Του Νίκου Γαλάτη
Το ελληνικό έθνος- 200 χρόνια μετά το 1821″ είναι πολύ δυνατό” απάντησε το 49% των Ελλήνων στην πρόσφατη έρευνα της Kapa Recearch για την εφημερίδα ¨Εθνος. Κι ένα άλλο 25% πρόσθεσε “αρκετά δυνατό”. Οι υπόλοιποι το βρίσκουν λίγο ή καθόλου δυνατό. Ωστόσο μόλις το το 19% είναι αισιόδοξο για την πορεία της χώρας. Το 79% είναι προβληματισμένο.
Μια έρευνα τον Δεκέμβριο αποκάλυψε μεταξύ των άλλων την αναβίωση του άξονα Αριστερά – Δεξιά και το προφίλ του δεξιού ψηφοφόρου -που δεν συμφωνεί με νομοσχέδια για την ομοφυλοφιλία ή την απλή αναλογική, είναι πιο ανασφαλής, έχει θυμό και ψηφίζει Μητσοτάκη- αντίθετα με τον πιο αισιόδοξο ψηφοφόρο του Αλέξη Τσίπρα, που ελπίζει και πιστεύει πως τελικά θα τα καταφέρουμε.
Η ιδέα να γίνει η Ελλάδα διεθνές κέντρο τουρισμού έχει λίγους οπαδούς (18%). Η ψηφιακή εποχή και η παγκοσμιοποίηση συγκινεί έναν στους δύο Έλληνες, αλλά το 43% το λέεει ορθά-κοφτά: “Επιστροφή στις ρίζες”!
Θάναι λαϊκιστές και δημαγωγοί (34%) και συνεχιστές των οικογενειών (26%), αλλά μπορεί και νάναι όσοι πιστεύουν στην προσφορά χωρίς όφελος (31%). Οι νέοι ηγέτες πρέπει να είναι έμπειροι (53%) κι όχι τόσο νέοι με γνώσεις και όραμα (41%). Ο Πρόεδρος Δημοκρατίας πρέπει να εκλέγεται από τον λαό (77%), αλλά όχι και νάχει τόσο πολύ ισχυρές εξουσίας όπως θέλει το 31% και μάλλον ναι το 24%.
Ο νέος ηγέτης μπορεί νάναι αριστερός ή κεντροαριστερός (29%) ή δεξιός- κεντροδεξιός (28%), αλλά για το 43% δεν έχει αυτό σημασία. Αρκεί να έχει ηγετικά προσόντα (25%) και πάνω από όλα αίσθηση καθήκοντος (33%) κι ας μην έχει ευαισθησία για τους αδύναμους, όπως θέλει το 21%. Αυτός μπορεί να είναι ο Αλέξης Τσίπρας (22%) ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης (28%), αλλά μάλλον δεν είναι κανένας από τους δυο (47%).
Από την πρόθεση ψήφου (ΝΔ-21%, ΣΥΡΙΖΑ 17%, Χρυσή Αυγή -Κίνημα της Αλλαγής 7,8%) βγάζουμε το συμπέρασμα ότι κανένα κόμμα -όπως και ηγέτης- δεν συγκεντρώνει την εκτίμηση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων- που είναι αναποφάσιστοι, θα απέχουν ή θα ψηφίσουν σε ποσοστό 24%- πάνω από την επιλογή σε κάποιο κόμμα.
Υπάρχουν δυο κόμματα που ξεχωρίζουν- που δεν θα πάρουν τα ποσοστά των δυο παλιών κομμάτων -ΠΑΣΟΚ-ΝΔ- που άγγιζαν ακόμα και το 88% στο σύνολο, αλλά θα μοιραστούν ένα ποσοστό κάτω του 60%. Υπάρχουν τρία μικρότερα κόμματα -Κίνημα Αλλαγής, Χρυσή Αυγή, ΚΚΕ- που διεκδικούν την τρίτη θέση, τα δύο απλό τα οποία είναι “αντισυστημικά”.
Τα υπόλοιπα μικρά κόμματα αν και συγκεντρώνουν όλα μαζί 15% δεν έχουν ελπίδες -με εξαίρεση τους Ανεξάρτητους Έλληνες και την Ένωση Κεντρώων- να μπουν στην Βουλή. Αν μείνουν εκτός κι αυτά θα έχουμε μια πεντακομματική βουλή με δυο αντισυστημικά κόμματα, δυο μονομάχους και ένα τρίτο κόμμα που κινδυνεύει σε μία πόλωση να συνθλιβεί, αλλά είναι απαραίτητο σε μια κυβέρνηση, αν είναι, όπως φαίνεται, συμμαχική.
Το 36% των ψηφοφόρων επιλέγει δεξιά κόμματα, το 34% κεντροαριστερά ή αριστερά, ενώ το 63% θέλει ένα ηγέτη πρακτικό έναντι ενός οραματιστή, όπως θέλει μόνο το 28%. Κανένας δεν είναι ικανοποιημένος αλλά οι υποστηρικτές του Αλέξη Τσίπρα νιώθουν λιγότερη ανασφάλεια (20%), έχουν λιγότερο θυμό (7,5) κι ελπίζουν (49%). Αντίθετα οι υποστηρικτές του Μητσοτάκη δεν ελπίζουν (5,5%), νιώθουν ανασφάλεια (47%) και είναι θυμωμένοι (36%).
