ως πταίσμα δεν θα καταγραφεί στην Ιστορία, η εργαλειοποίηση του Υψίστου. Αν υποθέσουμε ότι η Ιστορία θα βρει και μερικές λέξεις για τον Άδωνι – παρ’ ότι ο ίδιος εμφανίζεται ως μύστης της.
Οι ιστορικοί δεν ασχολούνται με το περιεχόμενο μεταμεσονύκτιων εκπομπών σε περιθωριακά κανάλια. Ούτε με παλαιοκομματικές πρακτικές που γελοιογραφούν την πολιτική δραστηριότητα.
Αυτά είναι για τους επιθεωρησιογράφους, που θα μεταφέρουν την πολιτική ελαφρότητα στο πεδίο της ψυχαγωγίας του κοινού τους.
Όταν τελειώσει ο Άδωνις με την πολιτική, ενδεχομένως θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί ο ίδιος. Σπάνια βρίσκεται τόσο ανεξάντλητος καρατερίστας που συνδυάζει την πολιτική λογοκοπία με τη θεατρική πρόζα .
Για τους πολιτικούς αναλυτές η συμπεριφορά του απεικονίζει την παρακμή που έφερε στο δημόσιο βίο ο Μητσοτάκης.
Αυτό που εμφανίζεται ως διακυβέρνηση, είναι συνδυασμός οργανωμένης βλάβης του δημοσίου συμφέροντος, παρωδίας του πολιτικού λογού, αντιδημοκρατικής λειτουργίας.
Με σκοτεινές πλευρές, θεσμικές εκτροπές και ποινικές παραβάσεις.
Η πολιτική δράση του Γεωργιάδη είναι το κερασάκι σε αυτή την τούρτα .
Στα «Απαντα» της σταδιοδρομίας του υπάρχουν τα πάντα, που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σε ένα κόμμα σαν τη ΝΔ και στην πολιτική γενικότερα.
Η ανάρτησή του «να φοβάστε τον άνθρωπο που δεν έχει μέσα του φόβο Θεού» – τους Συριζαίους εννοεί – αποσκοπεί σε προεκλογική σταυροθηρία.
Αρμόζει σε κάποιον που μάζευε ψήφους πουλώντας «θαυματουργά νανογιλέκα» και υποστηρικτές διαφημίζοντας επικίνδυνες μάσκες για τον COVID.
Ο Άδωνις, που είχε στη νεότητά του όνειρο να «τρουπώσει» σε ένα κόμμα, και τα υπόλοιπα θα τα κατάφερνε – και το πέτυχε- περνάει δύσκολα σ αυτές τις εκλογές.
Εκτός από τον στόχο “5046c”, – κατά κόσμον Χατζηδάκη- που τον άφησε δεύτερο το 2019 , αυτή τη φορά κινδυνεύει από την Κεραμέως, τη Ράπτη και τον Ρουσόπουλο.
Οπότε αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
Στην ηττημένη ΝΔ, που θα ψάχνονται για αρχηγό, το ανομολόγητο σχέδιό του να αλλάξει πίστα, δεν βγαίνει.
Ακόμη και αν κερδίσει ο Μητσοτάκης, δεν θα τον ήθελε ούτε για τα θελήματα που κάνει τώρα, με τον βαρύγδουπο τίτλο: «υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων- αντιπρόεδρος της ΝΔ»
Ο κίνδυνος τον κινητοποιεί. Ως ευρηματικός και επαγγελματίας, κοπιάρει τους Θεομπαίχτες, ως άνθρωπος που έχει μέσα του τον Θεό.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
