Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Την «αποτίμηση» πρέπει να την κάνει μόνος. Και η μόνη αποτίμηση που μπορεί να κάνει είναι ότι – για να θυμηθούμε τον Μπρέχτ: νίκησε τίγρεις και λιοντάρια και τον έφαγαν οι κοριοί.
Μετά τις εκλογές, κάθε λαός έχει την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό και που του αξίζουν.
Αλλά αυτό ισχύει για τον νικητή των εκλογών. Για τον ηττημένο τι ισχύει;
Κατά τον Αλέξη Τσίπρα: «Να κάνουμε άμεσα όλες τις αλλαγές για να δώσουμε με τους καλύτερους δυνατούς όρους την επόμενη κρίσιμη μάχη».
Ωραία. Αλλά, με ποιο στόχο: Να πάρει την πρώτη θέση από τον Μητσοτάκη ή να μην χάσει τη δεύτερη από τον Ανδρουλάκη;
Και να δώσει τη μάχη με ποιο κόμμα; Με αυτό που έβγαλε βουλευτές όσους έπρεπε να απομακρύνει;
Η αξιολόγηση της σταυροδοσίας, από την Α΄ Αθήνας ως τα Χανιά, δείχνει ότι πρόκειται για χαμένη μάχη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα στο 2019 ως -απερχόμενη κυβέρνηση- και στο 2023 -απέναντι στη «χειρότερη κυβέρνηση από τη Μεταπολίτευση»- έχασε το 35% της επιρροής του.
Λογικό: ήταν η χειρότερη αντιπολίτευση και έκανε τη χειρότερη προεκλογική καμπάνια. Τι περίμενε όταν έδινε ρόλο στον Ανδρουλάκη, εκλιπαρώντας τον να συγκυβερνήσουν;
Τα νέα από τις κάλπες έδειξαν ότι περισσότερο ηττήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά θριάμβευσε η ΝΔ.
Ωστόσο, με φόντο την πανωλεθρία, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι «τα συλλογικά όργανα θα συγκληθούν άμεσα ώστε να αποτιμήσουν τα εκλογικά αποτελέσματα».
Με το συμπάθιο, αλλά τα συλλογικά όργανα διεκδικούσαν στις εκλογές την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης;
Τι περισσότερο μπορεί να αποτιμήσει ένα «συλλογικό όργανο» από το προφανές: ΝΔ από 39 στο, 41%, ΣΥΡΙΖΑ από το 32 στο 20%.
Ποιο «συλλογικό όργανο» μπορεί να κατανοήσει ότι ο Τσίπρας ηττήθηκε από τον Μητσοτάκη, επειδή προηγουμένως ηττήθηκε από τα «συλλογικά όργανα»;
-Θυσίασε το ηγετικό του ιμπέριουμ στον Πολάκη, στους «53+», στους «προεδρικούς», στους οπαδούς της συγκυβέρνησης με τον Βαρουφάκη, στις υποψηφιότητες όσων δεν ανέλαβαν τις ευθύνες τους στο παρελθόν και όσων διακήρυσσαν ότι η είσοδός τους στη Βουλή, είναι μέγεθος υπέρτερο μιας δικαστικής απόφασης.
Όπως όταν κερδίζει ένα κόμμα, η νίκη πιστώνεται στον αρχηγό, έτσι και όταν χάνει αυτός χρεώνεται την ήττα.
Τι δουλειά έχουν τα «συλλογικά όργανα»; Το μόνο που μπορούν, είναι να κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Ή να του πουν ο Φίλης με τον Τσακαλώτο ότι έχασε γιατί «δεν ήταν αρκετά αριστερός».
Την «αποτίμηση» πρέπει να την κάνει μόνος. Και η μόνη αποτίμηση που μπορεί να κάνει είναι ότι – για να θυμηθούμε τον Μπρέχτ: νίκησε τίγρεις και λιοντάρια και τον έφαγαν οι κοριοί.
Επειδή την ώρα που έπρεπε, δεν έριξε τη μεγάλη ζαριά:
-Να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ του 3% και να πάει στις εκλογές ως επικεφαλής της Δημοκρατικής παράταξης, με νέο σχηματισμό Αριστεράς-Κεντροαριστεράς.
Ή μήπως μπορεί να τη ρίξει τώρα;
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
