Του Ιωάννη Δαμίγου
Τίποτα συγκεκριμένο, τίποτα χειροπιαστό, τίποτα ουσιαστικό, πέρα από μακροσκελείς αυτονόητες απαντήσεις του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, σε συνεχιζόμενες προκλήσεις της ΝΔ. Που ούτε για να περνά η ώρα δεν έχουν αξία πλέον, καθώς έχει καταντήσει κουραστική η επανάληψή τους, χωρίς να προσφέρουν το παραμικρό θετικό αποτέλεσμα.
Σπαταλώντας και φθείροντας έναν νέο άνθρωπο που θα μπορούσε σίγουρα να προσφέρει πολλά, αποδεχόμενο όμως να ανταποκριθεί σε συστημικό άχαρο ρόλο υπόχρεου να απαντά και να καταγγέλλει με ανακοινώσεις σε ώτα μη ακουόντων ή με συμφέρουσα συμπεριφορά κώφωσης. Ρόλο που συχνά πυκνά αναλαμβάνει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, με προτεινόμενες “οδηγίες” και “προτροπές” υπεύθυνης συμπεριφοράς, αν είναι δυνατόν, προς τον κ. Μητσοτάκη!
Παρασύροντας με αυτή την τακτική μέρος της κοινωνίας να πιστεύει, πως ο πρωθυπουργός δεν έχει αίσθηση των πεπραγμένων του. Ποιος; Ο από καιρού έτοιμος και με πολύ καλό σχέδιο εφαρμογής και ταχύτητας αποτελέσματος, ζηλευτό! Ποιος δεν έχει καταλάβει ή προσποιείται πως δεν έχει καταλάβει, επιχειρώντας να “συνετίσει” τον σκοπούμενο κουρσάρο, κινητών και ακίνητων δημόσιων τιμαλφών; Επί τρία χρόνια, εξακολουθεί να παρακολουθεί και να στηλιτεύει μόνο, την κυβέρνηση και τίποτα άλλο πέραν αυτού.
Άπραγος. Δεν έχει τολμήσει ούτε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας ως πολιτικός φορέας μιας τέτοιας ευρείας κοινωνικής υποστήριξης, εφόσον την διαθέτει, αν. Και ενώ υπάρχουν άπειρες σοβαρές ευκαιρίες και αιτίες να αδράξει και να δώσει το παρόν δυναμικά, έχει εγκαταλείψει χωρίς οφειλόμενη προστασία τους μέχρι πρότινος υποστηρικτές του, στις πλέον δύσκολες στιγμές του.
Σε στιγμές έξαρσης του θυμικού, έτρεξαν και εγγράφηκαν πολλά νέα μέλη, υπήρξε ενθουσιασμός συμμετοχής τότε, που εκλήφθηκε ως απάντηση επικράτησης στις επερχόμενες εκλογές. Και μετά; Ήρθε η καθίζηση μοιραία και έμειναν τα νούμερα στις καταστάσεις του κόμματος να χάσκουν στατιστικής καταγραφής. Έχει και καύσωνα…. Και ξανά ανάλωση σε εξηγήσεις, ερωτήσεις, κριτική και καταγγελίες παραλείψεων, σε πείσμα κορεσμένης πολιτικής εξάντλησης πραγματογνωμοσύνης πολυκαιρισμένων ίδιων προβλημάτων. Που έχουν γίνει εκ των πραγμάτων αντιληπτά και από τον πιο αδαή πολίτη, αλλά που δεν έχει ο άμοιρος, όχι ευθυνών, προτεινόμενο, σταθερό, χέρι μα πιαστεί.
Παρά τις εξόδους και τις προσωπικές επισκέψεις στην επαρχία, λύση δεν βρέθηκε, ούτε δόθηκε απάντηση. Οι πολιτικές πράξεις κινούν την κοινωνία και το είχε αποδείξει θαρραλέα πριν λίγα χρόνια. Η απραγία και η παρατεταμένη αναμονή, κουράζει και απογοητεύει περισσότερο τους ήδη εγκαταλειμμένους ανήμπορους στην μοίρα τους. Και οι δραστήριοι θηρευτές παραμονεύουν για αρπαγή τους. Άπραγος βοσκός, χάνει το κοπάδι. Οι πεινασμένοι λύκοι δεν γητεύονται…..