Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πού ακούστηκε κόμματα της αντιπολίτευσης να μην θέλουν άμεσες εκλογές; Ή να συντάσσονται με αυτή την κυβέρνηση σε θέματα κράτους Δικαίου, συνταγματικής τάξης και θεσμικής λειτουργίας;
Το πιο σημαντικό αξίωμα στην πολιτική, όταν είναι διαυγής: καθαρές κουβέντες, καθαρές σχέσεις, καθαρές λύσεις.
Απέναντι στην κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να μποϋκοτάρει τις ψηφοφορίες -σε μια Βουλή την οποία η κυβέρνηση καταδίκασε υπό διαρκές μποϋκοτάζ- όλοι έδειξαν το πραγματικό της πρόσωπο.
Για μια πρωτοβουλία, απολύτως κοινοβουλευτική που υπερασπίζεται το Σύνταγμα, ο Μητσοτάκης των υποκλοπών και της συγκάλυψης, ισχυρίζεται ότι “αμφισβητεί τον κοινοβουλευτισμό και τη συνταγματική τάξη” .
Σε λίγο θα μιλήσουν για Εαμοβούλγαρους και τις «Λαμπράκισες με τις μαύρες κάλτσες».
Ποια αξία έχει τι λέει ένας δακτυλοδεικτούμενος παγκοσμίως Πρωθυπουργός, που ισοπεδώνει τον κοινοβουλευτισμό και το Σύνταγμα;
Ο Νίκος Ανδρουλάκης πέταξε το τελευταίο φύλο συκής, επιτιθέμενος στον ΣΥΡΙΖΑ , με φρασεολογία που ντρέπονται να εκστομίσουν και οι πιο σκληροί Μητσοτακικοί.
Ο άνθρωπος των κομματικών μηχανισμών καταστρέφει το ΠΑΣΟΚ και ισχυρίζεται ανερυθρίαστα και τυχοδιωκτικά ότι η πηγή των υποκλοπών είναι ο …ΣΥΡΙΖΑ .
Ο ανερμάτιστος Βαρουφάκης, τι είχες Γιάνη, τι είχα πάντα. Για να επαληθεύσει ότι υπήρξε το χειρότερο λάθος του Τσίπρα.
Το ΚΚΕ τουλάχιστον δεν διεκδίκησε ποτέ, τίποτε περισσότερο από ότι είναι.
Το πρώτο αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι ορατό: τώρα όλοι υπάρχουν στο δημόσιο χώρο, χωρίς προσωπεία.
Η κυβέρνηση θα συνεχίζει την ελεεινή ρητορική για άσχετα θέματα του παρελθόντος και κατασκευασμένες θεωρίες, αντάξιες του Άδωνι και των ακροδεξιών που θα τις προπαγανδίσουν.
Το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί την πορεία του προς την εξαφάνιση, συντονιζόμενο με τον Μητσοτάκη- και τον προσωπικό βίο του αρχηγού του στα χέρια των ανθρώπων του.
Σε συνέχεια της θέσης “πρώτο κόμμα ή τίποτε”, που διακήρυξε στη Θεσσαλονίκη, ο Τσίπρας χάραξε τη διαχωριστική γραμμή και ο καθένας διάλεξε πλευρά.
Από τη μια η Δημοκρατική Παράταξη, με τον κεντρικό πολιτικό φορέα της, τις διαυγείς θέσεις και τις ορατές επιδιώξεις υπέρ της χώρας- με προϋπόθεση την απομάκρυνση της χειρότερης κυβέρνησης του χειρότερου Πρωθυπουργού.
Από την άλλη στο σύστημα Μητσοτάκη με τους δορυφόρους του στο ΠΑΣΟΚ, στους προμαχώνες επιβίωσης πάση θυσία.
Αυτή η διαχωριστική γραμμή ήταν αναγκαία: όσοι προορίζονται για δεκανίκια της ΝΔ, το έδειξαν από τώρα.
Πού ακούστηκε κόμματα της αντιπολίτευσης να μην θέλουν άμεσες εκλογές; Ή να συντάσσονται με αυτή την κυβέρνηση σε θέματα κράτους Δικαίου, συνταγματικής τάξης και θεσμικής λειτουργίας;
Ειδικά το ΠΑΣΟΚ οδηγείται ξανά στο μοντέλο Βενιζέλου-που το χαντάκωσε: ουρά της Δεξιάς και εναντίον του άξονα Αριστεράς- Κεντροαριστεράς.
Όπως τον εκπροσωπεί ο Τσίπρας, κατά τα εκλογικά αποτέλεσμα και τις δημοσκοπήσεις- με όση σημασία έχουν.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε το σκηνικό και όλοι διάλεξαν εταίρο.
Για τα υπόλοιπα, θα αποφασίσουν οι πολίτες.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
