Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Αυτή η – ιδανική για μέσο ενημέρωσης συνέντευξη – είχε την υπογραφή μιας παρουσιάστριας που δεν ανήκει στο πολιτικό ρεπορτάζ.
Πρώτο, η διαπίστωση: η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην κυρία Σταματίνα Τσιμτσιλή στον Αlpha, ήταν ό,τι καλύτερο μπορεί να περιμένει κανείς από πολιτικό αρχηγό στην τηλεόραση.
Από τη μια η ουσία των απαντήσεων για όλα και χωρίς δισταγμό. Εμφανώς χωρίς την πάγια Μητσοτακική πατέντα: την προ συνεννόηση και τα σκονάκια.
Από την άλλη το ύφος και το ήθος της εκφοράς του λόγου, από έναν γήινο πολιτικό, με προσωπική ακτινοβολία και εντυπωσιακή οικειότητα απέναντι σε όσους τον ακούν.
Σωστά ελληνικά, οργανωμένη σκέψη, ποιότητα προσεγγίσεων, χιούμορ και αύρα ανθρώπου και πολιτικού που δεν αισθάνεται ξεχωριστός, αλλά ένας από τους πολίτες που θέλει να πείσει.
Οι δυο πλευρές συνέθεταν το προφίλ ενός μοντέρνου Ευρωπαίου ηγέτη, με χαρακτήρα και πεποίθηση ότι αυτό που λέει είναι το σωστό για τη χώρα και τον λαό της.
Μακριά από τις «αμερικανιές» του Μητσοτάκη που αποπνέει δίψα για επικράτηση και βουλιμία προσωπικού και οικογενειακού συμφέροντος.
Αυτοτοποθετούμενος σε μια κάστα συμφερόντων, που απομυζούν τον δημόσιο πλούτο σε βάρος της κοινωνίας.
Δεύτερο, η έκπληξη: αυτή η – ιδανική για μέσο ενημέρωσης συνέντευξη – είχε την υπογραφή μιας παρουσιάστριας που δεν ανήκει στο πολιτικό ρεπορτάζ.
Η Ράνια Τζίμα στο Mega, συλλέγει κολακευτικά σχόλια για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους πολιτικούς καλεσμένους της, αλλά έχει επαγγελματική εξοικείωση με την οικονομική και πολιτική θεματολογία.
Η Τσιμτσιλή όμως, είναι άλλης κλίμακας τηλεοπτική φιγούρα και θα περίμενε κανείς να της ξεφύγει το στίγμα μιας προεκλογικής συνέντευξης. Συνέβη το αντίθετο.
Στο πολιτικό μέρος της εκπομπής, έκανε πολιτική συνέντευξη απαιτήσεων και έθεσε με καθαρή δημοσιογραφική ματιά αυτά που έχουν θέση στην πορεία προς τις κάλπες.
Στο «κοινωνικό» μέρος έκανε ζεστή ανθρώπινη συζήτηση, με στόχο να ανιχνεύσει τα συναίσθημα του συνομιλητή της και όχι να σκανδαλοθηρήσει.
Και στις δυο περιπτώσεις, η κυρία μετέφερε στο πλατό της εκπομπής της την ουσία, τα πραγματικά δεδομένα της συγκυρίας και την αληθινή περιέργεια του δημοσιογράφου, ως εκπροσώπου του πολίτη.
Έβαλε τα γυαλιά στις «φίρμες» των καναλιών, ιδίως όταν βρίσκονται απέναντι στον Μητσοτάκη με τρόπο που μόνο δημοσιογραφικός δεν είναι.
Οι πολιτικές ερωτήσεις της ενείχαν την αξίωση για καθαρές απαντήσεις και η απόπειρα για απόσπασης εξομολογήσεων αξιοπρέπεια και ευαισθησία.
Ο απερχόμενος Πρωθυπουργός ζητάει «να συγκριθεί» με τον προκάτοχο του και πιθανότατα διάδοχό του.
Αλλά τον τρομάζει η ιδέα της «μητέρας των συγκρίσεων»: debate μεταξύ τους. Το αποφεύγει- επειδή οι επικοινωνιολόγοι του δεν τον εμπιστεύονται -, όπως αποκάλυψε ο Πέτσας .
Αφού οι ψηφοφόροι δεν έχουν τρόπο να δουν αυτή την σύγκριση στην τηλεόραση, δεν έχουν παρά να συγκρίνουν τις συνεντεύξεις τους.
Και να βγάλουν συμπεράσματα – για τους ίδιους και τους συνομιλητές τους.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
