Του Γ. Λακόπουλου
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έγραψε – στο Βήμα -ένα τροχιοδεικτικό άρθρο για τον αναμενόμενο εορτασμό των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση.
Κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να βάλει το θέμα σε τόσο στερεή θεωρητική και «ιδεολογική» βάση, μένοντας μακριά από την κυβερνητική πρακτική και την επιτροπή «Ελλάδα 2021». Αλλά πηγαίνοντας και πολύ κοντά ταυτόχρονα για να τους ρίξει σωσίβιο.
Με την κυβέρνηση μάλλον ματαιοπονεί, αν ισχύει ότι εντάσσει τον εορτασμό στον κομματικό σχεδιασμό της.
Ο Πρωθυπουργός τη μια μέρα εγκατέστησε τη Γιάννα Αγγελοπούλου στην ηγεσία της Επιτροπής και την επόμενη την υπονόμευσε ευλογώντας και μια δεύτερη επιτροπή που στη πράξη απλώς θα στερήσει πόρους και δυναμικό από τον επίσημο φορέα του εορτασμό που έχει την ομόφωνη έγκριση της Βουλής.
Η κυβέρνηση από τη μια συμπορεύεται με την προετοιμασία της Αγγελοπούλου και από την άλλη προσπαθεί να τη χειραγωγήσει, μετά τις επιθέσεις που εκκινούν από το πρωθυπουργικό γραφείο και κάποια μιντιακά κέντρα.
Αν ο Βενιζέλος με την φραστική και διανοητική του επάρκεια υπέδειξε κάποιες ράγες για τη μια πλευρά του πολίτικου συστήματος αναγορεύοντας την «ενότητα» ως συνεκτικό στοιχείο του εορτασμού, υπάρχει ένα ερώτημα: η άλλη πλευρά έχει πάρει είδηση ότι επίκειται εορτασμός ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πού υπάρχει σ’ αυτό το κάδρο; Ως τώρα ξέρουμε μόνο ότι η Γιάννα Αγγελοπούλου ενημέρωσε τον Αλέξη Τσίπρα όταν ξεκίνησε να χρίζει την επιτροπή της- και ως πρόεδρός της και ως πρέσβειρα επί τιμή. Στη συνάντησή τους δεν ξέρουμε αν ο πρώην πρωθυπουργός της εξήγησε γιατί η κυβέρνηση του της στέρησε τον διπλωματικό διαβατήριο με ιταμό τρόπο. Και αν η ίδια τον ρώτησε γιατί ενώ τον πότισε ροδόσταμο αυτός την πότισε φαρμάκι.
Εν πάση περιπτώσει είναι μεταξύ τους- αν και όχι και τόσο. Όλοι ξέρουν ότι υπάρχει και τρίτη πλευρά. Αλλά ας το αφήσουμε.
Μετά από εκείνη τη συνάντηση ουδείς εντόπισε ίχνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην υπόθεση του εορτασμού. Όχι στα οργανωτικά και τις εκδηλώσεις, αλλά στην ουσία: πώς θα κεφαλαιοποιηθούν οι δύο αιώνες ελεύθερου εθνικού βίου -με τους θριάμβους και τις τραγωδίες- ως βατήρες για το μέλλον.
Ο Βενιζέλος πρότεινε μια «μέθοδο». Αλλά δεν ξέρουμε αν υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιος ή κάποια ομάδα που να ασχολείται με αυτό το θέμα. Ή αν επαναπαύονται ότι στην Επιτροπή υπάρχουν και πρόσωπα της δικής τους ώσμωσης.
Έτσι δεν ξέρουμε αν η αξιωματική αντιπολίτευση στηρίζει τη Γιάννα Αγγελοπούλου, αν ο Τσίπρας έχει στην ατζέντα του τον εορτασμό και αν το κόμμα έχει ιστορικές και πολιτικές επεξεργασίες για τον χαρακτήρα των εκδηλώσεων.
Έχει; Ή θα το χειριστούν α λα κορονοϊό: στην αρχή άψυχα και στη συνέχεια πετροβολώντας άτακτα.
Ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να αποκτήσει -αν δεν έχει- καθαρή εικόνα σ αυτό το θέμα και να ξεκαθαρίσει στη συνέχεια τις θέσεις του κόμματός του.
Αν το 2021 γίνει κυβερνητική υπόθεση, θα γίνει ταυτόχρονα και ένα ακόμη από τα θέματα που θα πέσουν και θα τον πλακώσουν.
